Əmirgunə xan Ağcaqoyunlu-Qacar
Bu məqaləni vikiləşdirmək lazımdır. Lütfən, məqaləni ümumvikipediya və redaktə qaydalarına uyğun şəkildə tərtib edin. |
Bu məqalənin bəzi məlumatlarının mənbəsi göstərilməmişdir. Daha ətraflı məlumat üçün məqalənin müzakirə səhifəsinə baxa və məqaləyə uyğun formada mənbələr əlavə edib Vikipediyanı zənginləşdirə bilərsiniz. (mart 2021) |
Əmirgunə xan Gülabi xan oğlu Ağcaqoyunlu-Qacar — Çuxur Səəd bəylərbəyi.
Əmirgunə xan Ağcaqoyunlu-Qacar | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Əmirgunə xan Gülabi xan oğlu Ağcaqoyunlu-Qacar | |||||||
|
|||||||
Sələfi | Məhəmməd Şərif paşa | ||||||
Xələfi | Təhmasibqulu xan Ağcaqoyunlu-Qacar | ||||||
Şəxsi məlumatlar | |||||||
Doğum yeri |
![]() |
||||||
Vəfat tarixi | |||||||
Vəfat yeri |
![]() |
||||||
Atası | Gülabi xan | ||||||
Uşağı | Təhmasibqulu xan Ağcaqoyunlu-Qacar | ||||||
Hərbi xidmət | |||||||
Xidmət illəri | 1595-1625 | ||||||
Rütbəsi | general |
HəyatıRedaktə
Əmirgunə xan Gülabi xan oğlu Çuxur Səəd əyalətinin İrəvan mərkəzi olan şəhərində doğulmuşdu. Mükəmməl saray təhsili aimışdı.1605-ci ildən, Qızılbaşların İrəvanı osmanlılardan geri almağı tarixindən Çuxur Səəd bəylərbəyi təyin olunmuşdu. Səfəvi-Osmanlı savaşlarında iştirak etmişdi.
Əmirgunə xan Ağcaqoyunlu-Qacar1625-ci ildə vəfat edib.
AiləsiRedaktə
Əmirgunə xanın Təhmasibqulu xan, Abbasqulu xan adlı oğulları vardı.
FəaliyyətiRedaktə
Əmirgunə xanq urucu, xeyriyəçi bir şəxs idi. Tarixçi Zəkəriyyə yazır: "Əmirgunə xan İrəvana sahib olan kimi quruculuq işlərinə başladı, şenlik yaratdı, qala tikdi, saray ucaltdı, bağ-bağça saldırdı, arxlar çəkdirib, şəhərin suyunu artırdı. Onun hakimiyyət illəri Çuxur Səədin çiçəkləndiyi dövr olmuşdu.Tarixçi Kanakersi də yazır: "Şah Abbas İrəvanı alandan sonra Əmirgunə xanı ora hakim təyin edir. O, hakimiyyətə başlayan təki xeyirxah əməllərlə məşğul olur, tikinti-abadlıq işləri aparır, vergiləri azaldır, kisə-kisə çörək bişirtdirib, İrəvanın inşasında çalışanlara paylayır, beləcə yaşayıb, şəhər və kəndləri abadlaşdırır".
MənbəRedaktə
- Ənvər Çingizoğlu, Qacarlar və Qacar kəndi, Bakı, "Şuşa", 2008, 334 səh.