Övraqi-nəfisə (jurnal)
"Övraqi-nəfisə" ("Nəfis vərəqlər"; az.-əski. اوراق نفیسه) — aylıq milli demokratik ruhlu ədəbi-bədii, ictimai-siyasi jurnalı, Azərbaycan mətbuatı tarixində ədəbiyyat və incəsənət məsələlərinə həsr olunmuş ilk dövrü mətbuat orqanı. 1919-cu ilin mart-avqust aylarında Bakıda cəmisi 6 nömrəsi nəşr edilmişdir.[1]
Övraqi-nəfisə | |
---|---|
az.-əski. اوراق نفیسه | |
Baş redaktor | Əliabbas Müznib |
Məsul redaktor | Zülfüqar Hacıbəyov |
Əməkdaşlar |
Ə. Əzimzadə F. Köçərli Abdulla Şaiq C. Cəbrayılbəyli Z. Hacıbəyov Əliabbas Müznib Məhəmməd Hadi Əmin Abid |
Təsis tarixi | mart 1919 |
Nəşrini dayandırıb | avqust 1919 |
Qərargah | |
Dil | Azərbaycan dili |
Haqqında
redaktəNaşiri Zülfüqar Hacıbəyov, redaktoru Əliabbas Müznib idi. Rəngli şəkillərini rəssam Əzim Əzimzadə çəkmişdir. Jurnalın səhifələrində Firidun bəy Köçərli, Abdulla Şaiq, Cəmo bəy Cəbrayılbəyli, Zülfüqar Hacıbəyov, Əliabbas Müznib, Əmin Abid, Məhəmməd Hadi və başqa müəlliflər iştirak edirdi. Burada ədəbiyyat, musiqi, teatr, həmçinin memarlıq abidələri haqqında məqalələr və fotoşəkillər, aktyorların həyatı və səhnə fəaliyyəti barədə yazılar dərc olunurdu. Jurnalda ədəbiyyat tarixi məqalələri aparıcı yer tuturdu. Burada Molla Pənah Vaqif, Əbdülqasım Nəbati, Mirzə Fətəili Axundov, Əli bəy Hüseynzadə, Haşım bəy Vəzirov, Məhəmməd Hadi, Rəşid bəy Əfəndiyev, Əlabbas Müznib, Xədicə Ədvi, Hacı Səlim Səyyah, Bədri Seyidzadə, Əliağa Vahid və başqalarının tərcümeyi-halı və şeirlərindən nümunələr verilirdi. Topluda Şərq musiqisi və musiqi alətlərinə dair məşhur ərəb yazıçısı Cürci Zeydanın əsəri, memarlıq abidələrindən "Tac Mahal" haqqında məqalə və Bakı abidələrinin rəsmləri dərc edilmişdi. Jurnalın birinci nömrəsi yenicə qətlə yetirilmiş Hüseyn Ərəblinskiyə həsr olunmuşdu.
Toplunun səhifələrində Azərbaycanda erməni soyqırımı və zorakılığı, daşnak vəhşilikləri barədə publisistik məqalələr də çap olunurdu. Toplu müstəqillik dövründə milli oyanışın dirçəldilməsinə, türkləşmək, islamlaşmaq, müasirləşmək ideyalarının təbliğinə üstünlük verirdi.
"Övraqi-nəfisə", özünün 5-ci sayında yazdığına görə, kağız qıtlığı üzündən 1919-cu ilin 6-cı sayından sonra bağlanmışdır.[1]