Yonaquni[1] (yap. 与那国島) — Yaeyama adalarına Sakişima qruplarına Ryukyu arxipelaqına daxil ada. Yaponiyanın ən ucqar qərb ərazisi. Tayvan adasından 125 km aralıda yerləşir. 2011-ci il məlumatına görə adada 1581 nəfər yaşayır. Adanın sahəsi 28,88 km² təşkil edir. İnzibati cəhətdən Okinava prefekturası ərazisinə daxildir. Tarixən Ryukyu krallığı ərazisinə daxil olmuşdur[2]

Yonaquni adası
yap. 与那国島
Ümumi məlumatlar
Sahəsi 28,88 km²
Uzunluğu
  • 11 km
Eni 4 km
Əhalisi 1.581 nəfər (2011-ci il)
Yerləşməsi
24°27′00″ şm. e. 122°59′00″ ş. u.HGYO
Ölkə  Yaponiya
Vilayət
  • Okinava prefekturası
Akvatoriya
Yonaquni adası xəritədə
Yonaquni adası
Yonaquni adası
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Xüsusiyyətləri

redaktə

Yonaquni adasında Hancake (yap. 花酒) adlı içki hazırlanır. Üstəlik bu içkinin tünd spirtli variantı avamori adlanır.

Ada özünün təbii halda yayılmış atı ilə məşhurdur. Bu at adanın adı ilə Yonaquni adlandırılır.

Yonaquni dayverləri özünə cəlb edir. Sahillərində qışda Çəkiçbaş akulalarına rast gəlinir. 1985-ci ildə dayverlər adanın cənubunda qayalıqlar aşkarlanmışdır. Bu rif gözəllikləri insanı valeh edir[3].

İqlimi

redaktə

Tropik iqlim qurşağımnda yerləşir. Mussonların təsirinə məruz qalır. Orta illik temperatur 23.8° S təşkil edir. Yanvar ayının orta temperaturu 18,4° S, iyul ayında isə 28.8° S təşkil edir[4]

Şəkillər

redaktə

Filmlər

redaktə
  • «Sualtı dünya. Yonaquninin sirləri» — elmi film (2004), Leksandr Smirnov
  • «Yonaquninin sirləri», Andrey Sklyariov (2007)
  • «Qədim gəlmələr. Sualtı dünya» (ing. Ancient Aliens. Underwater Worlds) — sənədli film (2011)

İstinadlar

redaktə
  1. Острова Рюкю (Нансей) // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» Роскартографии в 1999 г.; отв. ред. Т. Г. Новикова, Т. М. Воробьева. — 3-е изд. стереотипное, отпечатанное в 2002 г. с диапозитивов 1999 г. — М.: Роскартография (Омск: картогр. ф-ка), 2002. — С. 144—145. — 563 с. — 2 000 экз. — ISBN 5-85120-055-3.
  2. Kerr, George H. (2000). Okinawa: the History of an Island People. (revised ed.) Boston: Tuttle Publishing.
  3. Nunn, Patrick D. Vanished Islands and Hidden Continents of the Pacific University of Hawaii Press (15 Aug 2008)ISBN 978-0824832193 p.127
  4. "Yonagunijima Climate Normals 1981-2010" (Japanese). Japan Meteorological Agency. December 7, 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 5, 2014.

Mənbə

redaktə