Riqoletto
Riqoletta (it. Rigoletto) - İtalyan bəstəkar Cüzeppe Verdinin bəstələdiyi, Françesko Maria Piavenin librettosunun yazdığı 3 pərdəli opera əsəri. İlk dəfə 11 mart 1851-ci ildə Venesiyadakı La Feniçe teatrında səhnəyə qoyulmuşdur.
| Riqoletto | |
|---|---|
| it. Rigoletta | |
 | |
| Bəstəkar | Cüzeppe Verdi |
| Librettoçu | Françesko Maria Piave |
| Dili | italyanca |
| Süjet | Viktor Hüqo "Kral əylənir" (1832) |
| Janr | Dram |
| Pərdə | 3 |
| Yaradılma tarixi | 1850—1851 |
| İlk səhnələşdirmə | 11 mart 1851[1] |
| Aid olduğu silsilə | xalq üçlüyü[d] |
| Personajlar |
Personajlar: |
| Premyera |
11 mart, 1851 Venesiya, La Feniçe teatrı |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Süjeti
redaktəMantuan hersoqunun sarayında bal. Hersoqun Çeprano qrafinzasına nəvaziş göstərməsi onun ərində qısqanclıq yaradır. Təlxək isə Çeprano qrafını lağa qoyaraq, hersoqa elə bu gecə gözəl qrafinyanı oğurlamağı məsləhət görür. Acıqlı Çeorano qrafı Riqolettodan əvəz çıxarmağı özünə söz verir. balın nəşəsi qraf Monteronenin gəlişi ilə pozulur. Monterone qrafı hersoqdan qızını qaytarmağı tələb edir. Təlxək Monterone qrafına istehza edir. Hersoq isə qrafı həbs etdirir. Monterone qrafı hersoqu və təlxək Riqolettanı nəhlətləyir. Monterone qrafının nəhləti təlxəyə rahatlıq vermir. Gecədən keçmiş evinə qayıdan təlxək muzdlu qatilə rast gəlir. Təlxək bundan qorxaraq, sevimli qızı Cilda üçün bərk narahat olur. Hersoqun əməllərinə bələd olan təlxək, qızına evdən bayıra çıxmamağı tapşırır. Bir dəfə kilsədən çıxan Cilda yaraşıqlı bir oğlana rast gəlir və ona valeh olur. Bu gənc tələbə qiyafəti geymiş hersoqun özüdür. Vurulmuş qız arzular qanadında uçur.
Bu arada isə hersoqun saray adamları Riqolettonun evində axtarış aparırlar. Onlar belə hesab edirlər ki, Cilda təlxəyin məşuqəsidir və onu oğurlamaq itəyirlər. Evə qayıdan Riqoletta qızının oğurlandığını görür. Hersoq sarayına üz tutan təlxək qızının qaytarılmasını tələb edir. Hersoqun yataq otağından çıxan qızını görən Riqoletta ləkələnmiş namusunun qisasını almağa söz verir. Qızı ona yalvararaq hersoqun günahından keçməyi xahiş edir.
Çay kənarındakı Sparafuçilenin pritonu. Hersoq bura ehtirasını söndürməyə gəlir və muzdlu qatilin bacısı, gözəl Maddalena ilə əylənir. Riqoletta qatilə hersoqu öldürməsini sifariş edir. Maddalena qardaşını bu işdən vaz keçməsini tələb eir. Sparafuçile şərt qoyur ki, içəri birinci kim daxil olarsa onu da öldürəcəkdir. Bu şərti eşidən Cilda hersoqu sevdiyi üçün və muzdlu qatildən qorumaq məqsədilə içəri daxil olur. Qayıdan Riqoletta qatilin cəsəd olan kisəni çaya atmaq istəyərkən haqlayır. Təlxək sevinir ki, nəhayət qisasını almışdır və cəsəd kisəsini çaya atmağa hazırlaşır ki, bu an o, hersoqun şən mahnisını: it. “La donna è mobile” (“Qadınlar əbədi deyil”) eşidir, dərhal kisəni yırtaraq içində qızı Cildanın cəsədinin olduğunu görür. Kədərdən hayqıraraq: “Ah! Bu imiş qocanın (Monterone qrafının) nəhləti!” ölür.
|
(italyanca) La donna è mobile |
(azərbaycanca, hərfi tərcümə) Qadınlar daimi deyil, |
- ↑ Archivio Storico Ricordi. 1808.