Vikipediya

Müqəddəs Sofiya kafedralı (Kiyev)

Müqəddəs Sofiya kafedralı (Sofiya kafedralı) — XI əsrin birinci yarısında Kiyevin mərkəzində, salnamələrə görə, şahzadə Yaroslav Müdrik tərəfindən 1036-cı ildə peçeneqlər üzərində qələbənin yerində tikilmiş məbəd.

şərqi ortodoks xristianlıq
Müqəddəs Sofiya kafedralı
Софійський собор
Ölkə
Üslubu Ukrayna barokkosu[d]
Dağılıb 1934
Müqəddəs Sofiya kafedralı xəritədə
Müqəddəs Sofiya kafedralı
Müqəddəs Sofiya kafedralı
st-sophia.org.ua/en/home/
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

XVII–XVIII əsrlərin sonlarında Vilna Barokko üslubunda xaricdən yenidən quruldu. Kafedralın içərisində XI əsrin birinci yarısına aid dünyanın ən tam orijinal mozaika ansamblı (260 m²[2]) və freskalardan (3000 m²)[3] və XVII–XVIII əsrlərə aid divar rəsmlərinin əhəmiyyətli fraqmentləri qorunub saxlanılmışdır.

Sovet dövründə 1929-cu ilə qədər aktiv məbəd idi; 1934-cü ildə muzeyə — Sofiya Qoruğuna çevrildi. Hal-hazırda bu, Ukraynanın ən böyük muzey mərkəzlərindən biri olan "Sofiya Kiyev" Milli Qoruğunun[4] əsasını təşkil edir ki, bura həmçinin ХІ əsrin Qızıl Qapısı, ХІІ əsrin Müqəddəs Kiril kilsəsi və Kiyevdə yerləşən XVIII əsrə aid Andreyev kilsəsi.

1990-cı ildə Müqəddəs Sofiya Kafedralı, Kiyev Peçersk Lavrası kimi, Ukrayna ərazisində YUNESKO-nun Ümumdünya İrs Siyahısına daxil edilmiş ilk memarlıq abidəsi oldu.

Kafedralın binası Kiyev Milli Qoruğunun Sofiyasının bir hissəsi olduğundan və YUNESKO-nun Ümumdünya İrs Siyahısına daxil edildiyi üçün onun hər hansı dini quruma verilməsi və orada xidmətlər keçirilməsi qadağandır. İstisna 24 avqust — Ukraynanın Müstəqillik Günüdür, dini təşkilatların nümayəndələri Ukrayna üçün dua edirlər (2005-ci ildən tətbiq olunur); 22 noyabr 2006-cı ildə Ukrayna Pravoslav Kilsəsinin (Moskva Patriarxlığının) Müqəddəs Sinodunun belə tədbirlərdə iştirakının özünün qeyri-mümkün olduğunu bəyan etdi[5].

Müqəddəs Sofiya Kafedralının ansamblına YUNESKO-nun siyahısına daxil edilmiş XVIII əsrin monastır binaları daxildir: zəng qülləsi, cənub giriş qülləsi, yeməkxana, çörək sexi, bursa, metropoliten evi və Zaborovski qapısı.

