Luici Dallapikkola

Luici Dallapikkola (3 fevral 1904[1][2][…]19 fevral 1975[1][2][…], Florensiya[3]) — italyan bəstəkarı, pianoçu

Luici Dallapikkola
it. Luigi Dallapiccola
Ümumi məlumatlar
Doğum tarixi 3 fevral 1904(1904-02-03)[1][2][…]
Vəfat tarixi 19 fevral 1975(1975-02-19)[1][2][…] (71 yaşında)
Vəfat yeri
Vəfat səbəbi şiş
Uşaqları 2
Musiqiçi məlumatları
Fəaliyyəti pianoçu, bəstəkar
Janrlar opera, klassik musiqi, dodekafoniya
Musiqi aləti piano
Üzvlüyü
  • Bavariya İncəsənət Akademiyası[d]
İmzanın şəkli
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Həyatı

redaktə

Fortepiano (1924) və kompozisiya (1931) sinifləri üzrə Florensiya konservatoriyasını bitirmişdir. Həmin konservatoriyada dərs demişdir (1934–67 illərdə fortepiano sinfi üzrə professor).

Fəaliyyəti

redaktə

Yaradıcılıq yolunun başlanğıcında neoklassisizmə yaxın olmuşdur. 1930-cu illərin ortalarından onun bəstəkarlıq texnikasının əsasını dodekafoniya təşkil etmişdir. Melodiya, diatonika ("Marsia" baleti; 1948, Venesiya) və tonallıqdan tamamilə imtina etmədən Dallapikkola özünün "lirik dodekafoniya" üslubunu yaratmışdır. Sapfo, Alkey və Anakreontun şeirlərinə səs və instrumental ansambl üçün yazdığı "Yunan şeirləri" bütünlüklə dodekafoniya əsəridir (1945). Antifaşist ruhlu triptix ("Məhbəs mahnıları" kantatası, 1941;1949 ildə radio ilə səslənmiş birpərdəli "Məhbus" operası 1950 ildə Florensiyada tamaşaya qoyulmuşdur; "Qurtuluş nəğmələri" kantatası, 1955) və əvvəllər yazdığı musiqidən mövzuların daxil olduğu "Uliss" operası (Homerin "Odisseya" əsəri üzrə öz librettosu, 1968, Berlin) bəstəkarın ən məşhur əsərləridir. Musiqi tənqidçisi kimi də çıxış etmişdir. K.Monteverdinin "Ulissin vətənə qayıtması" operasının (1942) və M.P. Musorqskinin "Sərgidən şəkillər" fortepiano silsiləsinin (1940) redaksiyalarını həyata keçirmişdir.

Mənbə

redaktə

İstinadlar

redaktə
  1. 1 2 3 4 Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
  2. 1 2 3 4 Luigi Dallapiccola // Istrapedia (xorv.).
  3. 1 2 Archivio Storico Ricordi. 1808.