XVIII əsrinəvvəllərində regionda vəziyyət yenidən dəyişməkdə idi. Rusiyanın, Osmanlının və [[İran]]ın yaxınlarda başlayacağı qanlı müharibə və mübarizə sanki tufan qabağı səssizlik kimi günbəgün gəlməkdə idi. Şah bu səbəbdən qərb hüdudlarında olacaq hər hansı bir təhlükəli vəziyyətə görə [[Gürcüstan]]la yaxın əlaqə qurmağın və qohum olmağın tərəfində idi. Bu səbəbdən o qızları arasında ən mərd, qorxmaz və ağıllı olanını, 18 yaşlı Raziyanı 1718 - ci ilin başlanğıcında GürcüKaxetiyaçarı şəhzadəsi[[II David]] ilə evləndirdi. Onun işi Səfəvi dövlətinə tabe olan Gürcüstanı başqa bir dövlətə meyl etməyə qoymamaq idi. Raziya Sultan saraydan ayrılandan 4 il sonra 1722-ci ilin 8 martında [[əfqanlar]] xəyanətkarlıqla [[İsfahan]]ı mühasirəyə alıb Şahı və ailəsini əsr aldılar. Bu xəbəri alan Raziya Sultan təcili Tifisdən ayrılıb İrana doğru yola düşdü. Raziya Sultanı Tiflisə bağlayacaq heç bir şey yox idi. O, heç "izdivaclı" olduğu gürcü şahzadəsi ilə də yaxınlıq qurmamışdı. İndi onu bir şey maraqlandırırdı; əsr qalmış və ona möhtac olan ailəsini qurtarmaq. Əvvəli at arabası ilə başlayan yolçuluq [[Gəncə]]də araba təkərinin qırılması ilə təxirə düşdü. İki gün [[Gəncə]]də qalıb azuqə və ehtiyat yığan Sultan burada [[Gəncə]] hakiminin insanlarla pis rəftar edib, zülm etdiyini gördü. Hakimin qabağını kəsib ona töhmət verən sultanı xanın adamları zərərsizləşdirilmək istədilər. Bu zaman Raziya Sultan kimliyini və xənədan möhrünü göstərib onları geri oturmuşdu. Əhali Raziya Sultana pənah verib dərdlərini danışdılar. Xan vəzifəsindən azad edildi. Xalqın seçdiyi bi nəfər yeni hakim təyin olundu. Bundan sonra Raziya Sultan çapar atla yola düşdü. Lakin [[Astara]] bölgəsində təhlükəni nəzərə alan Sultan yenidən arabayla yoluna davam etdi.
