Parhez Banu Bəyim
Parhez Banu Bəyim (d. 21 avqust 1611 — ö. 1675) — ana tərəfdən Səfəvi sülaləsinə, ata tərəfdən Böyük Moğol sülaləsinə mənsub şahzadə. O, Moğol imperatoru Sultan Şahcahanın Qəndəhari Bəyimdən olma ən böyük övladı olmuşdur. O, həmçinin atasının varisi Sultan Övrəngzibin böyük ögey bacısıdır.
| Parhez Banu Bəyim | |
|---|---|
| Digər adı | Purhunar Banu Bəyim |
| Doğum tarixi | |
| Doğum yeri | Aqra, Böyük Moğol imperiyası |
| Vəfat tarixi | |
| Vəfat yeri | Dehli, Böyük Moğol imperiyası |
| Vətəndaşlığı | Böyük Moğol imperiyası |
| Atası | Sultan Şahcahan |
| Anası | Qəndəhari Bəyim |
| Dini | Sünni İslam |
Həyatı redaktə
Parhez 21 avqust 1611-ci ildə Aqra şəhərində Şahzadə Xürrəm (gələcək imperator adı ilə Sultan Şahcahan) ilə Səfəvi sülaləsinə mənsub olan Qəndəhari Bəyimin izdivacından dünyaya gəlmişdir. Ona ata babası vı imperator olan Cahangir tərəfindən Parhez Banu Bəyim, yəni qənaətkar şahzadə adı verilmişdir.[1] Lakin Maasir-i-Alamgiri əsərində ona Purhunar Banu Bəyim deyə müraciət edilir.[2] Onun atası şahzadə Xürrəm Sultan Cahangirin üçüncü oğlu idi, anası Qəndəhari bəyim isə Sultan Müzəffər Hüseyn Mirzə Səfəvinin qızı idi. Səfəvi sülaləsinə mənsub olan Sultan Müzəffər Hüseyn Mirzə Səfəvi sülaləsindən ilk şah olan I İsmayılın oğlu Bəhram Mirzənin oğlu Sultan Hüseyn Mirzənin oğlu idi.[3]
Parhez Sultan Şahcahanın ilk övladı idi və Əkbər şahın ilk arvadı Rüqəyya Sultan Bəyim tərəfindən böyüdülmüşdü. Eyni zamanda Sultan Şahcahanın özü də 13 yaşına qədər elə Rüqəyya Sultan Bəyim tərəfindən böyüdülmüşdü.[4][5] Anasının Şahcahanın sevimli arvadlarından olmamasına baxmayaraq, o, atası tərəfindən sevilirdi. Elə buna görə də, ölüm yatağında ikən Mümtaz Mahaldan olan böyük qızı Cahanara Bəyimdən Parhezə göz-qulaq olmağı vəsiyyət etmişdi. O, həmçinin kiçik qardaşı Sultan Övrəngzib tərəfindən də sevilir və hörmət edilirdi.[2]
Ölümü redaktə
Parhez 19 oktyabr 1675-ci ildə Dehlidə vəfat etmişdir. Elə özünün sağlığında inşa etdirdiyi bağda dəfn edilmişdir.[6]
Həmçinin bax redaktə
İstinadlar redaktə
- ↑ Fraser, 1742. səh. 29
- ↑ 1 2 Sarker, 2007. səh. 187
- ↑ Fergus, 1999. səh. 437
- ↑ Findly, 1993. səh. 98
- ↑ Thackston, 1993. səh. 98
- ↑ Sarkar, 1947
Mənbə redaktə
- James Fraser. The History of Nadir Shah: Formerly Called Thamas Kuli Khan, the Present Emperor of Persia. ... At the End is Inserted, a Catalogue of about Two Hundred Manuscripts in the Persic and Other Oriental Languages, Collected in the East. 1742.
- Kobita Sarker. Shah Jahan and his paradise on earth : the story of Shah Jahan's creations in Agra and Shahjahanabad in the golden days of the Mughals. Kolkata: K.P. Bagchi & Co. 2007. ISBN 9788170743002.
- Fergus Nicoll. Shah Jahan. New Delhi: Viking. 2009. ISBN 9780670083039.
- Ellison Banks Findly. Nur Jahan, empress of Mughal India. New York: Oxford University Press. 1993. ISBN 9780195360608.
- Wheeler M. Thackston (tərc). The Jahangirnama: Memoirs of Jahangir, Emperor of India. Oxford University Press. 1999. ISBN 978-0-19-512718-8.
- Jadunath Sarkar. Maasir-i- Alamgiri. 1947.