Bolşeviklər: Redaktələr arasındakı fərq

Fevral inqilabının əsas xüsusiyyətlərindən biridə ondan ibarət idi ki, inqilabdan dərhal sonra fəhlə deputatları soveti yaradılmışdı. Lakin, tezliklə Petroqradakı herbi hissələr inqilabın tərəfinə keçdikləri üçün həmin sovetin adı dəyişdirilərək Petroqrad fəhlə və əsgər deputatları soveti adlandırıldı. Doğrudu rusiya tarixindən sovetlərin inqillabda oynadığı rol hələ 1905 – 1907 ci illər Birinci Rus İnqilabından məlum idi. Belə ki, 1905 ci il may – iyun aylarında İvanovo – Voskrenskayada (İndiki İvanovo şəhəri) təşkil edilmiş kütləvi tətillərdə ilk dəfə olaraq fəhlə deputatları soveti yaradılır. Məhz həmin sovet faktiki olaraq bir ay ərzində şəhərdə hakimiyyəti ələ alaraq idarə etmişdi. Petroqrad soveti əsasən sol qüvvələrin kütləni və inqilabı idarə etmək üçün yaratdıqları qurum idi. Burada əsasən eser və menşeviklər üstünlük təşkil edirdilər. Petroqrad sovetinə isə menşevik N. Çxeidze (1864 – 1926) rəhbərlik edirdi.

 

 

Əlbətdə, rus inqilabçılarının xarici ölkələrin xüsusi xidmət orqanları ilə əməkdaşlıq etməsi heçdə birinci dəfə deyildi. Belə ki, hələ 1904 – 1905 ci illər Rus – Yapon müharibəsi və 1905 – 1907 ci illər inqilabı zamanı Yaponiya Baş Hərbi Qərargahı gizli şəkildə rusiyadakı sol təmayüllü siyasi qüvvələrə 153 min funt sterlinq məbləğində silah vermişdi. Bundan əlavə, imperiya daxilində milli məsələləri daha da gərginləşdirmək üçün yapon kəşfiyyatı Stokholmdakı hərbi attaşe Asaki Motodziro (1864 – 1919) vassitəsilə Polşa Sosialist Partiyasının lideri Y.Pilsudskiyə (1867 – 1935) 200 min dollar maliyyə yardımı etmişdi. Finlandiyada Aktiv Müqavimət Partiyasınln lideri K. Çilliakus (1855 – 1924) Gürcüstanda isə , Sosialist – Federalistlər Partiyası Asaki vassitəsilə yaponiyadan maliyyə yardımları almışlar. 1905 ci il 9 yanvar hadisələrində əsas provokator rolunda çixiş edən, tarixdə daha çox "Keşiş Qapon" kimi tanınmış rus provaslav kilsəsinin keşişi Q. A. Qaponun (1870 – 1906) yaponiyadan maliyyə yardımı alması da məlum idi.

 

 

Birinci Dünya müharibəsinin gedişində 1915 ci ildə, Almaniya kəşfiyyatı professional rus inqilabçısı Aleksandr Lvoviç Parvus ləqəbli İzrail Lazaroviç Qelfandla (1867 – 1924)əlaqə yaradır. Geniş biliyə və inqilabi təcrübəyə malik olan Parvus, almaniya xüsusi xidmət orqanları üçün Rusiyada inqilabı necə təşkil etməyin mümkünlüyü barədə geniş plan hazırlayır. Bu məqsədlə O, 1915 ci ilin mayında Leninlə görüşmək üçün Sürixə gedir və Leninlə danışıqlar aparır. Əlbətdə, sovet tarixşünaslığında Parvus haqqında danışmağı bir o qədərdə xoşlamırdılar. Bu da təbii idi. Çünki, bəzi mülahizələrə görə Leninin almaniya xüsusi xidmət orqanları ilə əməkdaşlığını məhz Parvusun yaratdığı barədə fikirlər mövcutdur. Lakin, sonradan Leninlə Parvus arasındakı münasibətlər korlanır. Buna isə əsas səbəb maliyyə məsələləri olur. Belə ki, Parvus M. Qorkinin (1868 – 1936) "İnqilab Burevestniki" adlı əsərinin Almaniyada tamaşaya qoyulmasını təklif edir. Razılaşmaya əsaən, əldə olunan gəlirin böyük bir hissəsi Leninin rəhbərlik etdiyi bolşeviklər partiyasının xəzinəsinə, 1/4 hissəsi isə müəllifə çatacaqdı. Tamaşalardan əldə edilən 132 min mark Parvus tərəfindən mənimsənilir. Sonradan məlum olur ki, Parvus həmin pulları İtaliyada tanınmış alman sosial – demokratı, marksist R. Lüksemburq (1871 – 1919) ilə eşq macərasına xərcləyib. Lakin, bütün bunlar sonra olacaqdı. Hələliksə, Leninlə görüşən Parvus dərhal Danimarkaya gedərək orada offşor şirkətlər yaradır. Əsas məqsəd isə, həmin şirkətlər vassitəsilə Rusiyada inqilab üçün Almaniyadan göndərilən pulların leqallaşdırılması idi. Məlumatlara görə, almaniya tərəfi Rusiyada inqilabın təşkili üçün Parvusa bir miyon qızıl mark vermişdi. Lakin, həmin pulların neçə faizinin Leninə çatdığl və neçə faizinin Parvus tərəfindən mənimsənildiyi məlum deyil.