Aşıq Nəcəf Daşkəndli

aşıq

Aşıq Nəcəf (1876, Daşkənd, Yeni Bəyazid qəzası5 fevral 1919, Göyçə mahalı, Yeni Bəyazid qəzası) — Ustad aşıq, şair. Aşıq Ələsgərin şəyirdi.

Aşıq Nəcəf
Nəcəf Allahverdi oğlu
Təxəllüsü Daşkəndli
Doğum tarixi 1876
Doğum yeri
Vəfat tarixi 5 fevral 1919(1919-02-05)
Vəfat yeri
Vəfat səbəbi Ermənilər tərəfindən belinə odlu samovar bağlanaraq öldürülüb
Dəfn yeri
Fəaliyyəti aşıq
Vikimənbənin loqosu Aşıq Nəcəf Daşkəndli Vikimənbədə

Həyatı

redaktə

Nəcəf Allahverdi oğlu 1876-cı ildə Göyçə mahalının Daşkənd kəndində anadan olub. Nəcəf olduqca yaraşıqlı, boylu-buxunlu, cüsəlli insan olub. Mükəmməl bilik, dərin hafizə, möcüzəli səs sahibi olan Aşıq Nəcəf səliqə-səhmanı, ədəb-ərkanı ilə həmişə diqqəti çəkər, aşıqdan çox bəyə, bəyzadələrə oxşayarmış.

Aşıq Nəcəf Aşıq Ələsgərə on il şəyirdlik edib, onunla ağır məclislər yola salıb. Dədə Ələsgərin ən çox sevdiyi şəyirdlərindən biri olmuşdur. Onun səsi Aşıq Əsədin səsi ilə uyğun gəldiyindən hər ikisinə məsləhət görərmiş ki, siz daim bir yerdə olun, bir yerdə çalıb oxuyun. Yüksək səs tempirinə görə Aşıq Nəcəflə Aşıq Əsəd otuzluq lampanı dəfələrlə toy məclislərində söndürərmişlər. Aşıq Əsəd həmişə səmimiyyətlə etiraf edərmiş ki, Daşkəndli Aşıq Nəcəfin səsi mənimkindən yüksək və məlahətli idi. Aşıq Nəcəflə, Aşıq Əsəd 1910-cu ildə İran səfərində olarkən Təbriz aşıqlarının ustadı onlara hörmət və ehtiram əlaməti olaraq hər birinə on telli saz bağışlamışdır. Bu saza "Xətai sazı" da deyilir — qolunun içi boşdur.

Aşıq Nəcəfin bir çox qüdrətli aşıqlar və şairlər ilə yaxın dostluq münasibətləri olmuşdur. Hətta Aşıq Hüseyn Bozalqanlı Aşıq Nəcəfin oğlanları Şəmistan və Şəmiddinin kirvəsi olmuşdur. Aşıq Nəcəfin Şəmistan, Şəmiddin, Mikayıl, Astan və İsmayıl adında beş oğlu olmuşdur.

5 fevral 1919-cu ildə erməni polkovniki Bolyanikin başçılığı ilə Göyçə mahalında "Küllü" təpə deyilən yerdə Aşıq Nəcəfin belinə odlu samovar bağlanmış və beş oğlu ilə birlikdə vəhşicəsinə öldürülmüşdür. Bir çox yazarlar Aşıq Nəcəfin öldürülməsini erməni generalı Selikovun Zod kəndində öldürülməsinin əvəzi kimi qeyd edirlər.[1]

Yaradıcılığı

redaktə

Aşıq Nəcəfin acınacaqlı həyatı və yaradıcılığı haqqında geniş məlumat bir neçə kitablarda verilmişdir:

  • Sərraf Şiruyənin "Ağlama, bülbül, ağlama" (1994) kitabında "Aşıq Nəcəf və Gülüstan" (səh.348–371) dastanı, "İgid ölər, adı qalar" (2002) kitabında "Göyçəli Hacı Rəhim dastanı" (səh.258–296)
  • Eldar İsmayılın "Allah amanatı" (1994) kitabında "Nəcəf" poeması (səh. 85–109).
  • Tərlan Göyçəlinin "Göyçə aşıq məktəbi" (1998) kitabında (səh.92–105)
  • Xasay Zeynalovun "Göyçəsiz günlərim" (Bakı, "Nurlan", 2006) kitabında "Aşıq Nəcəf dastanı" (səh.129–168)
  • Araz Yaquboğlu, Daşkənd aşıqları və şairləri, Bakı, "Nurlan", 2008.

Mənbə

redaktə

İstinadlar

redaktə
  1. Azərbaycan Aşıqlar Birliyi. "Ustad nəfəsli saz-söz ərməğanı" (PDF) (az.). “Zərdabi Nəşr” MMC nəşriyyatı. 2020. Archived from the original on 2023-06-16. İstifadə tarixi: 17 iyun 2023.

Xarici keçidlər

redaktə