Minako Oba

Minako Oba – Yaponiya yazıçısı.

Minako Oba
yap. 大庭みな子
Doğum tarixi	11 noyabr 1930(1930-11-11)
Doğum yeri	Tokio prefekturası[d], Yaponiya
Vəfat tarixi	24 may 2007(2007-05-24)[…] (76 yaşında)
Fəaliyyəti	tərcüməçi, roman yazıçısı, yazıçı, şairə, ədəbiyyat tənqidçisi
Fəaliyyət illəri	1968-ci ildən
Janr	hekayə

Yayımladığı ilk hekayəsi olan "Üç yengəc" hekayəsinə görə 1968-ci ildə Qunzo mükafatını və Akutaqava mükafatını qazanıb. Yazıçı olmağa 11 yaşında Viktor Hüqo oxumağa başladıqdan sonra qərar verib. 1960-ci illərdə uğur qazandıqdan sonra 1970-ci və 1980-ci illərdə roman, hekayə və esselər yazaraq başqa mükafatlar da qazanıb. Oba əsərlərində seksi ibtidai instinkt kimi təqdim edərək daim sivilizasiyanın müəyyən etdiyi sərhədləri sındırdığını vurğulaması ilə tanınır. Uzun müddət Alyaska yaşadığı üçün burada qazandığı təcrübələri Yaponiya ədəbiyyatı üçün nadir olan vəhşilik tərzində əsərlərində əks etdirib.

Tokioda bir həkimin birinci qızı kimi doğulub və uşaqlığı müharibə dövründə keçib. 14 yaşında ikən Hiroşimaya atılan atom bombasından sağ qalanlara baxmaqla vəzifləndirilən qızlardan biri kimi seçilib. Obaya əsasən fanatı olduğu Fyodr Dostoyevski və Tomas Eliot təsir göstərib. Müharibə dövründən sonra təhsilinə davam edən Oba Tsuda kollecindən məzun olub və 24 yaşında evlənib. Evlənməsinə baxmayaraq nisbətən müstəqil həyat keçirib və 1959-cu ildə təhsil almaq üçün ABŞ-a köçərək Viskonsin Universitetinə, daha sonra Vaşinqton Universitetinə daxil olub. Daha sonra incəsənət təhsili almaq üçün Parisə gedib və Avropanı qatarla səyahət edib. Bu müddət ərzində yazmağa davam etsə də, əsərləri üçün əsl ilham mənbəyini əri ilə birlikdə Alyaskaya köçəndən sonra tapıb. "Üç yengəc" Obanın 1968-ci ildə yayımladığı ilk 3 hekayədən biri idi, digər iki əsər "Formasız şəkil" ilə "Göyqurşağı və uçan körpü" idi. Bu üç hekayəsi də dövrün ədəbi mühitində tərzi ilə dərhal diqqət cəlb edib. Xüsusilə, "Üç yengəc" hekayəsi valehdiciliyi və mövzu baxımından bəyənilərək yazıçıya Akutaqava mükafatını qazandırıb. Əsərin baş qəhrəmanı olan qadın evli olmasına baxmayaraq, axşam başqa evli olan, yad bir kişi ilə sekslə məşğul olur, bundan peşmançılıq duymasa da, ərinin və qızının "səslərini" eşitdiyini xatırlayır.

İnsanın milli kimliyini itirərək yeni, şəxsi kimlik qazanması Obanın əsərlərinin daimi mövzusu olub. Yazıçı, xüsusilə, "Uraşima çəmənliyi" (1977) adlı uzun romanında bu fikirlərini tam şəkildə ifadə edib.