Tarixi redaktə

 
Kafedralın orijinal görünüşünün modelinin qurulması

Müxtəlif salnamələr (hamısı kafedralın tikildiyi vaxtdan gec yaradılmışdır) kafedralın təməlqoyma tarixini 1017 və ya 1037[6]adlandırır. Belə ki, "Keçmiş illərin nağılı" 1037-ci ildə bir neçə böyük binanın – Qızıl Qapı ilə istehkamların, Müqəddəs Sofiya kafedralının, Müjdə Qapı kilsəsinin, Müqəddəs Georgi və Müqəddəs İren monastırlarının təməlindən bəhs edir. Akademik Dmitri Lixaçovun fikrincə, bu "dərslik" yazısı ümumiyyətlə faktın qeydi deyil, Yaroslavın hakimiyyətinin bütün illərində onun quruculuq fəaliyyətini yekunlaşdıran və 1051-ci ildən sonra tərtib etdiyi "Həmd"dir[7]. Akademik Aleksey Şahmatovun dediyinə görə, 1017-ci ildə ortaya çıxan Birinci Novqorod xronikasında qorunan əvvəlki xəbərlər[8], bu ili Kiyev Sofiyasının təməlqoyma tarixi kimi göstərir[9]. Eyni zamanda, Sofiyanın görünüşünün müasiri olan Kiyev mitropoliti Hilarion şəhadət verir ki, onun yaradılması məsələsində Yaroslav Vladimir Svyatoslaviçin[10] təşəbbüsünü tamamlayıb və alman salnaməçisi Merseburqlu Titmar 1017/1018-ci illərin altında qeyd edir. Kiyev mitropoliteninin iqamətgahı kimi Kiyevdə artıq mövcud olan Sofiya Monastırı[11]. Mənbələrdəki bu uyğunsuzluq Kiyevin Müqəddəs Sofiyasının tikilmə vaxtı ilə bağlı iki yüz illik müzakirələrə səbəb olub: bəzi tədqiqatçılar kafedralın yaranma vaxtı kimi 1017-ci ili qəbul edir, digərləri isə kilsənin başlanğıcı hesab edirlər. Yaroslavın hakimiyyəti onun tikintisi üçün əlverişsiz idi, 1037-ci il tarixini qəbul edin. Yazılı mənbələrin, memarlığın, monumental rəngkarlığın və kafedralın ən qədim qraffiti yazılarının hərtərəfli tədqiqi əsasında irəli sürülmüş tarixçilər Nadejda Nikitenko və V. V. Kornienkonun fikrincə, o, 1011–1018-ci illərdə, hakimiyyətin dönəmində tikilmişdir. Vladimir və Yaroslav: birincisi başladı, ikincisi isə Sofiyanın yaradılmasını tamamladı[11]. Mübahisələri gücləndirən bu yeni tanışlıq[12][13] ictimai diqqəti[14] aldı və Sofiyanın 1000 illik yubileyinin qeyd edilməsi üçün əsas oldu. 2011-ci ilin sentyabrında YUNESKO-nun Baş Konfransının 35-ci sessiyasının (oktyabr 2009) qərarı ilə və Ukrayna Prezidentinin 11 iyun 2010-cu il tarixli fərmanı ilə[15] Müqəddəs Sofiya kafedral kilsəsinin yaradılmasının beynəlxalq və milli səviyyədə 1000 illiyi qeyd edilmişdir.

 
Abraham van Vesterfeldin (1651) rəsmində taxta zəng qülləsi olan Müqəddəs Sofiya Kafedralı (sağda)

1240-cı ildə Kiyev alındıqdan sonra Müqəddəs Sofiya kilsəsi Batu əsgərləri tərəfindən talan edildi. Bundan sonra, ХІІІ əsrin sonlarına qədər, Kiyev metropolitenlərinin görkəmi Vladimir Knyazlığına köçürülənə qədər metropoliten iqamətgahı olaraq qaldı. Metropolitan II Kirill (1242–1280) dövründə kafedral təmir edildi və sifariş verildi. 1385–1390-cı illərdə Metropolitan Kipr yenidən kafedralı bərpa etdi, bundan sonra üç yarım əsrdən çox müddətə tərk edildi. XVI əsrin sonunda Ayasofya, Reinhold Heydenşteynə görə, o qədər "pafotetik vəziyyətdə" idi ki, orada heç bir mərasim keçirilmirdi[16].

1594-cü ildə Erix Lyasota Müqəddəs Sofiya Kafedralındəki "nəhəng İlya Morovlin"in məzarını ilk dəfə təsvir etmişdir[17].

1596-cı ildə Müqəddəs Sofiya Kafedralı Rus Uniat Kilsəsinə keçdi.

1633-cü ildə Müqəddəs Sofiya Kafedralı Kiyev mitropoliti Pyotr Moqila tərəfindən Rus Uniat kilsəsindən götürülüb, kafedralı bərpa edib, onu genişləndirib və onunla birlikdə monastır təsis edib.

1697-ci ildə böyük yanğın Müqəddəs Sofiya monastırının taxta tikililərini məhv etdi. İki il sonra I Pyotrun fərmanı ilə monastırın bu günə qədər gəlib çatmış yeni daş binalarının tikintisinə başlanıldı.

Müasir görünüşü redaktə

XVII–XVIII əsrlərin sonunda hetman İvan Mazepa (1687–1709) və Metropolitan Varlaam (Yasinski) (1690–1707) rəhbərliyi altında Ukrayna barokko üslubunda tamamilə bərpa edildi və xaricdən yenidən quruldu. Məbədin təmiri işləri 1740-cı illərə qədər davam etdi, o zaman Metropolitan Rafail (Zaborovski) nəhayət indiki görünüşünü aldı.

 
XIX əsrin ortalarında Xreşchatitska meydanından (Maydan Nezalejnosti) Müqəddəs Sofiya Kafedralın görünüşü
 
2 əskinasdakı kafedral qrivnası

Müqəddəs Sofiya Kafedralının müasir zəng qülləsi 1699–1706-cı illərdə Hetman İvan Mazepa və onun köməkçisi Varlaamın (Yasinski) əmri ilə tikilmişdir. Zəng qülləsinin ikinci mərtəbəsində yerləşən və "Mazepa" adlanan 1705-ci ildə tökmə zəng bu günə qədər gəlib çatmışdır.

