|
|vikianbar =
}}
'''Qafar Qərib''' — [[Şair]], [[Publisist]], [[1976-cı il]]dəildə [[Babək rayonu]]nun [[Güznüt]] kəndində anadan olub, "[[Nuh Yurdu]]" qəzetinin redaktoru. [[1999-cu il]]dənildən [[Yazıçı]]lar [[Bir]]liyinin [[Üzv]]üdür. [[2000-ci il]]dəildə [[Prezident]] Təqaüdünə layiq görülüb. [[2014-cü il]]dəildə “Tərəqqi"Tərəqqi medalı ilə təltif olunub.
== Həyatı ==
Qənbərov Qafar Tahir oğlu [[1976]]-cı ildə [[Babək rayonu]]n [[Güznüt]] kəndində anadan olmuşdur.
Ailəlidir üç övladı var.
1993-cü ildə [[Babək rayonu]] [[Çeşməbasar]] kənd orta məktəbini, 1999-cu ildə Naxçıvan Dövlət Universitetinin "Tarix -filologiya "fakültəsini bitirmişdir.
[[Qafar Qərib]] 1999-cu ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.
[[1993-cü il]]də [[Babək rayonu]] [[Çeşməbasar]] kənd orta məktəbini, 1999-cu ildə Naxçıvan Dövlət Universitetinin "Tarix -filologiya "fakültəsini bitirmişdir.
2000-ci ildə Prezident Təqaüdünə layiq görülmüşdür.
2009-cu ildən Naxçıvan Şəhər İcra Hakimiyyətinin orqanı olan "[[Nuh Yurdu]]" qəzetinin redaktorudur.
[[Qafar Qərib]] [[1999-cu il]]dən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.
2014-cü ildə "Tərəqqi medalı ilə təltif olunub.
2000-ci ildə Prezident Təqaüdünə layiq görülmüşdür.
2009-cu ildən Naxçıvan Şəhər İcra Hakimiyyətinin orqanı olan “[[Nuh yurdu]]” qəzetinin redaktorudur.
2014-cü ildə “Tərəqqi medalı ilə təltif olunub.
== Kitabları ==
* "[[Gözlərsən məni]]"(1998),
* "[[Gözümə döydüyüm şəkil]]"(2000),
* "[[İçimizdəki qəhrəman]]"(2002)
* "[[Dünya üçbucaq imiş]]"(2004)
* "[[İki qapı arasında]]"
* "[[Qədim-yeni Naxçıvanım]]"
== Şeirləri ==
*"[[Gözlərsən məni]]"(1998),
* YAĞ, YAĞIŞIM
*"[[Gözümə döydüyüm şəkil]]"(2000),
* Yağ, yağışım, yağ, sel ol, yağ!
*"[[İçimizdəki qəhrəman]]"(2002)
* Sırma-sırma, tel-tel ol, yağ!
*"[[Dünya üçbucaq imiş]]"(2004)
*“[[İki qapı arasında]]”
*“[[Qədim-yeni Naxçıvanım]]”
==Şeirləri==
*YAĞ, YAĞIŞIM
*Yağ, yağışım, yağ, sel ol, yağ!
*Sırma-sırma, tel-tel ol, yağ!
===M.Muşviq===
===Yağ, yağışım!===
Ümidimə, arzuma yox,
İçimdəki yanğıma yağ !
Söndür mənim atəşimi,
Heç səngimə, dayanma, yağ !
Yağ, yağışım !
Qəlbimizdən hisi, pası,
Yuyub apar Araza sən.
Bu dünyadan bu pisləri,
Oyub, apar Araza sən.
Yağ, yağışım !
Cəmiyyətə bəla olan
MİKROBLARI, VİRUSları
Dənizlərə yuyub töksün
Yağışının gur suları.
Yağ, yağışım !
Tankı, topu kir aparsın,
Çiçəklərə, güllərə yağ !
«Savaş!», «ölüm!», «zülm!» deyə
Od püskürən dillərə yağ !
Yağ, yağışım !
Anaların dağ çəkilmiş
Sinəsinə, qəlbinə yağ !
Hiddətindən çat-çat olmuş
Şəhidlərin qəbrinə yağ !
Yağ, yağışım !
Yağ, varlığın bəlli olsun,
Görsünlər ki, Sən də varsan.
Qəlbimdəki Qəm ağacın,
Öz suyunla yağ, suvar Sən.
===MƏZARÜSTÜ ŞƏKİLLƏR===
Əvvəllər ölənləri başdaşında şəkildən
Tanıyardı adamlar.
Öləndən sonra belə peşəsiylə, işiylə
Tanınardı adamlar:
Dülgər rəndəsiylə, Dərzi qayçısıyla,
Şair qələmiylə, Rəssam fırçasıyla
Tanınarmş həmişə.
