Enriko İnsabato
Enriko İnsabato (it. Enrico Insabato; 21 sentyabr 1878, Boloniya[2] – 6 mart 1963[1]) — İtaliya şərqşünası, islamşünas,[3] publisist, həkim və ictimai-siyasi xadim.[4]
| Enriko İnsabato | |
|---|---|
| it. Enrico Insabato | |
| Doğum tarixi | 21 sentyabr 1878 |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 6 mart 1963[1] (84 yaşında) |
Həyatı
redaktəHəkim ailəsində anadan olub. Bolonyada baytarlıq və filologiya üzrə təhsil almışdır. 1897-ci ilin sonunda anarxistlərə qoşulub və "La Liberta" jurnalının nəşrində iştirak edib.
Daha sonra Enriko İnsabato İtaliya konsulluğu və İtaliya Daxili İşlər Nazirliyinin müşaviri olub. Öz kommersiya şirkətinin pərdəsi altında İtaliya hökuməti üçün müxtəlif hərbi və diplomatik tapşırıqlar yerinə yetirirdi. O, İtaliya-Türkiyə müharibəsi ərəfəsində Liviyadakı kəşfiyyatla məşğul olub.
E. İnsabato Misirdə yerli ruhani və dünyəvi ərəb liderləri ilə əlaqəli idi və ərəb məsələləri üzrə ekspert hesab olunurdu. Eyni zamanda o, Qahirədə Xristian Avropası ilə İslam Şərqi arasında körpü olmaq üçün nəzərdə tutulmuş "Il Convito" (1904–1913) jurnalını nəşr edirdi. Jurnal müstəmləkəçilik əleyhinə yönəldiyi üçün Britaniya hakimiyyəti tərəfindən bağlanmışdı.
Birinci Dünya müharibəsi illərində o, Ukrayna məsələsi ilə maraqlanmağa başlayıb.
1920–30-cu illərdə İtaliyanın Ukrayna ilə bağlı siyasi rəyinin formalaşmasında aparıcı rol oynayıb. O, İtaliya Xarici İşlər Nazirliyinin Ukrayna məsələsi üzrə məsləhətçisi və Ukraynaya həsr olunmuş bir sıra nəşrlərin redaktoru olub. 1930-cu illərdə dəfələrlə Ukrayna ərazisinə (xüsusən Qalisiyaya) gəlib. 1941-ci ildə Milanda Rikkardo Bondiolinin "Ukrayna — Çörək ölkəsi" adlı kitabı onun ön sözü ilə nəşr olunub.
İkinci Dünya müharibəsindən sonra İtaliya-Ukrayna Dostluq Cəmiyyətinin sədri olub.
Əsərləri
redaktə- Der erlöschende Halbmond: türkische Enthüllungen. Frankfurt a/M., 1909.
- La responsabilità morale e giuridica dei tubercolosi. Bologna: L. Beltrami, 1910.
- Gli Abaditi del Gebel Nefusa e la politica islamica in Tripolitania. Roma: Tip. de l'Unione editrice, 1918.
- L'Islam et la politique des Alliés. Paris: Berger-Levrault, 1920.
- L'Ucraina e la Chiesa cattolica. Roma: Noi e l'Ucraina, 1933.
- Ukraine: population and economy. New York: Ukrainian Press Service, 1938.
- La collaborazione italo-araba e il Sudan. Roma: Danesi, 1950.
İstinadlar
redaktə- ↑ 1 2 Library of Congress Authorities (ing.). Library of Congress.
- ↑ 1 2 https://storia.camera.it/deputato/enrico-insabato-18780921.
- ↑ Custers, Martin H. Al-Ibāḍiyya: A Bibliography (ingilis). Volume 3 (Second revised and enlarged ed.). Hildesheim-London-N.Y.: Olms Publishing. 2016. 313. ISBN 978-3-487-15354-4.
- ↑ Варварцев, М. М. "ІНСАБАТО ЕНРІКО". Енциклопедія історії України (ukrayna). 2016. 2017-09-28 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-09-28.