'''Ləhcə''' — sözü [[Ərəb dili|ərəb mənşəli]] [[isim]]dir.<ref name="AzDİL-III-251">[[Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti]]. Dörd cilddə. III cild (QLMNOÖPR). Redaktor: [[Əliheydər Orucov]]; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: [[Ağamusa Axundov]]. Bakı: [[Şərq-Qərb nəşriyyatı|Şərq – Qərb]], 2006, səh. 251 ISBN 978-9952-34-025-9</ref> [[Dilçilik]]də ümumi dialekt xüsusiyyətlərinə malik olan hər hansı bir dilin yerli şivələr qrupuna yəni dialektə "ləhcə" deyilir.<ref name="AzDİL-III-251">< /ref><ref name="AzDİL-I-616">< /ref> Dialekt yunan mənşəli ({{lang-grc|διάλεκτος}}) sözdür.<ref name="AzDİL-I-616">[[Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti]]. Dörd cilddə. I cild (ABCÇD). Redaktor: Əliheydər Orucov; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: Ağamusa Axundov. Bakı: Şərq-Qərb, 2006, səh. 616 ISBN 978-9952-34-023-5</ref> Sıx ərazi birliyinə malik, daima və bilavasitə ünsiyyətdə olan adamlar tərəfindən işlədilən dilə "dialekt" (ləhcə) deyilir.<ref name="Di-ens-I-477">Н. — Наречие (Диалект), səh. 477. // Dilçilik ensiklopediyası (Dilçilik terminlərinin rus dilində sıralanması, alman, ingilis və fransız dillərində ekvivalenti və Azərbaycan dilində şərhi). [https://web.archive.org/web/20160210235123/http://www.translit.az/ELEKTRON%20KITABXANA/LUGETLER/Ensiklopediya.pdf I cild (dərs vəsaiti)]. Müəllif və redaktor: filologiya elmləri doktoru, prof. [[Fəxrəddin Veysəlli]]. Bakı: [[Mütərcim Tərcümə və Nəşriyyat-Poliqrafiya Mərkəzi|Mütərcim]], 524 səh.</ref> Yəni dialekt (ləhcə) bir–birinə yaxın olan şivələrin məcmusudur.<ref name="Di-ens-I-477">< /ref>
