1978-ci ildə institutu bitirən Rafiq İbrahimov bir müddət Tədris teatrında işləyir, müəllimin arzu etdiyi rollarda çıxış edir və oradan da hərbi xidmətə çağırılır. Əsgərlikdən «leytenant» rütbəsi ilə qayıdan Rafiq o vaxtdan 1994-cü ilədək Sumqayıt Dövlət Dram Teatrında aktyor kimi fəaliyyət göstərir və bu illər ərzində müxtəlif səpkili tamaşalarda baş rollarda 20-yə yaxın yadda qalan obrazlar yaradır.
1994-cü ildən [[Bakı Bələdiyyə TeatrındaTeatrı]]nda fəal çalışan sənətkar bir- birinin ardınca Rafiq İbrahimov Bakı Bələdiyyə Teatrında ondan çox obraz yaradır. Nəriman Nərimanovun «Nadir şah» faciəsində Səlim xan, R.İçərişəhərlinin «Vətənə igidlər gərəkdir» pyesində Fikrət, S.Rəşidinin «Mənim Ərdəbilim» əsərində Həşim ağa, O.Altunbayın «Tomris»ində Bagudar, F.Məmmədovun «Anasının gül balası»nda Şahmar, A.Məmmədovun «Dəli Domrul»nda- Dədə Qorqud, N.Nərimanovun «Nadir şah»nda- Səlimağa, N.Rəfibəylinin «Məhsətisində»- Şah, Əmir Pəhləvanın «İnsan və İblis»ndə- İblis,müstəntiq, A.Babayevin «Oğul»nda- Cani, C.Cabbarlının «Dönüş»ndə- Zaman, C.Məmmədquluzadənin «Ölülər»ində- Səlim ağa, N.Hikmətin «Damokl qılıncı»nda- Arxitektor, İ.Kərimovun «Xəyanətin Müsibəti»ndə- Ömər, A.Qurbaninin «Türk sancağı»nda- Məşədi Heydər və b. Tamaşalarda Rafiq İbrahimov böyük uğurlar qazanır.
Sənətkarın əməyi 2002- ci ildə dövlətimiz tərəfindən qiymətləndirilib ona Respublikamızın Əməkdar artisti fəxri adı verilib.
