'''Qreqor Yohan Mendel''' ({{lang-de|Gregor Johann Mendel}}; [[20 iyul]] [[1822]], [[Şleziya]], [[Avstriya İmperiyası]] — [[6 iyun]] [[1884]], [[Brno]], [[Avstriya-Macarıstan]]) — avstriya bioloq və botaniki, irsiyyət haqqındakı təsəvvürlərin inkişafında mühüm rol oynamış, [[genetika]]nın atası və [[Mendel qanunu|İrsi əlamətlərin qanunauyğunluğunun]] müəllifi.
== Bioqrafiya ==
Qreqor Yohan Mendel 20 iyul 1822 ci ildə Avstriya imperiyasının Heinsendorf şəhərciyində (indiki [[Çexiya]]) kəndli Anton Mendelin ailəsində doğulmuşdur. Təbiətə erkən yaşlarında maraq göstərmiş və bağbanlıq etmişdir. İki il Olmüç universitetində fəlsəfə sinifində oxuduqdan sonra, 1843 cü ildən BrünedəkiBrnodakı [[Avqustin ordeni]]nin Müqəddəs Foma monastrında Qreqor adı altında monaxlığa başlayır. 1844-1848 ci illərdə [[Brno]] ali ruhani məktəbində oxumuş və 1847 ci ildə rahib olmuşdur. Bir çox elmlərə maraq göstərərək onları öyrənmiş, bir məktəbdə yunan dilindən, hesabdan dərs demişdir. 1849-1851 ci illərdə Znoym gimnaziyasında riyaziyyatdan, latın və yunan dilinən dərslər demişdir. 1851-1853 cü ildə [[Vyana]] universitetində sitoloq Ungerin rəhbərliyi altında təbiət hadisələrini öyrənmiş, bitkilərin çalaqlaşdırılması metodları ilə maraqlanmışdir.
1854 cü ildə diplomsuz mütəxəssis olsa da BrünBrno ali real məktəbində fizikadan və təbiətşünaslıqdan dərs demək üçün təklif almışdır. Növbəti iki biologiya imtahanından kəsilən Mendel Avqustin monastrında abbatlıq edir. Bitkilərin müxtəlif əlamətləri onda böyük maraq yaradaraq 1856-1863 illərdə monastrın baxçasında noxud bitkisi üzərində bəzi tədqiqatlar apararaq irsi əlamətlərin qanunauyğunluğunu izah edən günümüzdə "[[Mendel qanunu]]" kimi tanınan qanununun iyahınıizahını vermiş olur.
8 mart 1865 ci ildə Mendel öz təcrübə və tədqiqatlarının nəticələri haqqında BrünBrno təbiətşünaslar cəmiyyətinə hesabat verir. Onun tədqiqatları cəmiyyətin işləri ilə birlikdə "Calaq bitkiləri üzərində təcrübələr" başlığı altında dərc olunur. BeləlikləBrno dərcintəbiətşünaslar cəmiyyətinin jurnalı prestij və bir o qədər də məhşur deyildir. Bu qəbildən olan dərclərə yalnız mərkəzi kitabxanalarda rast gəlmək mümkün idi. 1884 cü ildə Mendelin vəfatından sonra onun bu cilditədqiqatları unudulur və məhşurlaşa bilmir. 1900 ci ildən başlayaraq holland Huqo De Friz, alman Karl Korrens və avstriyalı Erix fon Çermak bir-birilərindən müstəqil şəkildə nəbati tədqiqatlar apararkən Mendelin məqaləsinə rast gəlirlər və anlayırlar ki, onların apardıqları tədqiqatlar Mendelin nəticələri ilə tam üs-üstə düşür. Beləliklə mendelin dərci sağlığında ala bilmədiyi qiymətini alaraq və yayılaraq dünyanın 120 universitetinin kitabxanasına yetişmiş olur.
