Amadey (film)
Amadey (ing. Amadeus) — rejissor Miloş Forman tərəfindən 1984-cü ildə Piter Şefferin eyniadlı pyesi əsasında yazdığı (1979) ssenariyə çəkdiyi dram kinofilmidir.Piter Şefferin filmin əsasını təşkil edən pyesi Puşkinin "Motsart və Salyeri" "kiçik faciəsi" əsasında yazılmışdır. Filmdə hadisələr XVIII əsrin ikinci yarısında Vyanada baş verir.
| Amadey | |
|---|---|
| Amadeus | |
 | |
| Janr |
Bioqrafiya dram musiqili film |
| Rejissor | Miloş Forman |
| Prodüserlər |
Sol Zenc Maykl Xaussman Bertil Olsson |
| Ssenari müəllifi | Piter Şeffer |
| Baş rollarda |
F. Mürrey Abraham Tom Xals Elizabet Berridj Cefri Cons |
| Operator | Miroslav Ondrjicek |
| Bəstəkarlar |
Volfqanq Amadey Motsart Antonio Salyeri |
| İstehsalçı | The Saul Zaentz Company |
| Distribütor | Orion Pictures[d], Netflix |
| İlk baxış tarixi | 1984, 26 oktyabr 1984[1], 19 iyul 2013[2], 6 sentyabr 1984[3], 12 sentyabr 1984[3], 19 sentyabr 1984[3] |
| Müddət |
153 dəq. 180 dəq. (rejissor variantı) |
| Büdcə | $18, 000, 000 |
| Gəlir | $51 973 029 |
| Ölkə |
 ABŞ |
| Dillər |
İngilis dili İtalyan dili Alman dili Latın dili |
| İl | 1984 |
| Rəng | rəngli |
| Çəkiliş yeri | Avstriya, Vyana, Məhəllə teatrı[4] |
| IMDb | ID0086879 |
| Mükafatları |
 |
Film müxtəlif mükafatlar üzrə ümumilikdə 50 nominasiyaya namizəd göstərilmiş, onlardan 40-ını qazanmışdır. Qazanılan mükafatlar içərisində 8 Oskar (həmçinin ən yaxşı film nominasiyasında, 4 BAFTA mükafatı, 4 Qızıl Qlobus mükafatı və Amerika Rejissorlar Gildiyasının (DGA) mükafatı var.
Süjeti
redaktə"Amadey" — bacarıqlı lakin dahi olmayan Antonio Salyeri barədə dram filmidir. Bəstəkar filmin əvvəlində tamaşaçılar önündə mülayim xarakterli, mehriban və dindar, lakin sonda Allahla qızğın döyüşə girmiş halda təqdim olunur. Bu hekayə Allahla münasibətlər, dahinin təbiəti və qısqanclıq barədə bir çox sualları qaldırır. Filmin əsas mövzusu — nə üçün yaradanın insanlara müəyyən məqsədə çatmaq üçün istək verib (bu halda — parlaq bəstəkar), lakin ekvivalent bacarıqlar verməməsidir.
Film intihar cəhdindən sonra Salyerinin (F. Mürrey Abraham) düşdüyü dəlixanada başlayır. Gənc keşiş (Riçard Frank) Salyerini sorğu-sual etmək üçün gəlir və bəstəkar ona həyat tarixçəsini danışır, film isə bizi 30 il əvvəlin Vyanasına aparır.
Salyerinin hekayəsi II İosifin (Cefri Cons) sarayında saray bəstəkarı olduğu vaxtlardan başlayır. Ona bəxş olunmuş uğur və şöhrətə görə, daim sadiqliq andı içdiyi Allaha minnətdardır.O, uğurlu və məşhurdur, həyatından və musiqidən tam razıdır. O hələ Motsartla (Tom Xals) görüşməyib, lakin onun musiqisi və özü haqqında eşidib. Onun şöhrəti Salyeridə maraq oyadıb və ziyafətlərin birində onunla görüşə nail olmağa çalışır. Volfqanq Amadey Motsartı gördüyü an Salyeri üçün böyük xəyal qırıqlığı olur. Belə ki, gənc Motsart yerdə sürünür və Konstans Veberlə (Elizabett Berriç) (gələcəkdə Motsartın həyat yoldaşı) iyrənc eşqbazlıqla məşğuldur. Salyeri şokdadır, o anlaya bilmir ki, bu gözəllikdə musiqi necə bu axmaq gənc tərəfindən bəstələnə bilər.
