Cəfər İbrahimov

Cəfər Məmməd oğlu İbrahimov (15 iyun 1904, Gədəbəy, Yelizavetpol qəzası – 2 mart 1977, Bakı) — Azərbaycan tarixçisi, tarix elmləri doktoru, professor.^{[mənbə göstərin]}

Cəfər İbrahimov
azərb. Cəfər Məmməd oğlu İbrahimov‎
Doğum tarixi	15 iyun 1904
Doğum yeri	Gədəbəy rayonu, Kiçik Qaramurad kəndi, Rusiya imperiyası
Vəfat tarixi	2 mart 1977 (72 yaşında)
Vəfat yeri	Bakı, Azərbaycan SSR
Vətəndaşlığı	SSRİ
Elm sahəsi	tarix
Elmi dərəcəsi	tarix elmləri doktoru
Elmi adı	professor
İş yeri	Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universiteti
Təhsili	ali
Mükafatları

Həyatı

Cəfər İbrahimov 15 iyun 1904-cü ildə Gədəbəy rayonunun Kiçik Qaramurad kəndində anadan olmuşdur. O, 1939–1940 illərdə müəllim işləmiş, 1941–1943 illərdə Bakı şəhəri Çaparidze rayon partiya komitəsində şöbə müdiri, partiya komitəsinin katibi vəzifələrində çalışmışdır. Cəfər İbrahimov 1943–1977 illərdə Azərbaycan Pedaqoji İnstitutunun Tarix fakültəsinin dekanı, SSRİ tarixi kafedrasının müdiri olmuşdur.

Cəfər İbrahimova 1972-ci ildə Azərbaycan SSR Əməkdar Elm Xadimi fəxri adı verilmişdir.

Cəfər İbrahimov 2 mart 1977-ci ildə Bakıda vəfat etmişdir.

Elmi fəaliyyəti

Cəfər İbrahimov orta əsrlər dövrü tarixinin tədqiqatçılarından idi. O, Şirvanşahlar, Qaraqoyunlular, Ağqoyunlular, Səfəvilər dövləti haqqında bir sıra qiymətli tədqiqat əsərlərinin müəllifidir.

Əsas elmi əsərləri

• Qaraqoyunlu dövləti. Bakı, 1948
• Azərbaycanın XV əsr tarixinə dair oçerklər. Bakı, 1958.
• Феодальные государства на территории Азербайджана XV века, Баку, 1962.

Mənbə

• Azərbaycan Sovet Ensiklopediyası. IV cild, Bakı, 1980