Raşidun (ərəb. الراشدون‎) və ya dörd xəlifəMəhəmmədin ölümündən sonra müsəlman cəmiyyətinə rəhbərlik edən ilk dörd xəlifə. Onlar Əbu Bəkr (632–634), Ömər (634–664), Osman (644–656) və Əlidir (656–661).

Məhəmməd (ortada) və Raşidun xəlifələri Əbu Bəkr, Ömər, OsmanƏlini təsvir edən Osmanlı miniatür rəsmləri. XVI əsr.

Raşidi xilafəti (632–661) adlanan bu xəlifələr hakimiyyəti sünni islamında "doğru yolda" (raşid) hesab edilir, yəni bu, dini baxımdan təqlid edilməli bir modeli (sünnə) təşkil edir.[1]

Məhəmməddən sonra gələn ilk dörd xəlifə Raşidun adlanır. Onlar:[2]

  1. Əbu Bəkr (təq. 573–634)
  2. Ömər ibn Xəttab (təq. 583–644)
  3. Osman ibn Əffan (təq. 573–656)
  4. Əli ibn Əbu Talib (təq. 600–661)

Məhəmmədin varisliyi müsəlman cəmiyyətini parçalayan əsas məsələdir. Müəllif Karl Ernstə görə, sünni islam, ədliyyəsindən asılı olmayaraq, onların varisliklərinin siyasi status-kvonunu qəbul edir, halbuki şiə müsəlmanları ilk üç xəlifənin legitimliyini böyük ölçüdə rədd edir və Məhəmmədin Əlini onun varisi təyin etdiyini iddia edirlər.[2][3]

Zaman qrafiki

redaktə

Xəlifənin varisliyi mütləq yeni ilin ilk gününə təsadüf etmir.

ƏliOsman ibn ƏffanÖmər ibn XəttabƏbu Bəkr

Həmçinin bax

redaktə

İstinadlar

redaktə
  1. Melchert, (2020)
  2. 1 2 Abbas, (2021. səh. 6)
  3. Ernst, Carl W. Following Muhammad: Rethinking Islam in the contemporary world. University of North Carolina Press. 2003. 169. ISBN 9780807828373.

Əlavə ədəbiyyat

redaktə

Xarici keçidlər

redaktə