Zaman keçdikcə, bir sıra ağrılı alçalmalardan sonra Salyeri anlayır ki, Motsartın musiqisi ilə müqayisədə bütün işləri əhəmiyyətsizdir. O, Allahın ondan üz çevirməsini anlaya bilmir. Nə üçün bu qədər böyük istedadı Salyeriyə deyil, əhəmiyyətsiz Motsarta verib? Bütün ömrü boyu dindar katolik olan Antonio Salyeri bu qədər böyük istedad üçün Allahın onu deyil, Motsartı seçdiyinə inana bilmir. Salyerinin ən çox anlaya bilmədiyi isə nə üçün onun musiqiyə olan meylinə bu qədər iltifat edən Allahın sonradan onu belə amansızcasına dağıtmasıdır. Bir dəfə o, ümidsizlik içində qışqırır: "Nə zamansa istədiyim hər şey yalnız Tanrı üçün oxumaq idi. O mənə sanki bədənimdəki susuzluq kimi, bu istəyi verib, lakin istedadda mənə imtina edib. Nə üçün?"
Zavallı elə düşünməyə başlayır ki, Allah məhz onun istedadsızlığını göstərmək üçün gözəl musiqini Motsart vasitəsilə yaradır. O, kədər içindədir. O, bütün məhəbbətini və musiqisini Allaha verirdi, hətta onun naminə bakirlik əhdi verib. İndi isə Allah onun istedadsızlığına gülür. Qəzəblənmiş və ruhdan düşmüş Salyeri Allahdan üz çevirir. Möhtəşəm səhnədə o, divardan xaçı cıxarır və odda yandırır. Salyeri bundan sonra Allahın düşməni olacağına və Motsartı məhv edərək ondan intiqam alacağına and içir.
Filmin bütün qalan hissəsini Salyeri özünü Motsartın dostu və müttəfiqi kimi göstərərək, bütün gücünü onun nüfuzunu məhv etməyə sərf edərək kompozisiyalarının uğurunun qarşısını almağa çalışır. Motsart isə həm sosial, həm də maddi cəhətdən çox başısoyuqdur. Onun saraydaki ilkin uğuru tezliklə yoxa çıxır və çox sayda içki və əyləncə gecələri maddi vəziyyətinə son zərbəni vurur. Motsartın saraydakı nüfuzu, sağlamlığı və evliliyi ciddi ziyan görməsinə baxmayaraq musiqisi hələ də çox möhtəşəmdir. Dərs vermək üçün çox qürurlu olan Motsart, yalnız musiqi bəstələməklə məşğuldur, lakin bu onun israfçılığını ödəməyə yetmir.
Bu zaman Salyeri qisas planını fikirləşir. O, Motsartı ölmüş atasının ona Rekviyemi sifariş etmək üçün dirildiyi fikrinə inandırır (Motsartın atası Leopold Motsart (Roy Dotris) sağlığında hökmlü və qəddar olub, onun yaradıcılıq cəhdlərini sıxırdı). Ölmüş atasının onu ziyarət etməsinə inanc Motsartı əsəb sarsıntısına gətirir və onun içkiyə meylini daimi edir. Salyerinin planı eyni anda həm divanə, həm də dahiyanədir. Plan bitmiş rekviyemi gizli yolla əldə etmək, Motsartı öldürmək və onun yasında rekviyemi ifa edərək onu öz adına çıxmaqdan ibarət idi. O, əsrarəngiz rekviyemi Motsartdan oğurlamağı Allahın özündən oğurluq etmək kimi qəbul edir. Əgər tarix onu, Salyerini dahi bəstəkar kimi yadda saxlayacaqsa, Allahın özündən oğurlanmış musiqi sayəsində saxlayacaq və intiqamı həyata kecəcək.
Bu arada Motsartın dostu Emanuel Şikaneder ona "Xalq üçün" opera yazmağı təklif edir. Motsart razılaşır və "Sehrli fleyta"nı yaradır. Opera böyük uğur qazanır. Lakin nümayiş zamanı Motsart yorğunluqdan (rekviyem və operanı bitirmək üçün həddən artıq çox işləyir) huşunu itirir və Salyeri onu evə aparır.
Ağır xəstə olan Motsartı evə gətirən Salyeri onu rekviyemi yazmağa təhrik edir. Motsart çox zəif olduğunu deyir. Salyeri son dərəcə təsirli səhnədə yatağa düşmüş Motsartın diktəsi altında notları özü yazmağı təklif edir. Motsartın diktəsi ilə musiqini yazmağa çalışan Salyeri anlayır ki, onun dühası əlçatmazdır.
