Nusaybin döyüşü

Nusaybin döyüşü1421-cu ildə Qaraqoyunlular ilə Ağqoyunlular arasında baş vermiş döyüş. Qara İsgəndər bu döyüş ilə ilk böyük qələbəsini əldə edərək Qara Osmanı darmadağın etdi.

Nusaybin döyüşü
Nusaybin şəhəri
Nusaybin şəhəri
Tarix 1421
Yeri Mardin
Səbəbi Qara Yuluq Osman bəyin Pir Ömərə hücumu
Nəticəsi

Qaraqoyunlu qələbəsi

Qara Osman döyüş meydanını tərk etdi [1]
Münaqişə tərəfləri

Qaraqoyunlular

Ağqoyunlular

Komandan(lar)

Qara İsgəndər
Tanrıvermiş bəy
Bayram Bəy
Əmir İlyas bəy
Baba Hacı bəy

Qara Osman (WIA)
Cəlaləddin Əli bəy
Döğər Musa
Əmir Məhəmməd
Yaqub bəy
Əmir Əhməd Pürnək
Əmir Bozdoğan xan
Bəqavul Məhəmməd

Tərəflərin qüvvəsi

20.000-25.000 [2][3]

Türkmən süvarilər

Kürd əsgərlər

15.000-20.000
Türkmən süvarilər

İtkilər

orta

ağır

Arxa Plan

redaktə

Bu dövrdə Şahrux ölkə daxilindəki üsyanları yatırırdı.Şahruxun mübarizəsindən istifadə edən Ağqoyunlu Qara Yuluq Osman bəydə Ərzincanı tutdu.Bu vəziyyətdə Ərzincan əmiri Pir Ömər Qara Yusifdən kömək istəmək məcburiyyətində qaldı.Qara Yusif bu xahişi rədd etmədi və oğlu İskəndər Mirzəni köməyə göndərdi.Qısa müddət ərzində sülh olsa da, münaqişələr davamlı olaraq davam edirdi.Qara Yusifə bağlı olan Ərzincan əmiri Pir Ömər də Kemahı mühasirəyə aldı və Qara Yuluq Osman bəyin oğlu Yaqupu əsir götürdü.Pir Ömər Yaqubu Qara Yusifin yanına göndərdi.[4][5] [6][7] [8][9] Qara Yusif 20000 nəfərlik ordunu Pir Ömərin yanına göndərdi[10][11] [12]Bu ordu mükəmməl silahlarla təhcizatlanmış və güclü Əmirlər tərəfindən idarə edilirdi.

Döyüş

redaktə

Orduda Türkmənlərdən başqa, təxminən 3000 kürd var idi.Qara İsgəndər qoşunları ilə Mosuldan hərəkət etdikdən sonra Cəzirə bölgəsinə getdi.Kürdlər də ona qoşuldular. Bundan əlavə,Qara Yuluq Osman bəy Mardin qapılarına gəldi.Mardin bəyi Tanrıvermiş şəhəri müdafiə etməyə başladı və bu müdafiəyə qarşı Qara Yuluq Osman bəy Nusaybinə doğru hərəkət etdi.Qara isgəndərin ona yaxınlaşdığını eşidən Qara Yuluq Osman bəy Şeyx Kəndi bölgəsinə gedib Qara İsgəndəri gözlədi. Əsl böyük müharibə olmadan Yolda müxtəlif münaqişələr də olub.Döyüş sözün əsl mənasında Şeyx Kendi düzündə baş verdi.1421-ci ilin martında iki dövlət Şeyx Onlar da üz-üzə gəliblər.Müharibə təxminən 21 gün davam etdi və çox qanlı müharibə oldu. baş verib.Təbii ki, Qaraqoyunlu ordusunda Qara Yusif dövrünün təcrübəli ordusu var. Onu da deyə bilərik ki, İsgəndər Mirzə bu müharibədə hər şeyi verdi.Müharibənin gedişində Akqoyunlu ordusu silah-sursat baxımından kasıb idi. zəif qaldı. Onların oxları azaldı, atları zəiflədi.Mardin hakimi Tanrıvermih Ağqoyunlulara gələn ərzaq və silah yardımının qarşısını kəsdi.Bu döyüşdə Uzun Həsən və oğlu Əli bəy də orada olmuş və igidliklə vuruşmuşlar. İskəndər müharibənin 21-ci günü Mirzə birbaşa Qara Yuluq Osman bəyə, bu hücumda isə Qara Yuluq Osman bəyə hücum etdi və o atdan düşdü.Bu müharibədə Ağqoyunlu ordusunun sərkərdələri qəhrəmanlıqla vuruşsada onlar Qara İsgəndərə tabe oldular.Qara Yuluq Osman bəyin aldığı qılınc O, aldığı xəsarətlərdən ata minməkdə belə çətinlik çəkirdi.Qara Yuluq Osman yəy at sürsə də, o müharibəyə çevrildi və eyni vaxtda edilən hücumda o, yenidən atdan düşürüldü.

Nəticəsi

redaktə

nəticədə Ağqoyunlular məğlub oldu.Bu müharibədən sonra Qara İsgəndər Qaraqoyunlular arasında yeni başçı oldu və türkmənlər ətrafında birləşməyə başladı.Qara İsgəndərin ilk böyük müharibəsi müvəffəqiyyətlə başa çatdı.[13][14]

İstinadlar

redaktə
  1. 105 Ebu Bekr-i Tihrani, Kitab-ı Diyarbekriyye, s. 58-61
  2. Mustafa Yasin,Kara Yusuf ve Dönemi s.82
  3. Tihranî, Kitab-ı Diyarbekriyye, s. 44.
  4. Tihranî, Kitab-ı Diyarbekriyye, 56
  5. İbni Tagrıberdi, En-Nücûmu’z-Zâhire, 425
  6. Hasan-ı Rumlu,Ahsenü’t-Tevarih, 120
  7. Sümer, Kara Koyunlular, I, 101-102
  8. Behrâmnejâd, Karakoyunlular Akkoyunlular,s.32
  9. Toksoy, Karazdan Otlukbeline Savaşlar, 180
  10. Erdem, “Ak-Koyunlu Devleti’nin Kurucusu Kara-Yülük Osman’ın Hayatı ve Faaliyetleri”, 104
  11. Akyol, Akkoyunlu-Karakoyunlu Mücadeleleri, 60
  12. Çakmak,“Akkoyunlu-Karakoyunlu Mücadeleleri”, 87
  13. Ahmet,Karakoyunlular ve İskender Mirza'nın siyasi Hayatı s.38
  14. Faruk Sümer, Karakoyunlular, C.I, s. 119

Xarici keçidlər

redaktə