1934-cü ildə Müqəddəs Sofiya Muzeyi Dövlət Memarlıq-Tarixi Qoruğu elan edildi ki, burada əvvəlcə Müqəddəs Sofiya kafedralı ilə yanaşı, zəng qülləsi, daha sonra isə memarlıq ansamblını təşkil edən XVIII əsrin qalan memarlıq abidələri daxil idi. Müqəddəs Sofiya monastırının: cənub giriş qülləsi (XVIII əsrin əvvəlləri), 1722–1730-cu illərdə tikilmiş yeməkxana, çörəkxana (çörəkxana, daha sonra — konstruksiya) və Metropoliten evi, nəhayət, Zaborovski qapısı (1731–1745), qardaşlıq binası (hüceyrələr) (XVIII əsrin ortaları) və Bursa (1763–1767).

Kafedralda XI əsrin ikinci onilliyinə aid möhtəşəm mozaika və freskalar ansamblını üzə çıxaran əsaslı bərpa işləri aparıldı. 1987-ci ildə Hamburq Alfred Töpfer Fondunun beynəlxalq münsiflər heyəti kafedralı tarixi abidələrin qorunmasına görə Avropa Qızıl Medalı ilə təltif etmişdir[18]. 1990-cı ildə Ümumdünya İrs Siyahısına daxil edilmişdir[19].

Memarlıq xüsusiyyətləri redaktə

 
Müqəddəs Sofiya meydanında Müqəddəs Sofiya Kafedralının zəng qülləsi

Əvvəlcə Müqəddəs Sofiya Kafedralı on üç fəsildən ibarət beş nefli çarpaz günbəzli kilsə idi. Katedral piramidal kompozisiyaya sahib idi. Onun mərkəzi və eninə neflərini örtən silindrik tağlılar pillələrlə mərkəzi günbəzə qədər yüksəlirdi. On iki pəncərə açılışı olan hündür baraban üzərində böyük mərkəzi günbəz dörd daha kiçik, daha aşağı olanlarla əhatə olunmuşdu, aşağıda qalan səkkiz günbəz yerləşmişdi. Günbəzlərin pəncərələri var idi və qurğuşun təbəqələrlə örtülmüşdü. O, üç tərəfdən ikipilləli qalereya, xaricdən isə daha da geniş bir yaruslu qalereya ilə əhatə olunmuşdu. Xarici birpilləli qalereyanın üstündə açıq eyvan — "gəzinti sahəsi" var idi. Qərb tərəfdəki künclərdə xora aparan iki pilləkən qülləsi — "polati" var idi. Qalereyasız kafedralın uzunluğu və eni 29 m, qalereyaları ilə — 42 və 55 m. Daxili memarlıq antik dövrdən demək olar ki, dəyişməz olaraq qorunub saxlanılmışdır. Planına görə düzbucaqlı olan bina çarpaz dirəklərlə eninə dəhlizlərlə — transeptlərlə kəsişən beş uzununa dəhliz-neflərə bölünür. Yan neflərdən iki dəfə geniş olan mərkəzi nefin və transeptin kəsişməsi kafedralın daxili hissəsində fəza xaçı təşkil edir, onun mərkəzindən yuxarı günbəz qalxır. Qədim mərtəbənin səviyyəsindən əsas günbəzin zenitinə qədər hündürlüyü 29 m, günbəzin diametri 7,7 m-dir. Məbədin mərkəzi şimal, qərb və cənub tərəfdən geniş U formalı knyazlıqlarla əhatə olunub. Xora məbədin qərb qalereyasında tikilmiş pilləkən qüllələrində yerləşən iki spiral pilləkənlə çatırdılar.

 
Kafedralın apsesi. Açıq qədimi hörgü

Kafedral çəhrayı əhəng-sement məhlulu üzərinə döşənmiş növbəli sıra daş və plinthdən (geniş, nazik kərpiclərdən) Bizansın qarışıq hörgü texnikasından (opus mixtum) istifadə edilməklə tikilmişdir. Məbədin fasadları suvaq edilməmiş, hörgü açıq qalmışdır. Kafedralın orijinal görünüşünü təsəvvür etmək üçün bərpaçılar fasadlarda — qədim hörgülərin açıq olduğu ərazilərdə səslər buraxdılar.

