Şio Dedabrişvili

Şio Dedabrişvili (Araqvispireli; Şio Zaxaryeviç Dedabrişvili; 4 (16) dekabr 1867, Tiflis quberniyasının, Duşet qəzası, Karisxevi kəndi — 2 yanvar 1926, Tiflis) — gürcü yazıçısı.

Şio Dedabrişvili
gürc. შიო არაგვისპირელი
Doğum adı	შიო დედაბრიშვილი
Doğum tarixi	4 (16) dekabr 1867
Vəfat tarixi	2 yanvar 1926(1926-01-02) (58 yaşında)
Vəfat yeri	Tiflis, Gürcüstan SSR, SSRİ
Dəfn yeri	Didube panteonu
Fəaliyyəti	yazıçı
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Həyatı

Şərqi Gürcüstanda yoxsul keşiş ailəsində anadan olub, uşaqlığını kəndlilər arasında keçirib. 1883-cü ildə Tiflis ruhani seminariyasına qəbul olub, 1887-ci ildə inqilabi ideyalarına görə seminariyadan kənarlaşdırılıb, 1889-cu ildə isə yenidən seminariyaya bərpa edilib. 1890-cı ildən 1895-ci ilə qədər Varşava veterinar institutunda təhsil almış və tələbə təşkilatının üzvü olub. Gürcüstanın azad edilməsi üçün Varşava Liqasının təşkilinə görə Rusiya imperiyası höküməti tərəfindən həbs edilmişdir. Gürcüstanın azad edilməsindən sonra Tiflisdə inspektor olaraq işləmişdir, lakin donuz əti ilə zəhərlənməsi qalmaqalına görə vəzifəsindən qovulmuşdu.

Yaradıcılığı

Prozalar, qıdsa hekayələr yazmağa 1895-ci ildə başlamışdır. Bu əsərlərdə müxtəlif avtobioqrafik təcrübələr öz əksini tapıb. "Budur bizim həyat!", "Qalx", "Mənim günahım deyil, Allahım!" , "Necə iyrəncliklə baxır" hekayələrində gürcü kəndinə kapitalist münasibətlərin necə daxil olması, kəndlilərin ağır həyatı təsvir olunub. "Mənim vətənim, mənim ürəyim" və "Zəncirlənmiş Amiran" povestləri milli-azadlıq motivlərini özündə əks etdirir. Onun ən yaxşı novellalarından biri "Yer" (1901) novellasıdır.

Sovet hakimiyyəti dövründə onun yaradıcılığı dəfələrlə tənqidə məruz qalıb. Buna görə həyatının son illərində onun tərəfindən o qədər də çox əsər yazılmamışdır. Onun son əsərlərindən nisbətən tanınanı sentimental yarımnağıl tipli roman - "Qırılmış ürək" (1920) əsəri bir şahzadə və sadə bir zərgərin sevgisindən bəhs edir.

Tbilisidə Didubiy paneonunda dəfn edilmişdir.