Türbə: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
k 5.191.22.45 tərəfindən edilmiş redaktələr geri qaytarılaraq Drabdullayev17 tərəfindən yaradılan sonuncu versiya bərpa olundu. Teqlər: Geri qaytarma SWViewer [1.4] |
Türbə və sərdabə adətlərinin Türklərlə əlaqələndirilməsi düşüncəsinin yanlış düşüncə olduğu üçün düzəlişə ehtiyac gördük. Teqlər: Geri qaytarıldı Vizual redaktor |
||
Sətir 4:
Bütövlükdə türbə anlayışı [[İslam]] təliminə ziddir və İslam ölkələrində türbə tikintisinin çox geniş yayılması, başlıca olaraq əsgi [[türklər|türk]] gələnəklərinin bu regionun xatirə memarlığına yönəldici təsir göstərməsi ilə bağlıdır.
(Vikpediya idarəçiləri bu bilgidən istifadə edə bilərsiniz. Türbə və sərdabənin Türk milləti və onun törəsi ilə əlaqələndirilməsi yanlış bir fərziyyədir. Alıntı: Nə türbə, nə də sərdabə mədəniyyətinin böyük Türk mədəniyyəti ilə heç bir əlaqəsi yoxdur. Ərəb və fars mədəniyyətinin tərkibidir. Türk mədəniyyətidə və eləcədə İslam dinində nə türbə nə də sərdabə meyd dəfn etmə adəti yoxdur. Türbə və ya sərdabə kurqan mədəniyyətinin davamı deyildir və mahiyyətcə tamam fərqli ən-ənədir.
Türbə ən-ənəsi əsasən quzey-batı ərəbləri və sərdabə ən-ənəsi isə farslar vasitəsi ilə ilk öncə İslam dininə aid edilən bəzi məhzıblərə daxil edilmiş, Türk kaqanlıqında Səlcuqlu soyunun hakimiyyəti dönəmində isə tədricən Türklər içərisində yayqınlaşmışdır. Səlcuqlu iqtidarında farslaşan tək adət dəfin adəti olmayıb, o cümlədən Türklərin qədim bayramı olan Ergenekon bayramıda fars elemetləri ilə dəyişdirilərək novruz bayramı adını almışdır. Qaynaq: https://www.bilgibitig.com/turbe-ve-serdabe.html)
İslam ölkələrinin memarlığını araşdıran mütəxəssislər qülləvari türbələrin məkan-konstruksiya və bədii memarlıq həllinin genetik kökləri barədə müxtəlif fikirlər irəli sürmüşlər. Qülləvari türbələrin soykökü haqqında elmi baxışlardan ən geniş yayılanı və daha inandırıcı dəlillərlə əsaslandırılanı bu memarlıq tipinin türk mənşəli olmasıdır.<ref>C. Qiyasi – Nizami dövrünün memarlıq abidələri, Bakı, İşıq nəşriyyatı, 1991, səh 83</ref>
| |||