Kefli İsgəndəri bir boş şüşədən,
Hacı Qaranı bir dolu küpədən
Tanıyarmış adamlar.
Şəkilsiz məzarları Heç kimsə xatırlamaz,
ziyarətsiz qalarmış.
Əməli olmayanlar ölümündən sonra da
çox hörmətsiz olarmış.
Günlərin bir xoş günü
ölsəm, işlər dəyişər.
Görən əməllərimçün
Bu şəkillər içindən
qismətimə nə düşər?!
Mən ölsəm, başdaşımda
çəkməyin qələm şəkli.
Bu ömrü başdan-başa
dərd-qəmlə oynamışam –
Çəksəniz də çəkərsiz
QƏM şəkli, ƏLƏM şəkli…
O qəm ki, sözə gəlmədi.
Cilid-cilid kitabımda
mən onu yaza bilmədim,
varlığın yoza bilmədim…
Əzdi məni, yüz yol əzdi,
mən onu əzə bilmədim.
Ölsəm, məzarım üstə
bu DƏRDİ çəkin, bala !
Ən yaxşı rəssamları
yığın məzarım üstə –
zəhmətim çəkin, bala !
Kim çəksə, bu şəkili,
bilin kişidi, mərddi.
Kömək üçün deyim ki,
Dərd özü qara olur –
Qaranın özü dərddi…
===TƏLƏSMƏ, ADAM, TƏLƏSMƏ!===
Bu yol hara gedir belə?!
Ayaq tutan gedir elə...
Son mənzili bilə-bilə,
Tələsmə, adam, tələsmə!
Bu dünyanın özü hədər,
Mini gələr, mini gedər.
Bu karvana hamı yetər,
Tələsmə, adam, tələsmə!
Əcəl adlı ata çatsan,
Bil, əbədi yatacaqsan.
Qorxma, vallah çatacaqsan,
Tələsmə, adam, tələsmə!
Səhər bilmə xoruz banın,
Öz iyi var sübhün, danın.
Qədrini bil hər bir anın,
Tələsmə, adam, tələsmə!
Bir dünyanın işinə bax;
Kimisi ac, kimisi tox.
Axirətdə yerimiz yox,
Tələsmə, adam, tələsmə!
Ocağında odunu çat,
Kədərinə gəl sevinc qat!
Sən Əcəlin başını qat,
Tələsmə, adam, tələsmə!
Hər istəyə yetmək olmaz,
İstəyincə getmək olmaz,
Bu zamandı, ötmək olmaz,
Tələsmə, adam, tələsmə!
Bu dünyanın yönü bəlli,
Hər insanın donu bəlli.
Ömrümüzün sonu bəlli,
Tələsmə, adam, tələsmə!
===BİR YER BİLİRƏM...===
Bir yer bilirəm...
Orda ancaq iki rəng var--
ağ və qara.
Başqa bir rəng görəmməzsən
baxsan ora.
Bir yer bilirəm...
Gözəl yerdir.
Oranın öz qanunu var, qaydası var.
Nə zamansa bir yetimə
salam verib, qəlb almağın
həmin yerdə faydası var.
Orda hakim – Allah özü,
“Vəkil” işin tapşırıbdı mələklərə...
Qayda bu ki, gərək Allah
Hər əməli xeyir-şəri ələkləyə...
Bir yer bilirəm...
O yer--haqqın, ədalətin olduğu, yer...
İnanın ki, haqqın atı ancaq orda çapa bilər.
İnsan oğlu ədaləti ancaq orda tapa bilər.
Kimsə kimdən artıq deyil,
bərabərdi orda hamı...
Bir ölçüdə bütün evlər,
Nə saray var, nə də sadə “kasıb damı”...
Bir yer bilirəm...
Orda hamı bir geyinir--
Doğulanda və öləndə geydiyini...
Əyriliyə ehtiyac yox,
Görənməzsən bir kimsənin
Orda haram yediyini...
Nə geyim dərdi var, nə də yemək...
Gözəl yerdir ora demək.
O gözəl yer – Axirətdi,
Nişan verdim yeri də mən...
Fikirləşin, gedən varsa,
Gəlsin gedək, biri də mən...
== İstinadlar ==
== Xarici keçidlər ==
* [http://www.azyb.net/cgi-bin/jurn/main.cgi?id=601 Ulduz jurnalı] {{Vebarxiv|url=https://web.archive.org/web/20131103222012/http://www.azyb.net/cgi-bin/jurn/main.cgi?id=601 |date=2013-11-03 }}
{{şair-qaralama}}
|
