Arlda yataq otağı (tablo)

Arlda yataq otağı[1] (nid. Slaapkamer te Arles) – holland postimpressionist rəssam Vinsent van Qoqun məşhur rəsm əsərlərindən biri. Qeyd etmək lazımdır ki, bu rəsm əsərinin üç versiyası mövcuddur.

Arlda yataq otağı
nid. Slaapkamer te Arles
Rəssam Vinsent van Qoq
Tarixi 1888
Üslubu postimpressionizm
Texnikası yağlı boya
Ölçüləri 72 sm × 90 sm
Materialı kətan
Saxlanıldığı yer Van Qoq muzeyi, Amsterdam, Niderland Niderland
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Əsərin versiyaları

redaktə


Maraqlı faktlar

redaktə

Belə hesab edilir ki, Van Qoq dahi olub. Nə onu nə bunu həmvətənliləri zamanında görə bilmədilər. Ayı 15 Franka dörd otaqlı fligel (əsas binanın yanında tikilmiş ev və ya əlavə tikili, bina) kirayələyən rəssam evə 300 franklıq mebel almışdır. Hec vaxt pulu olmayan van Qoqun pula belə münasibəti təəccüb doğurur. O zaman mehmanxanada 5 franka otaq tutmaq olardı. Təsadüfi əldə edilən miras ona arzusunu həyata keçirməyə imkan vermişdir. 1888-ci ilin mayında fransanın cənubu Arlda emalatxana tutaraq Van Qoq onu anlamayan Paris tənqidçilərindən və rəssamlardan qaçır. Dörd otaqdan birini rəssam öz yataq otağı etmişdir. Oktyabrda hər şey hazır olur və O, “Van Qoqun yataq otağın” çəkmək qərarına gəlir.

1. Çarpayı – Mebeli Van Qoq qardaşı Teonun göndərdiyi dayısından ona qalan mirasdan 300 franka almışdı. “Mən dəmir çarpayı əvəzinə yerli ikinəfərlik taxta çarpayı aldım. Taxta çarpayı nəsə davamlılıq, sabitlik və sakitlik təsiri bağışlayır” Teoya məktubunda Van Qoq yazırdı. Ailə rahatlığı təəssüratını yaratmaq üçün rəssam çarpayıda çılpaq qadın təsviri vermək və çarpayının yanında beşikdə çəkmək istəyirmiş, sonradan bu ideyalardan vaz keçib.

2. Sarı rəng – Van Qoqun yaradıçılığının tədqiqatçıları belə qərara gəliblər ki, sarı rəng rəssamın qəbul etdiyi pişikotu dərmanın təsirindəndir. Beləki bu dərmanı qəbul edənlər ətrafda hər şeyi yaşıl-sarı rəngdə görürlər.

3. Çüt stul – çüt əşyalar (iki qapı, iki balış, iki portret, iki qravüra) Vinsent üçün hüzurun simvolu olub, tənhalıq hissini uzaqlaşdırırdılar.

4. Bağlı pəncərə taxtaları – Van Qoqun sözlərinə görə ona özünü müdafiə olunmuş hissini yaşadırdı. O, onları nadir hallarda açırdı.

5. Yuyunma vasitələri olan kiçik stol – rəssam üçün sadə və sağlam həyat tərzinin simvoludur.

6. Divardaki rəsmlər – Bu Van Qoqun öz əl işləridir. Uzaq divarda Valun və palıd təsviridir, sağ divarda rəssamın dostları Ejen Boş və Pol Ejen Millenin portretidir, onların altında iki yapon qravürasıdır. O dövrlərdə Van Qoq yapon incəsənətiylə dərindən maraqlanırdı.

7. Qalın yaxım(mazok) (İmpasto) – Mənim gözümdə hec bir sistem yoxdur deyirdi rəssam. Mən necə gəldi zərbələrlə çəkirəm və necə alınırsa rəsmi elədə qoyuram. Rəsmdə kölgələr yoxdur.

8. Əyri xəttlər – Sənətşünas Ronald Pikvansın fikrincə fligel kifayət qədər köhnə olub və divarlar həqiqətən əyilmişdi.

9. Güzgü- Van Qoq güzgünü xüsusi olaraq avtoportretlər çəkmək üçün almışdır.Ona heç kim modellik etmək istəmirdi. Yerli sakinlər onun işlərini əyləncə sayırdılar və gülünc görsənmək istəmirdilər. Van Qoq məşhur kəsilmiş qulaqla avtoportretini bu güzgü ilə çəkmişdir.

10. Qırmızı ədyal – 23 dekabr 1888-ci ilin səhəri qulağını kəsdikdən sonra qıc olmuş Van Qoqu bu ədyala bürünmüş tapacaqlar. Bu rəssamın ilk psixi pozuntusu olur. O dəlixanaya düşür. Ona öz otağında bir daha rahat xoşbəxt yaşamaq qismət olmayacaqdı.

Həmçinin bax

redaktə
  1. "Vinsent Van Qoq" (Azərbaycan). worldart2011.wordpress.com. (#archive_missing_date) tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 iyun 2023.