Fəzlullah Nəimi: Redaktələr arasındakı fərq

|}

 

 

Nəimi Şah Fəzlullah ibn əbu Məhəmməd Təbrizi (Fəzl) təsəvvüfi cərəyan olan hürufiliyin banisi və [[Azərbaycan]]ın ən nəhəng sufilərindən biridir. [[Hürufilik]] Fəzl tərəfindən Azərbaycanda XIV əsrin sonlarında bərqərar olur və buradan [[Türkiyə]], [[İran]], [[İraq]], [[Suriya]] və müsəlman Şərqinin digər ölkələrinə yayılır. Bu təlim türk xalqları içində daha artıq rəqbət doğurmuşdu. Şəmsəddin Məhəmməd ibn Əbd-ür-Rəhman Söhavinin (XV əsr) "IX əsrin parlaq şəxsiyyətləri" adlı kitabında oxuyuruq: '''''" Adı Əbd-ür-Rəhman olan Nizami Əbu-əl-Fəzl Astrabadi Əcəmi həddən artıq savadlı bir adam idi, nəzm və nəsr sahələrindən yaxşı baş çıxarırdı, Gilan, Səmərqənd və başqa şəhərlərdə ondan ötrü məxsusi qurulan məclislərdə iştirak edirdi. Hürufilər zahidlər kimi həyat keçirir, başlarına ağ keçə papaq qoyurdular. Geniş yayılmış və çoxlu tərəfdar tomlamış bu təriqət öz küfrü ilə cığatayların və başqa qeyri-ərəb xalqlarının əksər qismini zəhərləmişdi." '''''

*[[Təsəvvüf]]

 

[[Kateqoriya:Azərbaycan ədəbiyyatı]]

[[Kateqoriya:Azərbaycanlı şairlər]]