Püstəxanım Əzizbəyova

Püstəxanım Əzizbəyova (29 dekabr 1929 – 8 yanvar 1998) — Sovet tarixçisi, alim, akademik, tarix elmləri doktoru (1961), kino məsləhətçisi və Azərbaycan Tarix Muzeyinin keçmiş direktoru. O, maarif adamı, mühəndis və peşəkər solçu inqilabçı Məşədi Əzizbəyovun nəvəsidir və babası haqqında bir neçə əsər də yazmışdır.

Püstəxanım Əzizbəyova
Püstə Əzizağa qızı Əzizbəyova
Doğum tarixi	29 dekabr 1929
Doğum yeri	Bakı, Bakı dairəsi, Azərbaycan SSR, ZSFSR, SSRİ
Vəfat tarixi	8 yanvar 1998 (68 yaşında)
Vəfat yeri	Bakı, Azərbaycan
Dəfn yeri	Fəxri Xiyaban
Vətəndaşlığı	SSRİ→ Azərbaycan
Milliyyəti	azərbaycanlı
Atası	Əzizağa Əzizbəyov
Elm sahəsi	tarix
Elmi dərəcəsi	tarix elmləri doktoru
Elmi adları	professor, akademik
İş yeri	Milli Azərbaycan Tarixi Muzeyi
Təhsili	Bakı Dövlət Universiteti
Mükafatları

Həyatı

Püstəxanım Əzizağa qızı Əzizbəyova 1928-ci il dekabrın 29-da Bakıda do­ğul­muş­dur. Püstə Əzizbəyova 1951-ci ildə Azərbaycan Dövlət Uni­ver­si­tetinin Tarix fakültə­sini fərq­lənmə dip­lomu ilə bitirəndən sonra bir müd­dət Mə­şədi Əziz­bəyovun ev-muzeyinin direktoru iş­lə­miş­dir. 1954-cü ildə “Azərbaycan neft sə­na­ye­si­nin bərpasında rus xalqının köməyi (1921-1923-cü illər)” mövzusunda dis­ser­ta­si­ya müda­fiə etmişdir. Azərbaycanda so­sialist quruculuğu problemlərini araşdı­ran P.Əziz­bəyova 1961-ci ildə “Azərbaycandakı so­sialist dəyişikliklərində (1921-1923) Le­ni­nin rolu” mövzusunda dissertasiya müdafiə edə­rək ilk azər­baycanlı qadın tarix elmləri dok­toru olmuşdur.

Fəaliyyəti

P.Əziz­bəyova 1972-ci ildə Azərbaycan Elmlər Aka­de­mi­ya­sının müx­bir üzvü, 1980-ci ildə isə həqiqi üz­vü seçilmişdir.

P.Əziz­bəyova pedaqoji fəaliyyətlə də məşğul olmuş və Bakının müxtəlif ali mək­təb­lə­rin­də dərs de­miş, 1955-ci ildə dosent, 1962-ci ildə isə pro­fessor adını almışdır.

O hələ tə­lə­bə ikən 1948-ci ildə Mərkəzi Lenin Mu­ze­yin­də ekskursi­yaçı işləməyə başlamış, sonra isə onun filialının direktoru və bölmə müdiri ol­muş­dur. 1955-ci ildə o, Azərbaycan Tarixi Mu­zeyinin Ən yeni tarix şöbə­sinin müdiri vəzi­fəsinə keçirilmişdir. 1961-ci ildə muzeyin dir­ektoru təyin olunan P.Əzizbəyova ömrünün so­n­­unadək (1998) bu vəzifədə işləmişdir. Onun böyük təşkilatçılıq qabiliyyəti, mu­zey­şü­naslığa dərindən bələd olması muzey əmək­daş­larının işini elə qurmağa imkan vermişdir ki, bu mədəniyyət ocağı ölkənin aparıcı mu­zey­lərindən birinə, çoxsaylı ümum­ittifaq və xa­rici sərgilərin iştirak­çısına, Elmlər Aka­de­mi­yasının geniş eks­pozisiya və ciddi araş­dır­ma işinin görüldüyü mühüm elmi tədqiqat müəs­sisəsinə çevrilmişdir.

P.Əzizbəyova bir çox mo­no­qra­fiya və müxtəlif həcmli nəşrlərin, o cüm­lə­dən 300-ə yaxın məqalənin müəllifidir.

O, uzun müddət Ümum­it­ti­faq “Bilik” Cəmiyyətinin Bakı bölmə­sinə baş­çı­lıq etmişdir.

Mükafatları

P.Əzizbəyova “Qırmızı Əmək Bay­rağı”, “Şərəf nişanı” ordenləri, “Rəşa­dətli əmə­­­yə görə” medalı, Azərbaycan SSR Ali So­ve­ti Rəyasət Heyətinin iki Fəxri Fər­manı ilə təl­tif olunmuşdur. 1982-ci ildə isə Azərbaycan SSR Əməkdar elm xa­dimi adına layiq görül­müş­dür.

Filmoqrafiya

Əzizbəyova bir neçə kino filminde kino məsləhətçisi və ya ssenarist kimi çıxış etmişdir. Bunlar:

1. İlk hücum (film, 1985)
2. Qızıl uçurum (film, 1980)
3. Bakı Komissarı Məşədi Əzizbəyov (film, 1975)
4. İliçin döyünən qəlbi (film, 1967)