Vikipediya

Aleksandr Vlasov

Aleksandr Vlasov (rus. Власов, Александр Владимирович; 20 yanvar 1932, Babuşkin, Şərqi Sibir diyarı[d] – 9 iyun 2002, Moskva) — Sovet dövlət xadimi və partiya lideri. Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin üzvü (1981–91; 1976–1981-ci illərdə Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinə üzvlüyə namizəd), Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsi Siyasi Bürosu üzvlüyünə namizəd (1988–90), SSRİ Ali Sovetinin Millətlər Sovetinin Çeçen-İnquş SSR-dən olan deputatı (1977–89). SSRİ xalq deputatı (1989–91). Rus milliyyəti. Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Çeçen-Inquş Regional Komitəsinin birinci katibi (1975–84); Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Rostov Regional Komitəsinin birinci katibi (1984–86); SSRİ Daxili İşlər Naziri (1986–88); RSFSR Nazirlər Sovetinin sədri (1988–90). O, Rusiyanın son kommunist baş naziri[1] və Mixail Qorbaçovun yaxın müttəfiqi idi.[2]

Aleksandr Vlasov
rus. Александр Владимирович Власов
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi 20 yanvar 1932(1932-01-20)
Doğum yeri
Vəfat tarixi 9 iyun 2002(2002-06-09) (70 yaşında)
Vəfat yeri
Dəfn yeri
Partiya
Təhsili
  • İrkutsk Dövlət Texniki Universiteti[d]
Fəaliyyəti mühəndis, mədən mühəndisi, siyasətçi
Hərbi xidmət
Mənsubiyyəti Sovet Sosialist Respublikaları İttifaqı
Qoşun növü SSRİ Daxili İşlər Nazirliyi[d]
Rütbəsi general-polkovnik

Həyatı və təhsili

redaktə

Vlasov 20 yanvar 1932-ci il tarixində Buryat Muxtar Sovet Sosialist Respublikası, Babuşkin şəhərində (indiki Buryatiya, Rusiya) rus ailəsində anadan olub.[3][4] İrkutsk Mədən və Metallurgiya İnstitutunu oxumuş, 1954-cü ildə dağ mühəndisliyi ixtisası üzrə məzun olub.[4][5]

Kareyerası

redaktə

Vlasov Şərqi Sibirdə bir mədəndə usta işləyib.[5] 1954-cü ildən 5 nömrəli Çeremxovo mədənində işləyib. 1954–55-ci illərdə mədənin ilkin komsomol təşkilatının katibi, şöbə müdiri, komsomolun Çeremxovo şəhər komitəsinin ikinci katibi olub. 1955-ci ildən — ikinci katib, 1960–61-ci illərdə İrkutsk komsomol komitəsinin birinci katibi işləyib. 1956-cı ildə kommunist partiyasına qoşuldu.[5] 1965-ci ildə Yakut partiyası obkomunun ikinci katibi seçildi.[4] Qorbaçov orada işləyən dövrlərdə Vlasov Şimali Qafqaz hərbi dairəsinin hərbi şurasının üzvü işləyib.[5] Vlasov 1972-ci ildə Moskvada kommunist partiyasının mərkəzi komitəsində işləməyə başladı.[4][6] 1975-ci ildə partiyanın birinci katibi vəzifəsinə keçdi.[4] Daha sonra 1984-cü ildə Rusiyanın cənubundakı Rostovda partiyanın birinci katibi oldu.[7] 1986-cı ilin yanvarında Vitali Fedorçukun yerinə daxili işlər naziri təyin edildi.[8][9][10] 1988-ci il sentyabrın sonlarında səsvermə nəticəsində Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası MK Siyasi Bürosuna üzv seçildi.[11][12] O 10 oktyabr 1988-ci ilə qədər daxili işlər naziri kimi vəzifədə qaldı.[13] 1988-ci ildən sonra Vadim Bakatin daxili işlər naziri vəzifəsinə keçdi.[14] Vlasov 3 oktyabr 1988-ci ildə Ali Sovet tərəfindən Rusiya Respublikasının baş naziri seçildi.[15][16] Bu vəzifədə Vitali Vorotnikov idi.[7] Vlasov 1990-cı ilin mayında ali Sovet prezidentliyinə namizəd oldu.[17] Lakin rəqibi Boris Yeltsin minimum səsdən cəmi 4 səs çox toplayaraq onu qabaqladı.[18][19][20]

