Viktor Nogin
Viktor Pavloviç Nogin (rus. Ви́ктор Па́влович Ноги́н; 14 fevral 1878 və ya 14 fevral 1879[1], Moskva[2] – 22 may 1924[2][1], Moskva[2]) — SSRİ dövlət və partiya xadimi.
| Viktor Nogin | |
|---|---|
 | |
 | |
| 16 mart 1921 – 22 may 1924 | |
| Əvvəlki | Vəzifə təsis edilmişdir |
| Sonrakı | Dmitri Kurski |
| Şəxsi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | 14 fevral 1878 və ya 14 fevral 1879[1] |
| Doğum yeri |
|
| Vəfat tarixi | 22 may 1924[2][1] |
| Vəfat yeri | |
| Vəfat səbəbi | peritonit |
| Dəfn yeri | |
| Partiya | |
| Fəaliyyəti | siyasətçi, inqilabçı |
| Dini | ateizm |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Həyatı
redaktəViktor Pavloviç Nogin 14 fevral 1878-ci ildə Rusiya imperiyasının Moskva şəhərində anadan olmuşdur. O, 1898-ci ildən Sovet İttifaqı Kommunist Partiyasının üzvüdür. Nogin 1900-cu ildə mühacirətdə olarkən Almaniyanın Münhen şəhərində Vladimir Lenin ilə görüşmüşdür. O, 1901-ci ildə Moskva və Peterburqda "İskra"nın agenti olmuşdur. Nogin partiyanın II qurultayından sonra bolşevik olmuşdur. O, RSDFP-nin Peterburq (1905), Bakı (1906), Moskva (1906–1908) komitələrinin üzvü olmuşdur. Nogin bir müddət təsviyəçilərə və müdafiəçi menşeviklərə qarşı barışdırıcı mövqe tutmuşdur. O, 1917-ci il Fevral inqilabından sonra Moskva Sovetinin təşkilatçılarından biri, onun sədri olmuşdur. Nogin RSDF(b)P VI qurultayında "Hümmət"in nümayəndəsini təbrik etmiş və Mərkəzi Komitənin "Hümmət"ə həm maddi, həm də başqa yardım göstərməsini təklif etmişdir. O, Moskva HİK-inin üzvü, Moskvada silahlı üsyanın rəhbərlərindən idi. Nogin RSFSR-in ilk xalq ticarət və sənaye komissarı olmuşdur. O, 1917-ci ilin noyabrında menşevik və eserlərin iştirakı ilə koalisiya hökumət yaradılmasına tərəfdar çıxmış, RSDF(b)P MK-dan və XKS-dən çıxmışdır. Nogin sonralar səhvlərini etiraf etmişdir. O, 1918-ci ildən sovet və təsərrüfat işində çalışmışdır. Nogin partiyanın V-XII qurultaylarının nümayəndəsi olmuş, MK və MTK üzvü seçilmişdir. Viktor Nogin 22 may 1924-cü ildə SSRİ-nin paytaxtı Moskva şəhərində vəfat etmiş, şəhərin Qızıl meydan adlandırılan yerində dəfn edilmişdir.[3]
Məqalələr
redaktə- Ногин В. П. На полюсе холода, М., 1922.
- Ногин В. П. Среди московских большевиков, в кн.: Год борьбы, М-П. 1927.
Mənbə
redaktəİstinadlar
redaktə- ↑ 1 2 3 4 Историческая энциклопедия Сибири (rus.). / под ред. В. А. Ламин Новосибирск: 2009. ISBN 5-8402-0230-4
- ↑ 1 2 3 4 5 6 Ногин Виктор Павлович // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.]. / под ред. А. М. Прохорова 3-е изд. Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Ноҝин Виктор Павлович // Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасы: [10 ҹилддә]. VII ҹилд: Мисир—Прадо. Бакы: Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасынын Баш Редаксијасы. Баш редактор: Ҹ. Б. Гулијев. 1983. С. 287.
Ədəbiyyat
redaktə- Ногин, Виктор Павлович / Аксютин Ю. В. // Николай Кузанский — Океан. — М. : Большая российская энциклопедия, 2013. — С. 258—259. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 23). — ISBN 978-5-85270-360-6.
- Архангельский В. В. Ногин. — М. : Молодая гвардия, 1964,1966. — 432 с. — (ЖЗЛ; Вып. 384). — 105000,50000 экз.
- Ленин В. И. Полн. собр. соч., 5 изд. (См. Справочный том, ч. 2, с. 460.)
- Подгорный И. А. В. П. Ногин. — Л.: Лениздат, 1966.
- Чернов Ю. М. Любимый цвет — красный: Повесть о Викторе Ногине. — М.: Политиздат, 1970. — (Пламенные революционеры) — 366 с, ил.
- То же. — 2-е изд., испр. и доп. — 1977. — 335 с, ил.
Xarici keçidlər
redaktə- Биографии на «Хроносе»