Böyük Litva knyazlığı: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
kRedaktənin izahı yoxdur
kRedaktənin izahı yoxdur
Sətir 21:
[[Fayl:Magnus_ducatus_Lithuania,_1780.jpg|thumb|left|500px|Magnus Ducatus Lithuania, Tobias Lotter, 1780]]
 
Yeddi oğul motivi tez-tez Litva xalq nağıllarında səslənir. Bu motivin Qediminasın oğullarının hakimiyyəti bölə bilməməsi dövrünün hadisələrinin təsirindən qaynaqlanıb-qaynaqlanmadığı sual olunur? Qediminas 1341-ci ildə xaçlılarla, Veliuona yaxınlığındakı baş verən döyüşdə öldürülür. Taxta adətlərə görə böyük oğlun vərəsəlik haqqına zidd olaraq, atası ilə Vilnüsda yaşayan kiçik oğlu Yaunutis yiyələnir. (Qediminas oğlanlarını, daimi qarnizonlara ehtiyacı olan əhəmiyyətli qalalara komandan kimi göndərir). Oğullar arasında çəkişmələr başlayır. Bundan xaçlılar istifadə edir. Jemaytiyanı zəbt etməyə çalışaraq, Kaunasdan Qardina qədər Nyamunasın son sahilini tuturlar. Litva Baltik dənizinə çıxışını itirir. Təhlükə çox böyük idi, belə ki, Orden Polşa kralı Böyük Kazimirlə bağladığı sazişə görə, dəniz sahilinə çıxış əldə edirdi. Yaranmış vəziyyətdə Qediminasın ölümündən üç il sonra onun böyük oğulları Yaunutisi taxtdan salırlar, amma öldürmürlər, hakimiyyəti aralarında bölürlər. Yaunutisi isə Zaslavla göndərirlər.
Alqirdas özünü böyük knyazı elan etdi, Kastutis isə Trakaya knyazı adlandırıldı, çunki Trakay Litvanın qədim paytaxtı olmuşdu. Onların knyazlıqları siyasi və təsərrüfat baxımından eyni əhəmiyyətli deyildi. Kastutis Trakay və Qardinin, ayrıca vahid olaraq Jemaytiyanın sahibi idi, Alqirdas isə Böyük Litva knyazlığının paytaxtı Vilnüsun, Vilnüs knyazlığının və Rus knyazlığının sahibi idi. O vaxt Orden Macar və Çex kralları ilə birgə bir neçə dəfə Litvaya hücum etsə də, uğur əldə edə bilməmişdi. Çox güman ki, orden magistrləri Böyük Litva knyazlığını bir həmlə ilə tutulmasının mümkünsüz olduğunu anlayıb taktikalarını dəyişdilər, və kiçik amma tez-tez təşkil olunan hücumlarla diyarı əldən salmaq yolunu seçdilər. Güman olunur ki, Ordenin Böyük Magistri, Böyük Litva knyazları olan qardaşların arasındakı ədavətə ümid bağlayırdı.