Solon: Redaktələr arasındakı fərq

{{Alim }}

[[E.ə. 640]] -– [[E.ə. 560]]-ci illərdə yaşadığı təxmin edilir. Qədim zadəgan nəslindən olan Solon son [[Afina]] çarının nəvəsi idi. Lakin valideynləri yoxsullaşmış və gənc Solon zeytun yağı alveri ilə məşğul olmuşdur. Bu cür ticarət sayəsində hələ gənclik illərindən uzaq, yaxın ölkələri gəzib dolaşmış, dünyanın hər cür üzünü görmüşdü.<ref>Dünya Filosofları ([[Əlisa Nicat]])1995 -– səh. 72</ref>

E.ə. 594-cü ildə Solon Afinanın arxontu seçilmiş və dövlət islahatları keçirmək üçün qeyri-məhdud səlahiyyətlər almışdı. Bu hökmdar qədim yunan dövlətçiliyi tarixinə demokratik idarəetmənin əsaslarının təşəkkülünə yardım edən islahatçı kimi daxil olmuşdur. Attikada siyasi həyatın demokratikləşdirilməsinə doğru atılan zəruri addımlar kimi baxılan -– attika əhalisinin borclarının silinməsi, borc əsarətinin ləğvi, iri mülkədarlığın məhdudlaşdırılması, “geliyeyanın”"geliyeyanın" – prisyajnılar məhkəməsinin tətbiqi onun adı ilə bağlıdır. Dövlətin məhkəmə funksiyalarının bir hissəsinin geniş xalq təbəqələrinə verilməsini ifadə edən məhkəmə iclasçılarının tətbiqi, yeni yaranmaqda olan Afina demokratiyası üçün xüsusi əhəmiyyətə malik idi. Solonun dövründə Afinanın siyasi quruluşu əmlak təbəqələşməsi üzərində qurulmuşdu. Cəmiyyət dörd sinfə bölünmüşdü: “pentakosiomedimnlər”"pentakosiomedimnlər" -— daha varlı vətəndaşlar, “hippeylər”"hippeylər" -— atlılar, “zevgitlər”"zevgitlər" -— ağir silahlı piyada döyüşçüləri, “fetlər”"fetlər"- sənətkarlar. Yalnız ilk üç sinif dövlət vəzifələrinə keçə bilərdilər, birinci sinif isə [[arxont]] vəzifəsinə iddia edə bilərdi. Bununla yanaşı, dördüncü sinif də siyasi hüquqlar əldə etdi. Xalq yığıncağı -— “ekklesiyada”"ekklesiyada", əhalinin aşağı təbəqələri vəzifəli şəxslərin seçilməsinə və dövlət siyasətinin ümumi kursunun müəyyən edilməsinə təsir göstərə bilərdilər. Nəhayət, məhkəmə iclaslarında iştirak etməklə, xırda sənətkarlar və tacirlər vəzifəli şəxslərin sui-istifadə hallarını təcrid edə bilərdilər.

Solonun dövründə dövlətçilik mədəniyyəti özündə ənənəvi mədəni qaydaları və adətlərlərinin gələcək Afina demokratiyasının yeni idarəetmə formaları ilə sintezini ifadə edirdi. Solonun islahatları kompromis xarakter daşıyırdı və heç bir sosial problemi həll etmirdi. Buna baxmayaraq zadəgan institutlarının rolu, polislərin qəbilə filalarına köhnə bölgüsü saxlansa da, Solonun bir sıra yeni qanunları qəbilə hüququnun əsaslarını sarsıtdı, sənətkarlığın və ticarətin inkişafını stimullaşdırdı.<ref>http://anl.az/el/Kitab/2014/Azf-272440.pdf.Məmmədov{{Deaddead link|date=January 2021 |bot=InternetArchiveBot }} F.T. İdarəetmə mədəniyyəti. Xarici ölkələrin təcrübəsi</ref>

* Məmmədov F.T. İdarəetmə mədəniyyəti. Xarici ölkələrin təcrübəsi – Bakı, “Apostrof”"Apostrof" Çap Evi. 2013. 672 səh.