Nikola Paşiç
Nikola Paşiç (serb. Никола П. Пашић; 6 (18) dekabr 1845[1] – 10 dekabr 1926[1][2], Belqrad[3]) — XIX əsrin sonları — XX əsrin əvvəllərində Serbiya siyasətçilərinə güclü təsir göstərmiş Serbiya və Yuqoslaviya siyasətçisi, diplomatı, "Böyük Serbiya" nın ideoloqu. Serbiyanın baş naziri (1891–92, 1904–05, 1906–08, 1909–11, 1912–18) və Serb, Xorvat və Sloveniya Krallığının Baş naziri (1918, 1921–24, 1924–26).
| Nikola Paşiç | |
|---|---|
| serb. Никола П. Пашић | |
 | |
| Şəxsi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | 6 (18) dekabr 1845[1] |
| Vəfat tarixi | 10 dekabr 1926[1][2] (80 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Dəfn yeri |
|
| Təhsili | |
| Fəaliyyəti | siyasətçi, diplomat |
| Uşağı | 3 |
| Dini | Serb Pravoslav Kilsəsi |
| Elmi fəaliyyəti | |
| Elm sahəsi | siyasət[4] |
|
|
|
 |
|
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Paşiçin etnik mənşəli məsələsi mübahisəli məsələdir, çünki bir çox digər Balkan təmsilçiləri üçün. Bolqarıstanın zintsara (Aromun) mühacir ailəsində anadan olmuşdur. Daha sonra anası bir serbiya çörəkçi ilə evləndi və oğluna keçmiş Paşiçin soyadını aldı. Bolqar mənbələri adətən Paşiçi "Bolqar" adlanır.
Paşiç Zajecarski gimnaziyasında təhsil almışdır, lakin gimnaziya, siyasi səbəblərdən şəhərdən şəhərə köçmüşdür, o da Neqotin və Kragujevacda təhsil almışdır. 1866-cı ildə Belqrad Texnologiya Fakültəsinə daxil oldu, burada 1868-ci ildə müvəffəqiyyət qazanmaq üçün, daha ixtisaslaşması üçün Zürix Politexnik Məktəbində təhsil almaq üçün dövlət stipendiyası aldı. O mühəndislik təhsili aldı, ancaq Vyana-Budapeşt dəmir yolunun tikintisinə yalnız bir müddət qalıb, sonra 1881-ci ildə Xalq Radikal Partiyasının qurucusu olmuş siyasətə girdi. O, xarici siyasətdə Rusiyaya yönəldilən tərəfdarlığın ardıcıl tərəfdarı idi: o, sivilizasiyaya, dini və mədəni baxımdan, Serbiyanın yalnız Qərbə nisbətən Rusiyaya deyil, yalnız hərbi, həm də iqtisadi və mədəni vasitələrdən istifadə edən kiçik ölkələri " Serbiya Buna görə Pasiç Almanlara (Avstriyalılar) Türklərdən daha Serbiya üçün daha təhlükəli olduğuna inanırdı.
I Pyotrun 10 mart 1910-cu ildə Rusiyaya rəsmi səfəri zamanı o, Ağ Qartalı ordeni ilə almazlarla mükafatlandırıldı.
Paşiçin belə bir sözü var: "Serblər kiçik bir xalqdır, ancaq Konstantinopoldan Vyanaya qədər daha böyüyü yoxdur."
Ədəbiyyat
redaktə- Krestić, Vasilije. Никола Пашић: живот и дело. Завод за уджбенике и наставна средства. 1 January 1997. ISBN 978-86-17-05390-9.
- Karlo Sforca; Slavenko Terzić; Miloš L. Zečević. Nikola Pašić i ujedinjenje Jugoslovena. Delta Design. 1990.
- Момчило Вуковић-Бирчанин. Никола Пашић: 1845-1926. M. Vuković-Birčanin. 1978.
- Ђорђе Ђ. Станковић. Никола Пашић и југословенско питање. Београдски издавачко-графички завод. 1985.
- Milan Gavrilović. Nikola Pašić. Avala. 1962.
- Carlo Sforza. Pachitch et l'union des Yougoslaves. Gallimard. 1938.
- Alex N. Dragnich. Serbia, Nikola Pašić, and Yugoslavia. Rutgers University Press. 1974. ISBN 978-0-8135-0773-6.
- Milovan Vitezović. Nikola Pašić u anegdotama. Službeni glasnik. 2002. ISBN 978-86-7549-271-9.
- Dušan T. Bataković. Nikola Pašić, les radicaux et la "main noire": les défis à la démocratie parlementaire serbe 1903-1917. Institute for Balkan Studies. 2006.
- Vasa Kazimirović. Nikola Pašić i njegovo doba: 1845-1926. Nova Evropa. 1990.
- Dimitrijević, Miodrag. Nikola Pašić u hodu istorije. Kreativna radionica. 2004. ISBN 978-86-83773-20-6.
- Mala Prosvetina Enciklopedija, Third edition (1985); Prosveta; ISBN 86-07-00001-2
- Aleks Dragnić: Razvoj parlamentarizma u Srbiji u XIX veku (1989); Dečije novine; ISBN 86-367-0316-6
- Vasa Kazimirović: Nikola Pašić i njegovo doba 1845–1926, Vol. I & II (1990); Nova Evropa; ISBN 86-7653-008-2,
- Đorđe Đ. Stanković: Nikola Pašić i Hrvati (1995); BIGZ; ISBN 86-13-00828-3
- Miloš Trifunović: Istorija Radikalne stranke; arranged by Radoš Ljušić (1997)
- Latinka Perović: Nikola Pašić u narodnoj skupštini (1997);
- Đorđe Radenković: Pašić i Jugoslavija (1999); Službeni list SRJ; ISBN 86-355-0428-3
- Milovan Vitezović: Nikola Pašić u anegdotama (2002); Službeni list SRJ; ISBN 86-7549-271-5
- Miodrag Dimitrijević: Nikola Pašić u hodu istorije (2005);
- Živorad Lazić: Pašić i četiri kralja (2005);
- Vladimir Ćorović: Ilustrovana istorija Srba, Vol. VI (2006); Politika NM & Narodna Knjiga; ISBN 86-331-2525-0 (NK)
- Шемякин А. Л. Идеология Николы Пашича. Формирование и эволюция (1868–1891). — М.: Индрик, 1998. ISBN 5-85759-080-9
Xarici keçidlər
redaktə"Pašić u anegdotama". Srpsko nasleđe – Istorijske sveske br. 3. NIP GLAS. March 1998.
İstinadlar
redaktə- ↑ 1 2 3 4 Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
- ↑ 1 2 Nikola Pasic // Encyclopædia Britannica (ing.).
- ↑ 1 2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118789783 // Ümumi tənzimləmə nəzarəti (GND) (alm.). 2012—2016.
- ↑ Çex Milli Hakimiyyət Məlumat bazası.