Son illəri

redaktə

1990-cı ilin iyulundan 1991-ci ilin avqustuna qədər Aleksandr Vlasov Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası MK-nın Sosial-İqtisadi şöbəsinin müdiri vəzifəsində çalışmışdır. 1991-ci ilin avqustundan təqaüdə çıxmışdır. 1994-cü ildən "İrkutsk İcması "Baykal"" regional ictimai təşkilatına rəhbərlik etmişdir. Vlasov 9 iyun 2002-ci ildə Moskvada vəfat etmiş, Troyekurov qəbiristanlığında basdırılmışdır.[4]

İstinadlar

redaktə
  1. ↑ Richard Sakwa. Russian politics and society. Routledge. 2008. 16. ISBN 978-0-415-41528-6. 7 June 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  2. ↑ John B. Dunlop. The Rise of Russia and the Fall of the Soviet Empire. Princeton, NJ: Princeton University Press. 1993. səh. 17. 23 December 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 September 2013.Questia  vasitəsilə   (abunə tələb olunur)
  3. ↑ "Index V". Rulers. 3 February 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  4. ↑ 1 2 3 4 5 6 Martin McCauley. Who's who in Russia since 1900. Routledge Chapman & Hall. 1997. səh. 219. ISBN 978-0-415-13897-0. 13 April 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  5. ↑ 1 2 3 4 Goldstein, Steve. "Gorbachev Reshapes Leadership In Largest of 15 Soviet Republics". Philly. Moscow. 4 October 1988. 3 March 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  6. ↑ Eaton, William J. "Soviet Interior Minister Shifted to Other Duties". Los Angeles Times. 26 January 1986. 19 October 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 July 2013.
  7. ↑ 1 2 "Gorbachev Gains More Power". Chicago Tribune. 4 October 1988. 25 October 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  8. ↑ Starov, Vadim. "MDV. The Ministry of Internal Affairs". Systema Spetnaz. 1 June 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  9. ↑ Schodolski, Vincent J. "Soviets May Be Reshaping KGB". Chicago Tribune. 3 October 1988. 14 May 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  10. ↑ David A Dyker. The Soviet Union Under Gorbachev: The Real Prospects for Reform. Croom Helm, Limited. 1987. səh. 27. ISBN 978-0-7099-4519-2. 15 April 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 April 2013.
  11. ↑ Parks, Michael. "Gromyko Assailed in Pravda Interview". Los Angeles Times. 4 October 1988. 15 May 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  12. ↑ "Politburo Membership". Philly. 24 September 1989. 4 March 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 April 2013.
  13. ↑ "New Russian premier relieved of duties as interior minister". Associated Press. 10 October 1988. 10 November 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  14. ↑ Galeotti, Mark. "Perestroika, Perestrelka, Pereborka: Policing Russia in a Time of Change". Europe-Asia Studies. 45 (5). 1993: 769–786. doi:10.1080/09668139308412123. JSTOR 153055.
  15. ↑ "Gorbachev ally new Russian premier". Deseret News. 3 October 1988. 3 March 2016 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  16. ↑ Porubcansky, Mark J. "Vorotnikov moved upstairs, Vlasov becomes premier of Russian Republic". Associated News. Moscow. 3 October 1988. 4 March 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 April 2013.
  17. ↑ Donald Murray. Democracy of Despots. MQUP. 28 August 1995. 99. ISBN 978-0-7735-6568-5. 14 November 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  18. ↑ Conor O'Clery. Moscow, December 25, 1991: the last day of the Soviet Union. Public Affairs. 2011. səh. 11. ISBN 978-1-61039-012-5. 7 April 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  19. ↑ Dahlburg, John Thor. "Yeltsin Is Elected Russia President". Los Angeles Times. 30 May 1990. 7 October 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 March 2013.
  20. ↑ Garcelon, Marc. Revolutionary Passage: From Soviet to Post-Soviet Russia, 1985-2000. Philadelphia: Temple University Press. 2005. səh. 99. 7 April 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 30 August 2013.Questia  vasitəsilə   (abunə tələb olunur)
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksandr_Vlasov&oldid=7582386"