Qırmızıqarın kərtənkələ
Qırmızıqarın kərtənkələ (lat. Darevskia parvula) — heyvanlar aləminin xordalılar tipinin sürünənlər sinfinin pulcuqlular dəstəsinin əsl kərtənkələlər fəsiləsinin qayalıq kərtənkələsi cinsinə aid heyvan növü.
Qırmızıqarın kərtənkələ | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Elmi təsnifat | ||||||
Domen: Ranqsız: Ranqsız: Ranqsız: Ranqsız: Ranqsız: Aləm: Yarımaləm: Klad: Klad: Tipüstü: Tip: Klad: Yarımtip: İnfratip: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Sinifüstü: Klad: Klad: Klad: Sinif: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Dəstəüstü: Dəstə: Fəsiləüstü: Fəsilə: Yarımfəsilə: Cins: Növ: Qırmızıqarın kərtənkələ |
||||||
Beynəlxalq elmi adı | ||||||
|
||||||
|
Bu məqalədəki məlumatların yoxlanıla bilməsi üçün əlavə mənbələrə ehtiyac var. |
Bu məqaləni vikiləşdirmək lazımdır. |
Məlumatı yoxla. |
Ümumi
redaktəKiçik heyvan olub, uzunluğu 60 mm təşkil edir.[mənbə göstərin] Quyruğu isə iki dəfə uzundur. Boğaz nahiyəsində 22–35 pulcuq vardır. Bədəninin mərkəzi hissəsində 50–69 pulcuq olur. Rəngi müxtəlif olur. Bədəninin orta hissəsi işıqlı-yaşıl, zeytuni-yaşıl və ya çirkin-yaşıl olur. Dişilər işiqlı-qəhvəyi, qəhvəyi-boz və ya zeytuni-boz rəngdə olurlar. Qarın nahiyəsi qəhvəyi-qırmızı rəngdə olur.[mənbə göstərin]
Növ Acarıstan, Gürcüstanın qərbi, Qara dəniz sahillərindən Borjomi dərəsinə qədər olan ərazilərə qədər yayılmışdır. Türkiyənin şimal-şərq sərhədləri boyunca rast gəlinir. Hazırda areal kiçilmişdir. Meşə zonasının önündə, qayalıqlarda yayılır. 1600–1700 hündürlüklərdə rast gəlinir. 1 km maşrut üzrə 25–35 baş kərtənkələyə rast gəlinir.[mənbə göstərin]
Həşaratlar, molyusklar, torpaq qurdları ilə qidalanır. İnunun ortalarından iyulun ortalarına qədər 2–4 yumurta (6 х 12 mm) oyur. İnkubasiya 50–55 gün davam edir. Balalar sentyabrda yumurtadan çıxır və quyruqsuz olub, uzunluğu 21–23 mm təşkil edir.[mənbə göstərin]
İki yarımnövə bölünür. Gürcüstana yayılmış yarımnövü: Lacerta parvula adjarica (Darevsky et Eiselt, 1980).[mənbə göstərin]
İstinadlar
redaktə- ↑ The Reptile Database (ing.). / P. Uetz 2015.