Aşıq Əkbər Cəfərov: Redaktələr arasındakı fərq

 

'''Aşıq Əkbər Cəfərov'''

 

 

 

Sazdan əvvəl balabanda, zurnada, tütəkdə əksər aşıq havalarını, el havalarını məharətlə ifa edən Aşıq Əkbər böyük ustad Mikayıl Azaflı və Yusif Yusifovun təkidi ilə cavanlığından sırf aşıqlığa keçərək, könlünü həmişəlik saza-sözə bağlayır.

Gözəl saz çalmaq, dastanlar söyləməklə yanaşı, Aşıq Əkbər öz şeirləri ilə də ad-san qazanıb. Onun “Dağlar”, “Bənövşələr”, “Mənim”, “Doymaq olmaz”, “Sözüm olsun” və s. gəraylıları, “”Deyirəm”, “Bizimdir”, “Gözəl vətənim”, “İstərəm”, “Bəxtəvər” və s. qoşmaları, “Yaradar məni”, “Yaralar məni”, “Deyim”, “Haqqı danısan” və s. təcnisləri, “Can demə”, “Şaxtadır”, “Düşmüşəm” və s. divaniləri, “Gəzirəm”, “Çayçının qızı” müxəmməsləri, cığalı təcnisləri, dodaqdəyməz təcnisləri, deyişmələri oz dövrünün dillər əzbəri olmuşdu. O, həm də “Leyli və Məftun” dastanının müəllifidir.