İqor Rımaruk
Bu məqalə Azərbaycan dilinə düzgün tərcümə edilməyib. |
İqor Rımaruk (ukr. Ігор Миколайович Римарук, 4 iyul 1958 – 3 oktyabr 2008, Lvov) — ukraynalı şair. Taras Şevçenko adına Milli Mükafat laureatı (2002). Ukrayna Yazıçılar Assosiasiyasının prezidenti və Mədəniyyət nazirinin kitab nəşri üzrə müşaviri (2007).
İqor Rımaruk | |
---|---|
Doğum tarixi | 4 iyul 1958 |
Vəfat tarixi | 3 oktyabr 2008 (50 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Vəfat səbəbi | yol-nəqliyyat hadisəsi |
Dəfn yeri | |
Təhsili |
|
Fəaliyyəti | yazıçı, şair |
Əsərlərinin dili | ukrayn dili |
Üzvlüyü |
|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Bioqrafiya
redaktə4 iyul 1958-ci ildə Myakotı kəndində (indiki Ukraynanın Xmelnitski vilayəti, İzyaslavski rayonu.) anadan olub. Taras Şevçenko adına Kiyev Milli Universitetinin jurnalistika fakültəsini bitirib (1979). 1978-ci ildə "Dnepr" (ukr. «Дніпро») jurnalında debüt edir. O, “Suçasnist” (ukr. «Сучасність») jurnalının baş redaktoru, “Dnepr” nəşriyyatının müasir Ukrayna ədəbiyyatı redaksiyasının rəhbəri, Ukrayna Milli Yazıçılar Birliyinin üzvü (1984), Ukrayna Yazıçılar Assosiasiyasının vitse-prezidenti kimi səlahiyyətli vəzifələrdə çalışıb. Ən yeni Ukrayna poeziyasının "Vіmdesyatniki" antologiyasının tərtibçisi (1990) olur. Nikolay Zerov və “Knijnik” kimi, İqor Rımaruk və 80-ci illərdə onun rəhbərlik etdiyi “Suçasnist” jurnalı Stalin repressiyaları ilə əbədi məhv edilmiş kimi görünən 20-ci illərin neoklassik modernizminin ruhunun birbaşa varisləri olur[2].
O, 2008-ci il oktyabrın 3-də qəzadan bir neçə gün sonra xəstəxanada dünyasını dəyişib[3]. Lvovda Lıçakov qəbiristanlığında dəfn edilib.
Mükafatları
redaktəTaras Şevçenko adına Ukrayna Milli mükafatı (2002) - "Deva Obida" şeirlər kitabına görə
Şeir topluları
redaktə- "Visoka Voda" (Daşqın), 1984
- "Uprodovj sniqopadu" (Qar yağan zaman), 1988
- “Niçni qolosi” (Gecə səsləri), 1991
- “Zolotıy Doş” (Qızıl yağış), 1996, Ukrayna və alman dillərdə,
- “Diva Obida” (Bakirəlik cinayəti), 2002, Taras Şevçenko adına Ukrayna Milli Mükafatı,
- "Bermudski trikutnik" (Bermud üçbucağı), 2007,
- "Sloza Boqoroditsi" (Məryəmin göz yaşı), 2009,
- "Bojestvenniy viter" (İlahi külək), 2012.
İstinadlar
redaktə- ↑ https://gazeta.ua/articles/people-newspaper/_igor-rimaruk-mav-chotiri-druzhini/259489.
- ↑ Москалець, Костянтин. Стежачи за текстом. Вибрана критика та есеїстика. Львів: Видавництво Старого Лева. 2019. 120. ISBN 978-617-679-678-7.
- ↑ "Ігоря Римарука насмерть збив автомобіль". 19 травня 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 жовтня 2008.
Mənbə
redaktə- Ігор Римарук. Як радісно бути поетом… Arxivləşdirilib 2016-07-31 at the Wayback Machine
- Кость Москалець. Ігор Римарук, «Бермудський трикутник»
- Віктор Неборак. Тернове небо Ігоря Римарука Arxivləşdirilib 2017-10-06 at the Wayback Machine // Сучасність. — 2009. — № 10. — С. 160—166.
- В очікуванні Різдва Arxivləşdirilib 2013-06-08 at the Wayback Machine
- Вірші на Поетиці Arxivləşdirilib 2008-10-09 at the Wayback Machine
- Душа Римарука витікала через вірші