Anima mundi — yəni dünyanın saf, səmavi ruhu. Antik filosoflara görə təbiətin hər yanına nüfuz etdiyi irəli sürülmüşdür.[1]

Haqında redaktə

Fikrin Platon ilə ortaya çıxdığı deyilsə də, qavramın kökəninin daha antik olduğu və ilk dəfə bəzi şərqli filosofların sistemlərində irəli sürüldüyü iddiası da vardır. Stoaçılara görə, o bəşəriyyətdəki tək mühüm, həyati gücdür.[2]

Bənzər qavramlara Parakelsus kimi hermetik filosoflar və daha sonra Fridrix Şellinq (1775–1854) də sahib olmuşdur.

Okultizmdə Anima mundi redaktə

Anime mundi termini Ökult terminologiyasının termini olub, dünyanın tamamilə canlı varlıq olduğu qavramını dilə gətirmək üçün "Dünya canı" anlamında isifadə edilir. Latıncadan da tərcüməsi bu mənaya gəlir.[3]

Basilius Valentinusun "dünya ölü bir vücuddan ibarət deyildir" sözü ilə bildirdiyi Anima mundi Okultistlərin ardından Teozoflar tərəfindən də qəbul edilmişdir. Bu qavramı qəbul edən düşüncəyə görə, insan bədənində olduğu kimi Anime mundinin bədənində də sinir sistemi, hərəkət sistemləri, nəfəs sistemi mövcuddur. Anima mundinin insan varlığında olduğu kimi ruh, sübtil bədən və maddi bədən olaraq üçlü quruluşa sahib olduğu qəbul edilir.[4]

Həmçinin bax redaktə

İstinadlar redaktə

  1. Likutey Moharan I, 61.
  2. Roszak, Theodore. The Voice of the Earth: An Exploration of Ecopsychology. Phanes Press. 2001 [1992]. ISBN 1-890482-80-3.
  3. Fideler, David. Restoring the Soul of the World: Our Living Bond With Nature’s Intelligence. Inner Traditions. 2014. ISBN 978-162055359-6. 2020-04-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-22.
  4. Jung, C. G. Psychology and Alchemy. 12. London: Routledge. 1968. ISBN 0-691-01831-6.