Beynəlxalq təhlükəsizlik
Beynəlxalq təhlükəsizlik həmçinin qlobal təhlükəsizlik — dövlətlər və Birləşmiş Millətlər Təşkilatı, Avropa İttifaqı və digər bu kimi beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən qarşılıqlı sağ qalma və təhlükəsizliyi təmin etmək üçün həyata keçirilən tədbirlərə istinad edən bir termindir. Bu tədbirlərə hərbi əməliyyatlar və müqavilələr və konvensiyalar kimi diplomatik razılaşmalar daxildir. Beynəlxalq və milli təhlükəsizlik həmişə bir-birinə bağlıdır. Beynəlxalq təhlükəsizlik milli təhlükəsizlik və ya qlobal arenada dövlət təhlükəsizliyidir. İkinci Dünya Müharibəsinin sonunda beynəlxalq təhlükəsizliyə diqqət yetirən yeni bir akademik tədqiqat mövzusu olan təhlükəsizlik araşdırmaları ortaya çıxdı. Müstəqil bir tədqiqat sahəsi kimi başladı, lakin beynəlxalq münasibətlərin alt sahəsi kimi qəbul edildi.[1] 1950-ci illərdən bəri beynəlxalq təhlükəsizliyin öyrənilməsi beynəlxalq münasibətlər tədqiqatlarının mərkəzində dayanır.[2] O, təhlükəsizlik tədqiqatları, strateji tədqiqatlar, sülh tədqiqatları və digər sahələri əhatə edir.
"Təhlükəsizlik" mənası tez-tez "qəbul edilməmiş konsensus" ilə başa düşülə bilən sağlam düşüncə termini kimi qəbul edilir.[3] İllər keçdikcə beynəlxalq təhlükəsizliyin məzmunu genişləndi. Bu gün o, dünyada sağ qalmağa təsir edən bir-biri ilə əlaqəli müxtəlif məsələləri əhatə edir. Bu, hərbi gücün ənənəvi və ya şərti üsullarından, dövlətlər arasında müharibənin səbəb və nəticələrindən, iqtisadi gücdən,ətraf mühitin pisləşməsindən, yoluxucu xəstəliklərdən, iqlim dəyişikliyindən və qeyri-dövlət aktorlarının fəaliyyətindən insanların təhlükəsizliyinə və dövlətlərin sabitliyinə etnik, dini və ideoloji münaqişələrə, ticarət və iqtisadi münaqişələrə, enerji təchizatına, elm və texnologiyaya, eləcədə qidaya qədər dəyişə bilər. [4]
Beynəlxalq təhlükəsizliyin geniş perspektivi hər şeyə təhlükəsizlik məsələsi kimi baxsa da, ənənəvi yanaşma əsasən və ya ekskluziv olaraq hərbi məsələlərə diqqət yetirir.[1]
Beynəlxalq aləmdə təhlükəsizlik anlayışları
redaktəEdvard Kolodziej beynəlxalq təhlükəsizliyi Babil qülləsi və Roland Paris (2004)ilə müqayisə etmişdir . Təhlükəsizlik "son əlli ildə vətəndaş azadlıqlarının dayandırılmasına, müharibənin aparılmasına və resursların kütləvi şəkildə yenidən bölüşdürülməsinə haqq qazandırmaq" üçün geniş şəkildə tətbiq edilmişdir. [5] Walter Lippmann (1944) təhlükəsizliyi bir ölkənin öz əsas dəyərlərini qorumaq qabiliyyəti kimi nəzərdən keçirir, həm də bir dövlətin müharibədən qaçmaq üçün əsas dəyərləri qurban verməməsi və müharibədə qalib gəlməklə onları qoruya bilməsi baxımından nəzərdən keçirir .[6] David Baldwin (1997) iddia edir ki, təhlükəsizliyin arxasınca qaçmaq bəzən marjinal dəyərlər və əsas dəyərlər də daxil olmaqla digər dəyərləri qurban verməyi tələb edir. [5]
Çox məbləğli təhlükəsizlik prinsipi
