Məhəbbətim mənim, kədərim mənim
(Məhəbbətim mənim, kədərim mənim (film, 1978) səhifəsindən yönləndirilmişdir)
"Məhəbbətim mənim, kədərim mənim" (rus. Любовь моя, печаль моя) — SSRİ və Türkiyənin birgə istehsalı olan film.
Məhəbbətim mənim, kədərim mənim | |
---|---|
rus. Любовь моя, печаль моя | |
Janr | dram filmi |
Rejissor | |
Prodüser |
|
Ssenari müəllifi | |
Baş rollarda |
|
Bəstəkar | |
İstehsalçılar | Mosfilm[1] |
İlk baxış tarixi | 1978 |
Müddət | 88 dəq. |
Ölkələr | |
Dillər | türk dili, rus dili |
Rəng | rəngli |
IMDb | ID0077882 |
Məzmun
redaktəŞərq hökmdar qadını Məhin Banu bacısı Şirini ölümcül xəstəlikdən xilas etmək üçün öz gözəlliyini qurban verir. Şirin rəssam Fərhadla rastlaşır. Onlar bir-birini sevməyə başlayırlar. Lakin Məhin Banu hər ikisini çox sevdiyi üçün onları ayırır.
Film haqqında
redaktə- Film Nazim Hikmətin "Məhəbbət əfsanəsi" pyesi əsasında çəkilmişdir.
Filmin heyəti
redaktəFilm üzərində işləyənlər
redaktə- Əsərin müəllifi: Nazim Hikmət
- Ssenari müəllifi: Əjdər İbrahimov
- Quruluşçu rejissor: Əjdər İbrahimov
- Quruluşçu operator: Konstantin Petriçenko
- Quruluşçu rəssamlar: Boris Nemeçek, Boris Blank, Vladimir Kirs
- Bəstəkar: Murad Kajlayev
- Səs rejissoru: Olqa Burkova
- Geyim rəssamı: Olqa Kruçinina
- Şeirlərindən istifadə olunmuş şair: Nizami Gəncəvi
Rollarda
redaktəAktyor | Rol |
---|---|
Türkan Şoray | Məhinbanu |
Alla Siqalova | Şirin |
Faruk Peker | Fərhad |
Yılmaz Duru | vəzir |
Vladimir Samoylov | təbib |
Anatoli Papanov | münəccim |
Vsevolod Sanayev | Fərhadın atası |
Adil İsgəndərov | qoca usta |
İrina Miroşniçenko | Sərvinaz |
Arçil Qomiaşvili | Əşrəf |
Seyhan Duru |
İstinadlar
redaktəMənbə
redaktə- Tağızadə, Ş. "Qəribə adam" Bakıda çəkiləcəkdir. [Azərbaycan SSR xalq artisti Əjdər İbrahimovun Nazim Hikmətin "Məhəbbət əfsanəsi" əsərinin motivləri əsasında "Məhəbbətim mənim, kədərim mənim" Sovet-Türkiyə filminin çəkiləcəyi haqqında] //Bakı.- 1979.- 25 aprel.
- Кино: Энциклопедический словарь / Гл. ред. С. И. Юткевич; Редкол.: Ю. С. Афанасьев, В. Е. Баскаков, И. В. Вайсфельд и др. — Москва: Советская энциклопедия, 1987. — стр. 147.