84 bismutpoloniumastat
Te

Po

Uuh
Ümumi
Ad, İşarə, Nömrə polonium, Po, 84
Qrup, Dövr, Blok 16, 6, p
Xarici görünüşü
Atom kütləsi (209) q/mol
Elektron formulu 6s2 4f14 5d10 6p4
Fiziki xassələr
Halı
Sıxlığı (0 °C, 101.325 kPa)
9.196 q/sm³ q/L
Ərimə temperaturu 254 °C
(527 K, 489 °F)
Qaynama temperaturu 962 °C
(1235 K, 1764 °F)
Elektromənfiliyi
Oksidləşmə dərəcəsi
Spektr =
İonlaşma enerjisi kCmol-1

Polonium (Po) – D. İ. Mendeleyevin elementlərin dövri sistemində 84-cü element.

XIX əsrin son illərində Mariya KüriPyer Küri cütlüyü tərəfindən uran və radium elementlərinin parçalanmasından alınmışdır. Mariya Küri bu elementi öz vətəni olan Polşanın şərəfinə adlandırmışdır. Xalkogenlər qrupuna aiddir. Polonium nadir elementdir, yer qabığında onun miqdarı 2.10–15 % -dır.2006-cı ilə qədər kütlə miqdarının 188–220 diapazonundain əvvələrinə diapazonunda poloniumun 33 izotopu məlum idi.

Fiziki xassələri

redaktə

Polonium – gümüşü-ağ rəngli yumşaq metaldır.

Kimyəvi xassələri

redaktə

Kimyəvi xassələrinə görə polonium tellura yaxındır. Birləşmələrdə tellur kimi oksidləşmə dərəcəsi −2. +2, +4, +6 – dır. Havada polonium oksidləşir: PoO, РоО2, PoO3 oksidləri məlumdur. Polonium turşularla reaksiyaya daxil olur: məhlullarda ionları mövcuddur PoО42-, PoO32-, Po2+, Po4+. Polonium hidroksid məlumdur PoO(OH)2. Poloniumun xlorid turşusu məhluluna sinklə təsir etdikdə uçucu poloniumun hidridi əmələ gəlir PoH2. Turşularla təsir etdikdə məhlula çəhrayi rənqdə poloniy kationları formasında keçir:

Po + 2 HCl → PoCl2 + H2 Poloniumun xlorid turşusunda maqniumun iştiraki ilə həll olunduqda poloniumhidrogen əmələ gəlir:

Po + Mg + 2 HCl → MgCl2 + H2Po

Toksikliyi

redaktə

Polonium çox təhlükəlidir. Onunla iş prosesi xüsusi bokslarda aparılır.

Tətbiqi

redaktə

210Po izotopu neytron mənbələrində işlədilir. 210Po – dan düzəldilmiş elektrik atom batareyalarından Yerin "Kosmos – 84" "Kosmos — 89" süni peyklərində istifadə edilmişdir. Təbii radioaktiv çöküntülərdə və dəniz suyunda az miqdarda (10–4 pküri/q) 210Po var.

Mənbə

redaktə
  • Г. Реми. Курс неорганической химии. Изд. Мир, 1972. C.723–724.