Naxçıvan xanlığı: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.7 |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 603:
[[Çəltik]] əsasən Naxçıvan xanlığında: şəhərdə və Şıx Mahmud, Xəlili, [[Kültəpə]], [[Oruc]], [[Uzunoba]], Həsənağa, Didovar, [[Nəzərabad]], [[Xalxal]], [[Şahbuz]], [[Qarababa]], [[Cəhri]], [[Təzəkənd]], [[Nehrəm]] kəndlərində, [[Əlincə|Əlincə mahalı]]nda ([[Əbrəqunis]], [[Culfa]], [[Çəmənlik]], [[Saltaq]], [[Xanağa]], Kəşkənd) və [[Dərələyəz]]in qərb hissəsində əkilirdi. 1828-ci ildə Naxçıvan xanlığında [[çəltik|çəltik məhsulu]] 10 min [[pud]]a bərabər olmuşdur.<ref>{{harvnb|Şahverdiyev|2008|p=40-41}}</ref>
Xanlıqlarda əsasən növbəli əkin sistemindən istifadə edirdilər. Yəni torpağın bir hissəsi əkildiyi zaman digər hissəsi dincə qoyulurdu. Dincə qoyulmuş torpaqdan biçənək və otlaq sahəsi kimi istifadə edirdilər. Belə ki, [[buğda]] və [[arpa]]nı topladıqdan sonra, [[bostan]], yaxud dirrik kimi istifadə edirdilər. Qar örtüyündən məhrum olan yerlərdə qışda əkin donmasın deyə yalnız yazlıq buğda və arpa əkirdilər. Çökəkliklərdə, dağların yamaclarındakı dərin dərələrdə payızlıq buğda və arpa, yazlıq darı, pərinc və [[Çovdar (bitki)|çovdar]] əkirdilər. Çovdar çox az yerdə əkilirdi. [[Arran]] yerlərində əsasən payızlıq buğda və arpa əkilirdi. Həkəri dərəsində [[çəltik]] əkinləri və bostanlar daha çox yayılmışdı.<ref>{{harvnb|Mustafazadə|2009|p=54-55}}</ref>
[[Arıçılıq]] və [[ipəkçilik]]lə əsasən [[Ordubad]] bölgəsində məşğul olurdular. İpəkçilik kənd təsərrüfatının o qədər gəlirli sahəsi idi ki, hər [[tut]] ağacından ildə 120 qəpik vergi alınırdı. Bütün [[Ordubad]] bölgəsində 100 min tut ağacı var idi ki, bunun da 10%-i, yəni 10 min ədədi [[Ordubad|Ordubad şəhəri]]ndə yerləşirdi.<ref>{{harvnb|Şahverdiyev|2008|p=41}}</ref> Xanlığın düzənlik yerlərindəki kəndlərdə [[tut|tut ağacları]]nın cərgəsi genişləndirilirdi ki, onlarla ipək qurdu yemlənilirdi. 1820-ci illərdə [[Ordubad|Ordubad şəhəri]]ndə 200 pud ipək istehsal olunurdu. [[İpək]] həm də bazara çıxarılırdı. Əldə edilən ipəyin keyfiyyət baxımından bazar qiyməti də müxtəlif olurdu. Məsələn, birinci növ [[ipək|ipəy]]in qiyməti [[Ordubad]] bazarında 12 [[tümən]]ə, ikinci növü isə 7 [[tümən]]ə bərabər idi.<ref>{{harvnb|Budaqova|2014|p=53}}</ref>
|