redaktəBeynəlxalq təhlükəsizliyə ənənəvi yanaşmalar adətən milli təhlükəsizliyi qorumaq üçün dövlət subyektlərinə və onların hərbi imkanlarına diqqət yetirir. Bununla belə, son onilliklər ərzində təhlükəsizlik anlayışı XXI əsrin qloballaşan beynəlxalq birliyi, onun sürətli texnoloji inkişafı və bu prosesdən irəli gələn qlobal təhdidlərin öhdəsindən gəlmək üçün genişləndirilmişdir. Belə hərtərəfli təriflərdən biri Nayef Al-Rodhan tərəfindən təklif edilmişdir. Onun "Çox məbləğli təhlükəsizlik prinsipi" adlandırdığı fərziyyəyə əsaslanır ki, "qloballaşan dünyada təhlükəsizlik artıq yalnız dövlətlərin iştirak etdiyi sıfır məbləğli oyun kimi düşünülə bilməz. Bunun əvəzinə o bildirir ki , qlobal təhlükəsizliyin beş ölçüsü var - insan, ekoloji, milli, transmilli və transmədəni təhlükəsizlik və buna görə də qlobal təhlükəsizlik və hər hansı bir dövlətin və ya mədəniyyətin təhlükəsizliyi bütün fərdlər, dövlətlər və mədəniyyətlər üçün ədalət vasitəsilə təhlükəsizliyi təmin edən bütün səviyyələrdə yaxşı idarəetmə olmadan əldə edilə bilməz.[7]
Ənənəvi təhlükəsizlik
redaktəƏnənəvi təhlükəsizlik paradiqması təhlükəsizliyin referent obyektinin dövlət olduğu realist təhlükəsizliyin konstruksiyasına istinad edir. Bu teoremin yayılması Soyuq Müharibə dövründə pik həddinə çatdı. Yarım əsrə yaxındır ki, böyük dünya gücləri öz dövlətlərinin təhlükəsizliyini dövlətlər arasında güc balansına həvalə ediblər. Bu mənada beynəlxalq sabitlik, dövlət təhlükəsizliyinin təmin olunduğu təqdirdə, vətəndaşların təhlükəsizliyinin mütləq ardınca gedəcəyi fikrinə əsaslanırdı.[8] Ənənəvi təhlükəsizlik qüvvələrin anarxist balansına, ABŞ və Sovet İttifaqı (iki supergüc) arasında hərbi güclənməyə və milli dövlətin mütləq suverenliyinə əsaslanırdı.[9] Dövlətlər rasional varlıqlar, milli maraqlar və mütləq hakimiyyət arzusu ilə idarə olunan siyasət hesab olunurdu.[9] Təhlükəsizliyə işğaldan qorunma kimi baxılırdı; texniki və hərbi imkanlardan istifadə etməklə vəkil münaqişələri zamanı həyata keçirilir.
Soyuq Müharibə gərginliyi azaldıqca məlum oldu ki, vətəndaşların təhlükəsizliyi həm dövlətin daxili fəaliyyətindən, həm də xarici təcavüzkarlardan doğan çətinliklərlə təhdid edilir. Vətəndaş müharibələri getdikcə daha çox yayılmışdı və mövcud yoxsulluğu, xəstəlikləri, aclığı, zorakılığı və insan hüquqlarının pozulmasını daha da gücləndirdi. Ənənəvi təhlükəsizlik siyasəti dövlət təhlükəsizliyi qarşısında bu əsas insan ehtiyaclarını effektiv şəkildə maskalamışdı. Tərkibinə etinasızlıq nəticəsində milli dövlətlər əsas məqsədlərinə çata bilməyiblər.[10]
Milli təhlükəsizliyə ən yaxşı şəkildə necə nail olunacağına dair tarixi mübahisələrdə Tomas Hobb , N.Makiavelli və J.Russo kimi yazıçılar dövlət suverenliyinin nəticələrinə dair kifayət qədər pessimist mənzərə yaratmağa meyl etdilər . Beynəlxalq sistem dövlətlərin qonşuları hesabına öz təhlükəsizliyini əldə etməyə çalışdıqları kifayət qədər qəddar bir arena kimi baxılırdı. Dövlətlərarası münasibətlər hakimiyyət uğrunda mübarizə kimi görünürdü, çünki dövlətlər daim bir-birindən istifadə etməyə çalışırdılar. Edward Karr və Hans Morgenthaunun fikrinə görə, daimi sülhün əldə olunması mümkün deyildi. Dövlətlərin edə biləcəyi yeganə şey hər hansı birinin ümumi hegemonluğa nail olmasının qarşısını almaq üçün digər dövlətlərin gücünü balanslaşdırmağa çalışmaq idi . [11]
Bu yaxınlarda ənənəvi "dövlət mərkəzli təhlükəsizlik" anlayışı təhlükəsizliyə daha bütöv yanaşmalarla etiraz etmişdir . [12] İnsan təhlükəsizliyinə bu əsas təhdidləri qəbul etməyə və həll etməyə çalışan yanaşmalar arasında fərdin və nəticədə dövlətin təhlükəsizliyini təmin etmək məqsədi daşıyan kooperativ, hərtərəfli və kollektiv tədbirləri ehtiva edən paradiqmalar vardır .
