Uti: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 1:
'''Uti''', Utik (yunan mənbələrində Otena) - [[Qafqaz Albaniyası]]nda tarixi vilayət. Antik və orta əsr mənbələrinə görə indiki düzənlik [[Qarabağ]]dan [[Qazax]]-[[Tovuz]]-[[Şəmkir]] zonasınadək olan ərazini əhatə edirdi<ref>Azərbaycan Sovet Ensiklopediyası, cild IX, səh.469, məqalə: Uti</ref>.
 
[[Kür çayı]]nın sol sahilində yerləşən tarixi Utik vilayəti şərqdən [[Paytakaran]], cənubdan [[Arsax]], şimaldan [[Kür çayı]] arasındaydı; vilayətin qərb hüdudları Albaniyanın [[İberiya]] ilə sərhədinə qədər uzanırdı. Albaniyanın ikinci və sonuncu paytaxtı olan [[Bərdə]] ([[Partav]]) şəhəri bu vilayətdə yerləŞirdiyerləşirdi. 551-ci ildən [[Bərdə]] Albaniya katolikosunun (patriarxının), 630-cu ildən isə [[Mihranilər]] sülaləsindən olan ilk alban hökmdarı [[Varaz Qriqor]]un iqamətgahına çevrilir. Uti əyaləti - qavarı öz növbəsində inzibati vahidlərə bölünürdü; onlardan ən mühümü [[Sakasena]] ([[Şakaşen]]) və [[Qardman]] ([[Girdiman]]) idi.
 
Utidə məskunlaşmış [[utilər]], [[qarqarlar]], [[savdeylər]] ənənəyə görə albanların əfsanəvi əcdadı Aranın nəslindən hesab olunurdular. Bu, onların alban ittifaqı tərkibindəki ən qədim yerli tayfalardan olduğunu söyləməyə əsas verir. Avtoxton (yerli) əhali ilə yanaşı, Sakasenada [[saklar]], Girdimanda İran mənşəli Mihranilər məskunlaşmışdılar. Bu tayfaların adları öz əksini toponimlərdə tapır. [[Qarqarlar]]ın adları isə [[Qarqar düzü]]ndə (indiki [[Mil düzü]]) qalır. Mənbələr V-VI əsrlərdə burada yaşayan [[kəngərlər]] və [[savirlər]] haqqında da məlumat verir.<ref>Azərbaycan tarixi, Bakı, Elm, 2007, cild II, səh.14</ref>