Süni sidik kisəsi
Süni sidik kisəsi — süni sidiklik orqanı. Sidik kisəsinin funksiyasını dəyişdirmək üçün iki əsas üsul — sidik axınının yönləndirilməsi və sidik kisəsinin rezervuarının dəyişdirilməsi.[1]
İnkişafı
redaktə30 yanvar 1999-cu ildə alimlər laboratoriyada yetişdirilən sidik kisəsinin itlərə uğurla köçürüldüyünü elan etdilər. Bu süni sidik kisələri təxminən bir il itlərdə yaxşı işlədi. 2000-ci ildə insan süni sidik kisəsinin yaradılması üçün yeni prosedur işlənib hazırlanmışdır. Bu prosedur ortotopik neoplazma proseduru adlanır.
Bu prosedur xəstənin nazik bağırsağının bir hissəsinin (adətən 35-40 düym) yeni sidik kisəsinin formalaşdırılmasını nəzərdə tutur; lakin bağırsaq toxumasından hazırlanmış bu kisələrin yan təsirləri var idi.
2006-cı ildə "The Lancet"-də biomühəndislik kisələrinin eksperimental transplantasiyasına dair ilk nəşr çıxdı.[2]
Tədqiqat, uzunmüddətli təsirləri müəyyən etmək üçün əməliyyatdan sonra 5 il ərzində izlənilən 4-19 yaşa qədər onurğa bifidası olan 7 nəfəri əhatə etdi.[2] Sidik kisələri professor Entoni Atalanın rəhbərlik etdiyi Ueyk Forest Universitetinin Tibb Məktəbindən və Boston Uşaq Xəstəxanasından bioloqlar qrupu tərəfindən hazırlanmış və sınaqdan keçirilmişdir.[2]
Üstünlükləri
redaktəXəstənin öz hüceyrələrinə güvənən biomühəndis orqanlar insan və ya heyvan donor orqanlarından fərqli olaraq transplantasiyadan imtinaya məruz qalmır.
Zədələnmiş sidik kisəsinin bərpası üçün mövcud standart nazik bağırsaq toxumasından istifadə edərək qismən və ya tam dəyişdirilməsini nəzərdə tutur.[1]
İstinadlar
redaktə- ↑ 1 2 Treatments & Procedures // Urinary Reconstruction and Diversion, 2009, 2013-02-08 tarixində arxivləşdirilib, İstifadə tarixi: 2013-03-22
- ↑ 1 2 3 Atala A, Bauer SB, Soker S, Yoo JJ, Retik AB. "Tissue-engineered autologous bladders for patients needing cystoplasty". Lancet. 367 (9518). April 2006: 1241–6. doi:10.1016/S0140-6736(06)68438-9. PMID 16631879.
Xarici keçidlər
redaktə- Doctors Create Re-Engineered Bladders (Voice of America, 5 April 2006)
- Artificial bladder being developed by James J. Yoo M.D., Ph.D.at the Department of Urology at Harvard Medical School.- non-biological artificial bladder.