Terrorizmin və mütəşəkkil cinayətkarlığın törətdiyi potensial təhlükələrə qarşı beynəlxalq təhlükəsizliyi gücləndirmək üçün beynəlxalq əməkdaşlıqda artım müşahidə olunub, nəticədə transmilli polis fəaliyyət göstərir .[13] Beynəlxalq polis İnterpol informasiyanı beynəlxalq sərhədlər boyunca paylaşır və bu əməkdaşlıq İnternetin gəlişi və sənədləri, filmləri və fotoşəkilləri bütün dünyaya dərhal ötürmək imkanı sayəsində xeyli güclənmişdir.
İstinadlar
redaktə- ↑ 1 2 Buzan, B. and L. Hansen (2009). The Evolution of International Security Studies. Cambridge, Cambridge University Press.
- ↑ Sheehan, M. (2005). International Security: An Analytical Survey. London, Lynne Rienner Publishers.
- ↑ Sheehan, M. (2005), International Security: and Analytical Survey, London, Lynne Rienner Publishers
- ↑ Buzen, B., O. Wæver, et al. (1998). Security: A new frame work for Analysis. Boulder, CO, Lynne Rienner Publishers.; Doty, P., A. Carnesale, et al. (1976). "Foreword." International Security 1(1).
- ↑ 1 2 Baldwin, D. (1997). "The Concept of Security." Review of International studies 23: 5–26
- ↑ Lippmann, W. (1944). U.S. Foreign Policy. London, Hamish Hamilton
- ↑ Al-Rodhan, Nayef R.F. (2007). "The Five Dimensions of Global Security: Proposal for a Multi-sum Security Principle" Arxivləşdirilib 2019-09-22 at the Wayback Machine, Berlin: LIT Verlag. ISBN 978-3-8258-0478-7.
- ↑ Bajpai, K. "Human Security: Concept and Measurement" (PDF). University of Notre Dame, Kroc Institute Occasional Paper no. 19. 2000. 2012-06-28 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib.
- ↑ 1 2 Owen, T. (2004), "Challenges and opportunities for defining and measuring human security", Human Rights, Human Security and Disarmament, Disarmament Forum. 3, 15–24
- ↑ J. Baylis, (1997). "International Security in the Post-Cold War Era", in John Baylis and Steve Smith (eds), The Globalization of World Politics, Oxford, Oxford University Press.
- ↑ Baylis, John. The Globalization of World Politics (fifth). New York: Oxford University Press Inc. 2011. 234. ISBN 978-0-19-956909-0.
- ↑ Strategy and Ethnic Conflict (ISBN 027597636X) and Path to Peace (ISBN 1590337328) among many others)
- ↑ Arcudi, G. (2004). "Forces de police et forces armées, sécurité et défense: où sont les frontières?" Arxivləşdirilib 2016-10-18 at the Wayback Machine, Cahier du GIPRI (2): 17–64.