Kafedral Konstantinopol memarları tərəfindən tikilmişdir, baxmayaraq ki, o dövrün Bizans memarlığında birbaşa analoqu yoxdur. O zamanlar imperiyada tikilən məbədlər daha kiçik idi, yalnız üç nefli və bir günbəzi var idi. Ehtimal olunur ki, yerli hakimiyyət orqanları bizanslılara mərasimlər üçün möhtəşəm bir kafedral, Rusiyanın əsas, ən böyük məbədi yaratmaq vəzifəsini qoydular ki, bu da nəflərin sayını artırmaq və işıqlandırmaq üçün işıq (pəncərələrdən kəsilmiş) günbəz nağaraları əlavə etməklə həll etdilər. Knyazın və onu müşayiət edənlərin xidmət zamanı iştirak etdiyi dəbdəbəli, işıqlı saray tipli xorlar da Kiyev hökmdarının əmrinin nəticəsidir.

thumb|250px|Cənub-şərq küncündən kafedralın görünüşü XVII–XVIII əsrlərdə aparılan bərpa və yenidənqurma işləri nəticəsində kafedral öz görünüşünü əhəmiyyətli dərəcədə dəyişmişdir. Xarici qalereyalar tikildi, yeni ibadətgahlar meydana çıxdı, üstü əlavə günbəzlərlə örtüldü (indi cəmi 19 var). Katedral suvaqlanmış və ağardılmış, perimetri boyunca dayaq dayaqları ilə möhkəmləndirilmişdir. Qübbələrin qədim yarımkürə forması Ukrayna barokkosuna xas olan yüksək armudvari forma ilə əvəz olundu. Kafedralın orijinal quruluşu indi qurbangahın yanından daha yaxşı görünür, burada fasadların orijinal dekorasiyasının fraqmentləri də aşkar edilir.

Müqəddəs Sofiya Kafedralın interyerində xaç şəklində olan yaxşı işıqlandırılmış mərkəzi günbəzli məkan üstünlük təşkil edir. Onun şərq qolu əsas apsis, şimal və cənub — iki pilləli üç körfəzli arkadalarla bitir. Günbəz xaçının qərb qolu da üçüncü oxşar arxada ilə başa çatdı. Qərb arkadası rekonstruksiya olunmadı — XVII əsrin sonunda kafedralın təmiri zamanı söküldü. Kafedralın sütunları xaçvari en kəsiyi var. Kafedralın yan nefləri və onun bütün qərb hissəsi ikinci mərtəbə ilə qalereya ilə birləşən geniş xorlarla məşğuldur. Pəncərələrlə kəsilmiş baraban üzərində kafedralın çoxsaylı günbəzləri xorları yaxşı işıqlandırma ilə təmin edir. Kafedral xorları şahzadə, onun yoldaşları və zadəganlar üçün nəzərdə tutulmuşdu. Burada şahzadə ilahi xidmətlərə qulaq asırdı və yəqin ki, burada saray mərasimləri keçirilirdi.

İnteryer redaktə

Kafedralın daxili hissəsində Bizans ustaları tərəfindən hazırlanmış XI əsrin birinci yarısına aid dünyanın ən böyük orijinal mozaika və freska ansamblını qoruyub saxlamışdır[20]. Mozaika palitrasına 177 çalar daxildir[3]. Qədim dövrlərdə mozaika mərkəzi günbəzi və ibadət edilən qurbangahı qeyd edirdi; məbədin bütün digər sahələri freskalarla bəzədilib. Günbəzin zenitində Məsih Pantokratoru təsvir edən mozaika var və Onun ətrafında dörd baş mələk var. Bunlardan yalnız biri mozaikada qorunub saxlanılmışdır — mavi paltarda, qalanları XIX əsrdə M. A. Vrubel tərəfindən yağlı boyalarla tamamlanmışdır. Pəncərələr arasındakı nağarada on iki həvarinin fiqurları təsvir edilmişdir (XI əsrdən etibarən Həvari Pavelin fiqurunun yalnız yuxarı hissəsi qorunub saxlanılmışdır), aşağıda, günbəzin yelkənlərində yazı evangelistləri təsvir edilmişdir. Onların arasında yalnız Evangelist Markın fiquru qədim zamanlardan qorunub saxlanılmışdır. Gövdə tağlarında 40 Sebastian şəhidinin yarım uzunluqlu fiqurları olan medalyonlar var: cənub tağında on, şimal tağında beş mozaik medalyon günümüzə qədər gəlib çatmışdır.

Kafedralın ən məşhur mozaikası, "Qırılmaz Divarın Xanımı" mərkəzi qurbangah apsisinin konçunda (tağlı hissədə) yerləşir. Aşağıda Yevxaristiya — həvarilərin Məsihlə birliyi və daha aşağı — müqəddəslər: qədim müqəddəs yepiskoplar, Kilsə Ataları təsvir edilmişdir.

