Tayko Hirabayaşi: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 1:
{{Yazıçı}}
'''Tayko Hirabayaşi''' ({{dil-ja|平林 たい子}}; {{DVTY}}) – [[Yaponiya]] hekayə yazarı. Həyatının böyük qismini Tokioda[[Tokio]]da keçirib. Müharibədən öncə fəaliyyət göstərən proletarian yazıçılardan biri olan Hirabayaşi müharibə dövründə siyasi fəaliyyətinə görə təzyiqlərlə üzləşsə də, müharibədən sonra tanınmış yazıçılardan birinə çevrilmişdir.
 
== Həyatı ==
3 oktyabr 1905-ci ildə [[Naqano prefekturasınınprefekturası]]nın [[Suva (şəhər)|Suva]] şəhərində anadan olmuşdur. Mərkəzi Yaponiyada kiçik bir qəsəbədə böyüyən Hirabayaşi valideynləri tərəfindən dəstək görməsə də, Qərb ədəbiyyatına böyük maraq göstərib. Yaponiyada çox oxunan fransız və rus ədiblərin əsərlərini mütaliə edib. Xüsusilə, [[Dostoyevski]] onun yaradıcılığına böyük təsir göstərib. Digər tanınmış qadın yazıçı [[Fumiko Hayaşi (yazıçı)|Fumiko Hayaşi]] ilə yaxın dost olub.
 
1972-ci ildə pnevmaniyadan[[pnevmaniya]]dan ölüb.
 
== Yaradıcılığı ==
Yoxsulluq və azadlıq məsələləri ilə məşğul olmağa və "[[Kapital (kitab)|Kapital]]" əsərini oxuduqdan sonra solçu inqilabçı qruplaşmalara qoşulub. Tokioya köçərək burada bir neçə anarxist və solçu kişi ilə uğursuz sevgi münasibətləri yaşayıb. İlk sevgilisi ilə bir neçə yerə səyahət edən Hirabaşayi ən sonda işğal edilmiş Mancuriyaya[[Mancuriya]]ya gəlib. Burada dostu [[Yaponiya imperatoru|imperatoru]] tənqid etdiyinə görə həbs olunub, özü isə yeganə uşağını dünyaya gətirib və itirib. 1924-cü ildə Mancuriyadan tək qayıdaraq təcrübələri əsasında 1927-ci ildə "İstehza" əsərini yazıb.
 
1925-ci ildə Tayko "Bungei Sensen" jurnalı üçün yazmağa başlayıb və jurnal üçün 1927-ci ildə yazdığı "Xeyriyyə xəstəxanasında" hekayəsinə görə mükafat qazanıb. Bu əsəri də Mancuriyadakı təcrübələrinə əsaslanıb. Bu dövrdə Proletarian İncəsənət Assosiasiyasına üzv olub və işçi sinifi aktivisti Cinci Kobori ilə evlənib. Lakin evliliyi uğurlu olmayıb və Koborinin başqa bir qadından uşağının olduğu məlum olub.
Sətir 14:
1927-ci il Hirabayaşinin yaradıcılığında məhsuldar il olub. "İstehza" əsərinə görə Yeni Yazıçı Mükafatına layiq görülüb və sosialist doqmaya qarşı olan inamsızlığını ifadə etdiyi "Müxalifət üzvlərinin gündəliyi" əsərini yazıb. 1931-ci ildə yazdığı "Kədərli sevgi" əsərində isə sevgi və sinif mübarizəsinin dilemmasını araşdıraraq insan hisləri ilə siyasi ideologiya arasındakı münaqişənin çətinliyini təqdim edib.
 
1930-cu illərdə Hirabayaşi həyatının ən qaranlıq dövrünə daxil olub və bu dövr [[İkinci dünya müharibəsininmüharibəsi]]nin sonuna kimi davam edib. Hərbi sistem tərəfindən həbs olunan və dəfələrlə sorğulanan yazıçı vərəmə[[vərəm]]ə yoluxub və 8 il müddətində yataq xəstəsi olub. Bu dövrdə Hirabayaşi səsiz qalmağa məcbur olub və hökumət üçün qəbuledilməz əsərlər yayımlaya bilməyib. İkinci dünya müharibəsindən sonra karyerasına davam edib və 1946-cı ildə "Bunun kimi qadın" əsərini yazaraq Qadınların Ədəbi Mükafatını qazanıb. Bu, onun müharibədən sonrakı ən görkəmli işlərindən biri hesab olunur.
 
Daha sonra "Sekai Bunka" jurnalının mart buraxılışı üçün "Kor çinli əsgərlər" hekayəsini yayımlayıb. Hekayə Yaponiyanın müharibə dövründəki dəhşətli fəaliyyətli haqqındadır. 1950-ci ildə nəşr olunan "İnsanın həyatı" əsərində [[Dostoyevski|Dostoyevskivari]] atmosfer yaradıb. 1957-ci ildə "Səhra çiçəyi" adlı [[Avtobioqrafiya|avtobioqrafik romanında]] həyatında yaşadığı çətinliklər, azadlıq, ədalət və müstəqillik üçün verdiyi mübarizədən bəhs edib.
 
== Əsərləri ==
* İstehza (1927)
* Xeyriyyə xəstəxanasında (1927)
* Kədərli sevgi (1931)
* Bunun kimi qadın (1946)
* Uşaqların ilahəsi (1946)
* Mən yaşayıram (1947)
* İnsanın həyatı (1950)
* Kor çinli əsgərlər (1956)
* Səhra çiçəyi (1957)
* Qara dövr (1962)
* Ana adlı qadın (1966)
* Sirr (1967)
 
== İstinadlar ==
{{İstinad siyahısı|2}}
 
== Ədəbiyyat ==