Puqaçov üsyanı: Redaktələr arasındakı fərq

Y.İ. Puqaçyovun başçılığı ilə kəndli müharibəsi - [[Rusiya]]da feodal, təhkimçilik zülmü əleyhinə baş vermiş kəndli üsyanıdır. Orenburqu, Ural və onun ətrafını, Qərbi Sibiri, Orta və Aşağı Volqaboyunu əhatə etmişdir. Hərəkata yüz minədək üşyançı - rus kəndliləri, yoxsul kazaklar, həmçinin qeyri-rus xalqlar ([[başqırdlar]], [[tatarlar]], [[kalmıklar]], [[qazaxlar]] və s.) qoşulmuşdur.

Üsyan Cənubi Urala, Həştərxan və Kazan quberniyalarının bir hissəsinə, Qərbi Sibir və Qərbi Qazaxıstana yayıldı. Üsyana rəhbərlik üçün hərbi kollegiya yaradılmışdır. Üsyançılar onlara qarşı göndərilən bir neçə cəza dəstəsini darmadağın etdilər. [[Salavat Yulayev|Salavat Yolayev]] və [[Kinzya Arslanov]] başda olmaqla Başqırd xalqı üsyan qaldırdı. Lakin üsyan rayonları arasında əlaqə, vahid hərəkət planı olmadığından hərbi kollegiya hərəkata rəhbərlik edə bilmirdi. 1773-cü ilin Dekabrında üsyançılara qarşı böyük cəza dəstəsi (6500 nəfər, 30 top) göndərildi. Orenburqu mühasirədə saxlayan Puqaçyovdan kömək ala bilməyən üsyançılar Samara, Kunqur, Buzuluq yaxınlığında məğlubiyyətə uğradılar. 1774-cü ilin Martında və Aprelində üsyançılar yenidən məğlub oldular və Ural dağlarına çıkildilər. Uralda üsyan dalğası gücləndi. Puqaçyov [[Kazan|Kazanı]] tutub oradan Moskvaya hərəkət etməyi qərara aldı, lakin üsyançılar Kazanı tutdularsa da şəhəri əldə saxlaya bilmədilər və ağır itki verərək Volqanın sağ sahilinə keçdilər. Volqaboyunda yaşayan qeyri-rus xalqlar üsyana qalxdılar. Puqaçyov təhkimçiliyin ləğvi, torpağın pulsuz olaraq kəndlilərə verilməsi və dvoryanlara divan tutulması haqqında manifest verdi. Manifestdən sonra genişlənən üsyan Moskva quberniyasının sərhəddinə qədər yayıldı və Moskvanı təhlükə altına aldı.