III Henri (İngiltərə kralı): Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 3:
Üsyanın ardından İngiltərəni birbaşa özü idarəetməyə başlayan Henri sələflərindən fərqli olaraq, daha az səyahət edir, vaxtını ən sevdiyi və bərpasına yüklü miqdarda pul sərf etdiyi saray və qalalarda keçirirdi. Ardından 5 övladının dünyaya gələcəyi [[Fransalı Elyanora]] ilə 1236-cı ildə evləndi. Dindarlığı, dəbdəbəli dini mərasimləri və xeyriyyə qurumlarına etdiyi yüklü miqdarda ianələrlə bilinən Henri ölkədəki [[yəhudilər]] üzərinə qoyduğu ağır vergi yükü ilə onların ticarətdəki işlərinə mane olmağa çalışdı. Ailəsinin [[Fransa krallığı|Fransa]]dakı mülklərini ələ keçirmək niyyətiylə 1242-ci ildə [[Puatye (rayon)|Puatye]] bölgəsini işğal etsə də, bu əməliyyat Taylburq döyüşündəki ağır məğlubiyyətlə nəticələndi. Məğlubiyyətin ardından [[Müqəddəs Roma imperatorlarının siyahısı|Müqəddəs Roma imperatoru]] [[II Fridrix Hohenştaufen|II Fridrix]]lə ittifaq quran Henri, diplomatik yolla qardaşı Riçardı Roma krallığına təyin etdirdi. Ancaq öz oğlu [[Qozbel Edmond]]u [[Siciliya krallığı|Siciliya kralı]] etmə cəhdi yüklü miqdarda pul ödəməsinə baxmayaraq baş tutmadı. [[Levant]] bölgəsinə səlib yürüşünə çıxmaq istəsə də, Qaskoniyada başlayan üsyan bu planını yarım qoydu.
 
Baha başa gələn xarici siyasəti, [[Fransızlar|fransız]] əsilli ögey qardaşları olan Lüzinyanların ölkədə güclənmələri və vergi toplayan məmurların özbaşınalıqları səbəbilə Henrinin hakimiyyəti 1250-ci illərin sonunda zəifləməyə başladı. Ehtimal olunur ki, xanımı [[Fransalı Elyanora]]nın da dəstəklədiyi bir qrup baron saray çevrilişi ilə hakimiyyəti ələ aldı və Lüzinyanları ölkədən qovaraq Oksford Qərarnamələri adını alan bir neçə islahat fərmanını krala təsdiqlətdi. Henri və baron hökuməti 1259-cu ildə [[Fransa krallığı|Fransa]] ilə sülh bağladı və Henri, [[Fransa krallığı|Fransa kralı]] [[IX Lüdovik|IX LüdoviqLüdoviqin]]in onu Qaskoniyanın hakimi olaraq tanıması qarşılığında [[Fransa krallığı|Fransa]]dakı digər mülklərindən imtina etdi. Çox keçmədən baron hökuməti dağıldı ancaq Henri kral hakimiyyətində köklü islahatlar apara bilmədi və nəticədə İngiltərədə davam edən böhran dərinləşməyə başladı.
 
1263-cü ildə radikal baronlardan Simon Montfort İkinci Baron müharibəsinin başlanğıcı hesab edilən bir saray çevrilişi ilə hakimiyyəti ələ aldı. Henri müttəfiqi olan [[Fransa krallığı|Fransa kralı]]nı da yanına alaraq topladığı orduyla üsyanı yatırmağa çalışsa da, 1264-cü ildə baş tutan döyüşdə əsir düşərək məğlub oldu. Böyük oğlu [[I Eduard|Eduard]]ın əsirlikdən qaçması və ardından topladığı birliklə Montfortu məğlub etməsinin ardından Henri azadlığa buraxıldı. Dərhal qalan üsyançılara qarşı sərt cəza tədbirləri alan Henri kilsənin və din xadimlərinin müdaxiləsiylə nisbətən üsyançılara qarşı yumşalmağa başladı. Henri 1272-ci ildə vəfat etdi və böyük oğlu [[I Eduard|Eduard]] xələfi olaraq [[İngiltərə krallığı|İngiltərə kralı]] təyin olundu. Cənazəsi səltənətinin ikinci yarısında yenidən inşa etdirdiyi [[Vestminster abbatlığı]]na dəfn olunsa da, 1290-cı ildə məzarı hazırkı yerinə daşındı.