İnformasiya bərabərsizliyi

İnformasiya bərabərsizliyi və ya Rəqəmsal bərabərsizlik — smartfonlar, planşetlər, noutbuklar və internet də daxil olmaqla rəqəmsal texnologiyaya bərabər olmayan çıxış.[1] İnformasiya və kommunikasiya texnologiyalarının (İKT) dünya iqtisadiyyatlarının və sosial əlaqənin əsası kimi istehsal texnologiyalarını alt-üst etdiyi informasiya dövründə internetə və digər İKT-lərə çıxışı olmayan insanlar sosial-iqtisadi cəhətdən əlverişsiz vəziyyətdədirlər; çünki iş tapa bilmirlər, işə müraciət edə bilmirlər, alış-veriş edə bilmirlər və öyrənə bilmirlər.[1][2]

Avropadakı rəqəmsal bərabərsizliyin tarixi kökləri erkən müasir dövrdə yazılı və çap mediası vasitəsilə real vaxt rejimində hesablama, qərar qəbul etmə və vizuallaşdırma formalarına daxil ola bilən və bilməyənlər arasında artan bərabərsizliyə istinad edir.[3] Bu kontekstdə təhsil və məlumatın sərbəst paylanması arasındakı əlaqə ilə bağlı etik müzakirələr Meri Uolstonkraft, İmmanuel KantJan Jak Russo (1712–1778) kimi mütəfəkkirlər tərəfindən qaldırılmışdır. Russo hər hansı bir cəmiyyətin iqtisadi faydalarının ədalətli və mənalı şəkildə bölüşdürülməsini təmin etmək üçün hökumətlərin müdaxilə etməli olduğunu müdafiə edirdi. Böyük Britaniyada Sənaye inqilabı fonunda Russonun ideyası yeni istehsal formalarından zərər görənlər üçün təhlükəsizlik şəbəkəsi yaradan zəif qanunları əsaslandırmağa kömək etdi. Sonralar teleqraf və poçt sistemləri inkişaf etdikdə, bir çoxları Russonun ideyalarından istifadə edərək, hətta çətin xidmət göstərən vətəndaşların subsidiyalaşdırılmasını nəzərdə tutsa belə, bu xidmətlərdən tam istifadə etmək üçün mübahisə edirdilər. Beləliklə, "universal xidmətlər"[4] ABŞ-də AT&T kimi telefon xidmətləri çətin kənd istifadəçilərinə xidmət göstərməyə imkan verən tənzimləmə və vergitutma sahəsində innovasiyalar demək idi. 1996-cı ildə telekommunikasiya və internet şirkətləri birləşdikcə, Federal Kommunikasiya Komissiyası rəqəmsal bərabərsizliyi aradan qaldırmaq üçün tənzimləmə strategiyalarını və vergi siyasətini nəzərdən keçirmək üçün 1996-cı ildə Telekommunikasiya Xidmətləri Aktını qəbul etdi. "Rəqəmsal bərabərsizlik" termini bərabərsizliyin aradan qaldırılması üçün informasiya və kommunikasiya texnologiyaları şirkətlərini vergi və tənzimləməyə çalışan istehlakçı qrupları arasında istifadə olunsa da, mövzu tezliklə qlobal mərhələyə keçib. Əsas diqqət Telekommunikasiya Xidmətləri Aktını qəbul edən Ümumdünya Ticarət Təşkilatı (ÜTT) idi, o, İKT şirkətlərinin fiziki şəxslərə və icmalara ciddi xidmətlər göstərmələrini tələb edən tənzimlənmələrə qarşı çıxırdı. 1999-cu ildə anti-qloballaşma qüvvələrini sakitləşdirmək üçün ÜTT ABŞ-nin Sietl şəhərində Rəqəmsal Bərabərsizlik İnstitutundan Kreyq Uorren Smit və Bill və Melinda Getys Fondunun sədri Bill Geyts tərəfindən birgə təşkil edilən "Rəqəmsal Bərabərsizliyin Maliyyə Həlləri"nə ev sahibliyi etdi. O, sürətlə qlobal iqtisadiyyatın bütün sektorlarına yayılan rəqəmsal bərabərsizliyi aradan qaldırmaq üçün tammiqyaslı qlobal hərəkatı sürətləndirdi.[5] 2000-ci ildə ABŞ prezidenti Bill Klinton çıxışında bu termindən istifadə etmişdi.

İstinadlar

redaktə
  1. 1 2 Ragnedda, Massimo; Muschert, Glenn W, redaktorlar The Digital Divide. Routledge. 2013. doi:10.4324/9780203069769. ISBN 978-0-203-06976-9.
  2. Park, Sora. Digital capital. London: Palgrave MacMillan. 2017. ISBN 978-1-137-59332-0. OCLC 1012343673.
  3. Eddy, Matthew Daniel. Media and the Mind: Art, Science, and Notebooks as Paper Machines, 1700–1830. University of Chicago Press. 2023. ISBN 978-0-226-18386-2.
  4. Jackson, Dr. Kim. "The Telecommunications Universal Service Obligation (USO)". Parliament of Australia. September 26, 2000. July 22, 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 23, 2020.
  5. Smith, Craig Warren. Digital Corporate Citizenship: The Business Response to the Digital Divide. Indianapolis: The Center on Philanthropy at Indiana University. 2002. ISBN 1884354203. May 5, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 17, 2020.

Ədəbiyyat

redaktə

Əlavə ədəbiyyat

redaktə

Xarici keçidlər

redaktə