Talışlar: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 71:
Azərbaycan əhalisinin 1931-ci il siyahıaalmasına əsasən talışların sayı təxminən 90 min nəfər təşkil edir.<ref>Перепись населения Азербайджанской ССР 1931 года. Вып. II. Баку: Азернешр, 1932, 280 с.</ref> 1937-ci il Ümumi ittifaq siyahıalınmasının nəticələrində qeyd olunan məlumata əsasən talışların sayı 100 minə çatır.<ref>Всесоюзная перепись населения 1937 г. Краткие итоги. М: Наука, 1991, 90 с.</ref> Lakin sonrakı siyahıyaalınmalarda artıq talışlar etnos kimi qeydə alınmamağa başlayır və [[1939-cu il]]də aparılmış siyahıyaalınmada ciddi azalma müşahidə olunur. [[1939-cu il]] siyahıyaalması Azərbaycanda 87.510 nəfər talışın yaşadığını göstərir və onlar Azərbaycan ərazisində yaşayan ümumi əhalinin 2.7%-ni təşkil edir. [[1959-cu il]]də aparılmış rəsmi siyahıyaalınmada Azərbaycan ərazisində yaşan talışların sayı kütləvi sürətdə azaldılır və respublika üzrə cəmi 85 nəfər talış qeydə alınır.<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/sng_nac_59.php?reg=11 Всесоюзная перепись населения 1959 года.]</ref> Buna səbəb, 1959-cu ilin əhali sayımında bütün talışlar azərbaycanlı kimi qeydə alınmışdılar. Artıq onlar bir etnos kimi rəsmi sənədlərdə göstərilmirdi. Bununla yanaşı bütün tatlar da azərbaycanlı kimi qeydə alınmışdılar. Yalnız tatdilli dağ yəhudiləri (5,9 min nəfər) tat kimi qeydə alınmışdılar.<ref name="AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASINDA ETNO-DEMOQRAFİK PROSESLƏR"/>
[[1970]] və [[1979]]-cu illərdə aparılmış siyahıyaalmalarda talışlar azərbaycanlı olaraq siyahıya alınırlar.<ref name="Талыши">[http://bse.sci-lib.com/article108696.html Талыши] - Большая Советская Энциклопедия, '''БСЭ'''{{oq|ru|Талыши (самоназвание — талуш, множественное число — талышон), народность. Живут на крайнем Ю.-В. Азербайджанской ССР и на С. Ирана. Говорят на талышском языке; в СССР почти все Талыши знают также и азербайджанский язык, служащий литературным языкомТалыши Верующие — мусульмане-шииты. В СССР Талышипочти слились с азербайджанцами, которым очень близки по материальной и духовной культуре, поэтому не выделены в переписи 1970. По происхождению Талыши — потомки местных аборигенных племён. Основа хозяйства —земледелие (рис, цитрусовые, овощеводство, садоводство); развито и скотоводство, особенно в горах. Много Талыши занято в промышленности. Среди Талыши, живущих в СССР, имеется значительная прослойка интеллигенции. В Иране Талыши(около 70 тыс. чел.; 1972, оценка) занимаются земледелием, садоводством и скотоводством.}}</ref> Eyni zamanda bu tatlara da aid idi. Lakin hər iki xalq bütovlükdə assimilyasiya edilsə də, daha çox kompakt yaşadıqları və daha çox yaxın qohumlarla evliliklərə görə ana dillərini və etnik kimliklərini qoruyub saxlayırdılar.<ref name="AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASINDA ETNO-DEMOQRAFİK PROSESLƏR"/> Bu əsas amilə görə [[SSRİ]] 1970–ci ildə ittifaq üzrə talış dilində danışanların sayını təqribən 110.000 nəfər olaraq qeyd edir.<ref>I. Introduction. — 3. Langues dans le Caucasie, de l'Asie centrale soviétique et de la Sibérie. — 3.1. Liste des langues, [https://yadi.sk/i/YbR-B9E4mrdd7 page 47]. // Composition linguistique des nations du monde. 5. L'Europe et l'URSS. Directeurs de l'edition: Heinz Kloss et Grant D. McConnell. Centre international de recherches sur le bilinguisme. Québec: Les Presses de l'Université Laval, 1984, 862 pages. ISBN 9782763770444</ref> Dünya dilləri haqqında ən zəngin məlumat bazalarından biri olan [[Ethnologue]] 1978–ci ildə gerçəkləşdirdiyi IX nəşrində, talış dilində danışanların sayını təqribən 20–50 min nəfəri İranda, 89 min nəfəri isə [[Azərbaycan SSR]]–də olmaqla cəmi 109 minlə 139 min arası dəyişdiyini təxmin etmişdir.<ref>III. Tableaux de statistiques. — Données multinationales, [https://yadi.sk/i/jTWy-WDVmfi4S p. 820]. // Composition linguistique des nations du monde. [https://books.google.ru/books?id=sgxxLQ9JUZoC&dq=Composition+Linguistique+Des+Nations+Du+Monde,+1984&hl=ru&source=gbs_navlinks_s 5. L'Europe et l'URSS]. Directeurs de l'edition: Heinz Kloss et Grant D. McConnell. Centre international de recherches sur le bilinguisme. Québec: Les Presses de l'Université Laval, 1984, 862 pages. ISBN 9782763770444</ref>
=== Rəsmi statistika ===
| |||