Səhər evə qayıdan Motsartın həyat yoldaşı onu ölü tapır və Salyerini evdən qovur. Salyerinin rekviyemi oğurlamaq planı uğursuzluğa düçar olur.
Motsartın dəfni sönük keçir, onu adsız qardaşlıq qəbrində basdırırlar.
Hekayə bizi yenidən dəlixanaya qaytarır və Salyerinin etirafından dəhşətə gəlmiş gənc keşişi görürük. Salyeri Motsartı onun yox, Allahın öldürdüyünü iddia edir. O "rəhmli" Allahın Salyeriyə rekviyemi oğurlamağa imkan verməkdənsə, Motsartı öldürməyi seçdiyini deyir.
Sonra Salyeri acı gülüşlə bütün istedadsızların himayədarı olduğunu, istedadsız gənc keşiş və dünyadakı bütün istedadsızlar üçün dua edəcəyini söyləyir. Salyerinin otağına növbətçi daxil olur və onu ayaqyoluna doğru aparır. Oraya yol bütün dəlixanadan keçdiyindən Salyeri qəfəsdə olan, əlləri bağlı, cındır paltarlı, bir-birilə danışan və ya sadəcə ətrafa mənasız baxışlarla baxan, aydın idiotizmdən əziyyət çəkən dəlilərin yanından keçir. Salyeri Roma papası kimi onları salamlayır və deyir: "Dünyanın bütün istedadsızları, mən sizi əfv edirəm, əfv edirəm, əfv edirəm, əfv edirəm, hamınızı əfv edirəm...".
Film böyük planda yorğun gözlərini güclə bağlayan Salyeri ilə bitir. Filmin son saniyələrini Motsartın Salyeriyə rahatlıq verməyən körpə gülüşünün xatirəsi doldurur.
Rollarda
redaktə| Ad | Rol | Qeydlər |
|---|---|---|
| Farid Mürrey Abraham | Antonio Salyeri | |
| Tom Xals | Volfqanq Amadey Motsart | |
| Roy Dotris | Leopold Motsart | |
| Elizabet Berriç | Konstansiya Motsart | |
| Cefri Cons | II İosif | |
| Kristin Ebersoul | Katerina Kavaleri | |
| Carlz Key | Qraf Orsini-Rozenberq | |
| Kerri Beyker | Cırtdan | |
| Karel Fiala | Don Juan |
Mükafatlar
redaktə| Mükafatlar | ||||
|---|---|---|---|---|
| İl | Mükafat | Kateqoriya | Namizəd şəxs | Nəticə |
| 1985 | Oskar mükafatı | Ən yaxşı film | Miloş Forman | Qazandı |
| Ən yaxşı kişi roluna görə | Farid Mürrey Abraham | Qazandı | ||
| Ən yaxşı uyğunlaşdırılmış ssenariyə görə | Piter Şeffer | Qazandı | ||
| Ən yaxşı rejissor | Miloş Forman | Qazandı | ||
| Ən yaxşı geyimlər dizaynına görə | Teodor Pistek | Qazandı | ||
| Ən yaxşı dekorasiya dizaynı | Karl Çernı Patrisiya Fon Brandenstayn |
Qazandı | ||
| Ən yaxşı qrimə görə | Dik Smit Pol Leblan |
Qazandı | ||
| Ən yaxşı səsə görə | Mark Berqer Tomas Skot Todd Boklayd Kristofer Nyüman |
Qazandı | ||
| 1985 | Qızıl Qlobus mükafatı | Ən yaxşı dram filmi | Qazandı | |
| Ən yaxşı dram aktyoru | Mürrey Abraham | Qazandı | ||
| Ən yaxşı rejissor işi | Miloş Forman | Qazandı | ||
| Ən yaxşı ssenari | Piter Şeffer | Qazandı | ||
| 1986 | BAFTA mükafatı | ən yaxşı operator işi | Miroslav Ondrjiçek | Qazandı |
| Ən yaxşı montaj | Maykl Çendler | Qazandı | ||
| Ən yaxşı qrimə görə | Dik Smit Pol Leblan |
Qazandı | ||
| Ən yaxşı səsə görə | Mark Berqer Tomas Skot Todd Boklayd Kristofer Nyüman |
Qazandı | ||
| 1985 | Sezar mükafatı | Ən yaxşı xarici film | Qazandı | |
| 1985 | David di Donatello mükafatı | Ən yaxşı xarici film | Qazandı | |
| ən yaxşı xarici film rejissoru | Miloş Forman | Qazandı | ||
| ən yaxşı xarici aktyor | Tom Xals | Qazandı | ||
Maraqlı faktlar