Zəfər (qurbangah) tağının sütunlarında Müjdə təsviri var (şimal sütununda Arxanqel Cəbrayılın fiquru, cənub sütununda — Allahın Anası var). Mozaika, kafedralın digər mozaika və freska səhnələri kimi, yarandığı vaxta gedib çıxır və rus incəsənətində bu səhnənin ən qədim təsviridir.

İnteryerin qalan hissəsi freskalarla boyanmışdır. Kassalarda İncil tarixinin ən mühüm anlarına uyğun gələn on iki bayram (xristoloji dövr) var idi. Mərkəzi məkanın yan divarlarında (yan üçlü arkadalarda və transeptin qərb divarlarında) Məsihin ehtirası və Onun dirilməsi səhnələri qorunub saxlanılırdı; dövrə həvarilərin təbliğə göndərilməsi və onun enməsi səhnələri ilə başa çatdı. onların üzərində Müqəddəs Ruh. Yan apsislər də freskalarla boyanmışdır, burada Tanrı Anasının uşaqlıq dövrləri (Yaqubun Proto-İncili), Həvari Pyotrun hərəkətləri, Müqəddəs Georginin həyatı, , müvafiq olaraq, bu kilsələrin qurbangahlarının təqdis edilməsi ilə Arxangel Mixailin hərəkətləri təqdim olunur.

İstinadlar redaktə

  1. ↑ 1 2 3 archINFORM (alm.). 1994.
  2. ↑ "Національний заповідник «Софія Київська» | Національний заповідник «Софія Київська»". 2013-02-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-02-23.
  3. ↑ 1 2 Тоцкая, 1979. səh. 1
  4. ↑ "Національний заповідник «Софія Київська»". 2013-01-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-02-18.
  5. ↑ "Решение Синода УПЦ МП". 2009-03-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2009-03-04.
  6. ↑ Повесть временных лет / подгот. текста, пер., статьи и комм. Д. С. Лихачёва. — СПб.: Наука, 1999. — С. 66, 204, 482.
  7. ↑ Шахматов А. А. Разыскания о русских летописях. — М., 2001. — С. 167–168, 362–363.
  8. ↑ Полное собрание русских летописей. — Т. 3: Новгородская первая летопись старшего и младшего изводов. — М., 2000. — С. 15, 180.
  9. ↑ Молдован А. М. Слово о законе и благодати Илариона. — К., 1984. — С. 97.
  10. ↑ Титмар Мерзебургский. Хроника. В 8 кн. / пер. с лат. И. В. Дьяконова. — М., 2005. — С. 177.
  11. ↑ 1 2 Никитенко Н., Корниенко В. Древнейшие граффити Софии Киевской и время её создания. — К., 2012. — 232 с.
  12. ↑ Заснування Софійського собору в Києві: проблеми нових датувань. Матеріали Круглого столу. — К.: Інститут історії України НАН України, 2010. (ukr.)
  13. ↑ "Датування Софії Київської у світлі новітніх фактичних даних: наукова концепція | У 2011 році – 1000 річчя заснування Софії Київської" (ukrayna). 2013-02-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-02-23.
  14. ↑ "В'ячеслав Корнієнко, дослідник графіті, який допоміг визначити тисячолітній вік Софії Київської, розповів «УМ», як він проводить «графологічні експертизи» підписів князів та п …" (ukrayna). 2013-02-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-02-23.
  15. ↑ "Про відзначення 1000-річчя заснування Софійського собору | від 11.06.2010 № 682/2010" (ukrayna). 2013-09-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-02-23.
  16. ↑ "Дневник Эриха Лясоты (укр. пер.0". 2017-10-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-18.
  17. ↑ Гейденштейн Р. Деяния польские по смерти Сигизмунда Августа в двенадцати книгах Arxivləşdirilib 2018-01-15 at the Wayback Machine. Сборник материалов для исторической топографии Киева и его окрестностей. — К., 1874.
  18. ↑ "Альфред Тёпфер- знаменитости Гамбурга | Bei uns in Hamburg". 2013-02-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-02-23.
  19. ↑ Никитенко Н. Софийский собор: Путеводитель. — Киев: Национальный заповедник "София Киевская", 2011. — С.21.
  20. ↑ Никитенко Н. Софийский собор: Путеводитель. — Киев: Национальный заповедник "София Киевская", 2011. — С.32
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Müqəddəs_Sofiya_kafedralı_(Kiyev)&oldid=7553454"