Patrik Beytman
Patrik Beytman (ing. Patrick Bateman) — Bret İston Ellis tərəfindən yaradılmış uydurma personaj. O, Ellisin 1991-ci ildə yazdığı "Amerikalı Psixopat" romanının əsas obrazıdır, 2000-ci ildə işıq üzü görmüş film adaptasiyasında onu Kristian Beyl canlandırıb. Patrik imkanlı Uoll-Strit investisiya bankiri və materialist yappidir, həmçinin seriyalı qatil kimi gizli həyat sürür.
| Patrik Beytman | |
|---|---|
 | |
| İlk görünmə | The Rules of Attraction (1987) |
| Son görünmə | Lunar Park (2005) |
| Yaradan | Bret İston Ellis |
| Canlandıran | Kristian Beyl |
| Məlumat | |
| Təxəllüslər |
Pat Bateman Marcus Halberstam (Marcus Halberstram) Paul Owen (Paul Allen) |
| Cinsi | kişi[d][1] |
| Peşə | İnvestisiya bankiri |
| Titul | Vitse-prezident |
| Ailə | Sean Bateman (kiçik qardaşı) |
| Milliyyəti | Amerikalı |
| Təhsili |
Phillips Exeter Academy Harvard Kolleci Harvard Business School |
Bioqrafiya
redaktəRomanın əvvəlində Patrik Beytman, Uoll-Stritdəki uydurma investisiya şirkəti "Pierce & Pierce"də birləşmə və satınalmalar üzrə çalışan 26 yaşlı mütəxəssisdir.[2] O, Upper West Side-dəki American Gardens Building-in 11-ci mərtəbəsindəki mənzildə yaşayır və burada aktyor Tom Kruzla qonşudur. Beytman həmkarlarını, evsizləri, fahişələri və digər müxtəlif şəxsləri hədəf alan seriyalı qatil kimi gizli həyat sürür. Romanda onun törətdiyi dəhşətli cinayətlərdən, o cümlədən zorlama, işgəncə, nekrofiliya və kannibalizm əməllərindən danışılır.[3]
Beytman 19 sentyabr 1962-ci ildə varlı ailədə dünyaya gəlib.[4][5][6][7][8] Onun valideynlərinin Long Island-da və Nyuportda bağ evi var. Valideynləri bir müddət əvvəl boşanıblar, anası xəstəlik səbəbindən hazırda sanatoriyada yaşayır. Patrikin atası ilk dəfə "The Rules of Attraction" romanında görünüb və Konnektikutdakı bir mülkdə böyüyüb, hazırda Manhettendəki Carlyle hotelində bir mənzilə sahibdir. Beytmanın atası romanda yalnız keçmiş zamanda xatırlandığı üçün öldüyü ehtimal edilir. 2000-ci ildə çəkilmiş film adaptasiyasında onun şirkət sahibi olduğundan söhbət açılır, bu da onun filmdə sağ olduğunu göstərir.[9]
Beytmanın Sean adlı kiçik qardaşı var, o, Camden Kollecində təhsil alır və eyni zamanda Ellisin əvvəlki romanı olan "The Rules of Attraction"un baş qəhrəmanıdır. Beytman Nyu-Yorka köçməzdən əvvəl hazırlıq üçün Phillips Exeter Akademiyasında oxuyub və sonra Harvard Kollecini və Harvard Biznes Məktəbini bitirib.[10]
Beytman romanın sonunda həmkarı Paul Alleni qətlə yetirdiyini üçün həbs olunacağına inanır və buna görə də cinayətin etiraflarını vəkilinin telefonuna göndərir. Şənlikdə olarkən o, gözlənilmədən vəkili ilə rastlaşır. Vəkil Alleni bir neçə gün əvvəl gördüyünü bildirir (başqası ilə səhv salıb) və telefondakı mühüm mesajı zarafat kimi qəbul edir. Beytman törətdiyi cinayətlərin cəzasız qalacağını görür, həyatın mənasız olduğunu və etdiklərinin çıxış yolu olmadığını başa düşür.[5][6][11]
Şəxsiyyəti
redaktəPatrik Beytman ilk növbədə pozğunluğa meylinə və hekayə boyu etdiyi həddindən artıq şiddətə görə pis insan hesab olunur. O, cəlbedici personaj olsa da heyran olunacaq bir insan deyil, Beytman insan təbiətinin qaranlıq tərəfinin təmsilçisi olmaq üçün yaradılıb.
- Empatiya və peşmanlığa sahib deyil, vicdanı yoxdur: O, başqalarına əzab verməkdən həzz alır, qurbanlarına mərhəmət göstərmir.
- Sadist və qadın düşmənidir: Beytmenin şiddətli və sadist davranışı ilk növbədə qadınlara yönəlib. O, qadınlara əşya kimi rəftar edir və insanlıqdan çıxarır, öz pozğun istəklərini təmin etmək üçün onlara obyekt kimi yanaşır.
- Güc və imtiyazlarından istifadə edir: Beytman varlı və uğurlu investisiya bankiri kimi başqalarını manipulyasiya etmək və idarə etmək üçün öz səlahiyyətindən və imtiyazından sui-istifadə edir. O, sərvətindən və statusundan insanlara təsir etmək üçün istifadə edir, çox vaxt onları şəxsi mənfəəti və ya sadist zövqü üçün istismar edir.
- Başqalarının çəkdiyi əzab vecinə deyil: Beytman qurbanlarının əzab-əziyyətinə biganə yanaşır. O, aldığı və ya məhv etdiyi həyatlara əhəmiyyət vermir.
İstinadlar
redaktə- ↑ Goodreads (ing.). 2006.
- ↑ Hoby, Hermione. "The Bonfire of the Vanities by Tom Wolfe". The Guardian. London, England. January 9, 2010. November 7, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 24, 2018.
- ↑ Schaffer, Chris. "Serial Masculinity: Psychopathology and Oedipal Violence in Bret Easton Ellis's American Psycho". MFS Modern Fiction Studies. Baltimore, Maryland: Johns Hopkins University Press. 54 (2). Summer 2008: 378–397. doi:10.1353/mfs.0.0014. 2022-04-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-07-02.
- ↑ Das, Amrita. "What does sigma mean on TikTok? Viral Patrick Bateman trend explored". www.sportskeeda.com (ingilis). 2022-12-24. 2023-06-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-07-05.
- ↑ 1 2 Guardian Unlimited; BRET EASTON ELLIS Arxivləşdirilib 2008-02-22 at the Wayback Machine.
- ↑ 1 2 Howell, Peter. "Psycho killer is no pop culture anti-hero". Toronto Star. Toronto, Ontario, Canada: Toronto Star Newspapers Ltd. April 19, 2000. August 6, 2018 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 2, 2016.
- ↑ Villalba, Juanjo. "Why are Gen Z men obsessed with Patrick Bateman from 'American Psycho'?". EL PAÍS English (ingilis). 2023-01-11. 2023-07-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-07-05.
- ↑ Trudon, Taylor. "Christian Bale, Gen-Z Heartthrob". The Cut (ingilis). 2023-05-05. 2023-07-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-07-05.
- ↑ Smith, Lynsay. "'I am blameless': The Failure of the Father in American Psycho (Part 2 of 2)". The Gothic Imagination. Stirling, Scotland: University of Stirling, Scotland. March 29, 2016. August 24, 2018 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 23, 2018.
- ↑ Desai, Lisa. "'Corporate psychopaths' at large". CNN. September 3, 2004. August 28, 2004 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 25, 2022.
- ↑ Ellis, Brett Easton. American Psycho. Vintage. 1991. səh. 399. ISBN 9780679735779.