redaktə- Filmdə danışılan hadisə uydurmadır. Şeffer tərəfindən yaradılan Salyeri obrazının real insanla heç bir əlaqəsi yoxdur. Antonio Salyeri vaxtilə Motsartdan daha məşhur olub və heç bir halda istedadsız, savadsız olmayıb həmkarları və həmçinin Motsart[5] tərəfindən böyük hörmətə malik idi. Salyerinin tələbələri, Lüdviq van Bethoven və Franz Şubert müəllimlərinə əsərlər itfah etmişlər. 35 il ərzində Vyanada ən ali musiqi postunu tutan Salyeri heç sözsüz bir çox rəqiblərə malik idi[6]. Lakin Salyerinin rəqiblərin səyi nəticəsində yaranan yalan Puşkinin qələmi sayəsində əfsanəyə çevrilir və Salyeri əclaf və paxıl biri kimi qəbul edilməyə başlayır. Salyerinin Motsartı öldürməsi şayiəsi indiyədək heç kim tərəfindən təsdiqini tapmamışdır. İngilis teatrı Şefferin pyesini İtaliyada səhnəyə qoyduqdan sonra bəstəkarın həmyerlilərinin narahatlığına səbəb olur və Milan konservatoriyası Motsartı öldürməkdə günahkar bilinən Salyerinin məhkəməsini qurur. 1997-ci ildə Milan ədliyyə sarayının əsas zalında baş tutan məhkəmə prosesində məhkəmə ittihamçı və müdafiə tərəfinin şahidlərini (Motsart və Salyerinin həyat və yaradıcılığının tədqiqatçılarını, həmçinin həkimləri) dinləyərək, "Öldürməyib" verdiktini çıxardı.[7][8].
- Filmdə Qara paltarlı adam Motsarta Rekviyemi qışda sifariş edir. Həqiqətdə isə bu hadisə yayın ortası olmuşdur və bu hadisənin Salyeri ilə heç bir əlaqəsi yoxdur. Sifarişçinin və əlaqəçinin adı musiqişünaslara yaxşı məlumdur[9].
- Filmdə Don Juan operasının çəkildiyi məkan operanın ilk dəfə səhnəyə qoyulduğu məkandır.
- Filmin opera səhnələrində istifadə olunan dekorasiyalar və kostyumlar 18-ci əsrin real kostyum və dekorasiyalarının eskizləri əsasında hazırlanıb.
- Bütün film təbii işıqlandırmada çəkilib.
- Motsartın qıcıqlandırıcı gülüşü konsepsiyası müasirlərinin məktublarından götürülüb.
- Müasir televiziya antennalarının, plastmas və asfaltın xarici görünüşünü dəyişmədiyi Praqa (Miloş Formanın doğma şəhəri) XVIII əsrin Vyanası üçün ideal əvəzləyici olmuşdur.
- Tom Xals inandırıcı görünmək üçün hər gün dörd saat fortepianoda ifa etmişdir.
- Filmdəki musiqi əvvəlcədən yazılmışdır və çəkilişlər zamanı arxa planda ifa edilirdi.
Həmçinin bax
redaktəİstinadlar
redaktə- ↑ IMDb (ing.). 1990.
- ↑ http://nmhh.hu/dokumentum/198182/terjesztett_filmalkotasok_art_filmek_nyilvantartasa.xlsx.
- ↑ 1 2 3 IMDb (ing.). 1990.
- ↑ https://www.idnes.cz/praha/zpravy/praha-misto-vidne-film-amadeus-mozart-filmova-mista.A160730_2263220_praha-zpravy_rsr.
- ↑ Braunbehrens V. Salieri. Ein Musiker im Schatten Mozarts? 2 Auflage. München — Mainz, 1992.
- ↑ Leopold Kantner. Antonio Salieri rivale o modello di Mozart? // AA.VV. Mozart e i musicisti italiani del suo tempo. Atti del Convegno internazionale di studi, Roma, 2-22 ottobre 1991
- ↑ Ломунова М. Моцарт и Сальери: Встреча через два века Arxivləşdirilib 2012-11-20 at the Wayback Machine // «Наука и религия», № 10, 2002, с. 26-28.
- ↑ Salieri assolto «Non avveleno' il rivale Mozart» Arxivləşdirilib 2012-08-02 at the Wayback Machine // Corriere della Sera, 18 maggio 1997, p. 18.
- ↑ The Cambridge Mozart encyclopedia Arxivləşdirilib 2022-04-07 at the Wayback Machine (ing.) (səh. 422)