Hun dili

(Hun türkcəsi səhifəsindən yönləndirilmişdir)

Hun dili və ya Hun türkcəsi — vaxtı ilə mövcud olmuş hunların dili. Yunan, latınçin mənbələrindəki müəyyən sözlərə görə tanınır. Müasir dövrə qədərə gəlib çatmış sözlərin analizinə görə türk dilləri qrupuna aid edilir.[1][2]

Hun Türkcəsi
Ölkələr TürkistanAvropa
Regionlar Cənubi Avropa, Türkistan, Cənubi Sibir, Şərqi Avropa
Rəsmi status Böyük Hun İmperiyası, Qərbi Hun İmperiyası, Şərqi Hun İmperiyası, Ağ Hun İmperiyası, Şimali Hun İmperiyası, Cənubi Hun İmperiyası
Status ölü dil
Ölü dil təx. V əsr
Təsnifatı
Kateqoriya Avrasiya dilləri
Nostratik dillər
Altay dilləri
Hun dili
Yazı Hun yazısı
Dil kodları
ISO 639-1
ISO 639-2
ISO 639-3 xhc
IETF xhc
Hun dili Türk dili İngilis dili Azərbaycan dili
Tengri Tanrı God Tanrı
Kut Kut Political Power Siyasi hakimiyyət
Kız Kız Girl Qız
Katun Kadın/Hatun Woman Qadın/Xanım
Tug Tuğ Horsetail At quyruğu
Orda Ordu Army Ordu
Bar Bar Go Var/Get
Börı Kurt Wolf Börü/Qurd
Tat Tat Iranıan Tat
Tok Tok/Güçlü Strong/Thick Güclü/Yoğun
El El/İl/Ülke Country Ölkə
Kılıç Kılıç Sword Qılınc

Dövrümüzə çatmış sözlər

redaktə

Avropa hunlarının müasiri oln müşahidəçilər və VI əsrdə yaşamış tarixçi Jordanes hunların istifadə etdiyi dildən 3 sözü dövrümüzə gəlib çatmasına nail olmuşdurlar.

Kəndlərdə bizə ərzaq - qarğıdalı əvəzinə darı və yerlilərin dediyi kimi medos verilirdi. Bizi müşayət edən iştirakçılar darı və buğdadan hazırlanmış içki - hansıki barbarlar kamos adlandırır - aldılar.[3][4]

Hunlar Attilanı belə mərsiyyələrlə - onlar bunu strava adlandırır - ağlaşma qurmaqla, onun məbədi üzərində böyük ehtişamla qeyd edirdilər.[5]

Bu medos bal şərabı kimi bir içkidir, kamos buğda içkiçi, strava dəfn mərasimidir.[6][6][7][8] Maenchen-Helfen iddia etmişdir ki, strava slavyan dilində danışan bir məlumatçıdan gəlmiş ola bilər.[5]

Hun dili barədə digər bütün məlumatlar onların tayfaları və şəxs adları ilə bağlıdır.[9]

Türk dili olması barədə

redaktə

Karl Henrix Menges və Omelian Pritsak kimi bir çox tarixçilər düşünürlər ki, hunlara aid olan xüsusi sözlər ancaq Türk dili və ya Altay dil ailəsi ilə əlaqələndirilə bilər.[10] Menges dil dəlillərinə arxalansa da, hunlara münasibəti "onları türk və ya türklərə yaxın hesab etməyin etnoloji səbəbləri var" deyir.[10] Bundan başqa, Menges hunların monqolca və ya tunqus dillərindən birində və ya türkcə ilə monqolcanın arasındakı hansısa dildə danışa biləcəyi ehtimalını da bildirir.[10] Bizim dövrümüzə gəlib çatan 33 Hun şəxs adlarını araşdıran Pritsak deyir:

O [Hun dili], Türk dili deyildi, güman ki, türkcə ilə monqolca arasında bir dil idi və türkcəyə monqolcadan daha yaxın idi. Bu dilin bulqar dili və müasir çuvaşca ilə çox güclü əlaqələri var, lakin, xüsusən leksiki və morfoloji anlamda Osmanlı türkcəsi və Yakut dilləri ilə də bəzi vacib əlaqələrə sahibdir.[11]

Savelyev-Jeong (2000) bildirir ki, ənənəvi və yayqın olan görüş budur ki, xionqnular və ya hunlar türk, ən azından Altay kökənlidirlər.[12] Otto Maenchen-Helfen iddia edir ki, bir çox tayfa və şəxs adları görünür türk dillərindən ortaya çıxmışdır və bu dilin türk dili olduğunu göstərir.[13] Hyun Jin Kim eyni şəkildə belə nəticəyə gəldi ki, "bizim bildiyimiz adlara əsasən, Hun elitasının əsasən türkdilli olması ehtimalı yüksəkdir". Denis Sinor bizim hun dilini bütövlükdə təsnif etmək qabiliyyətimizə şübhə ilə yanaşsa da, Hun elitasının bir hissəsinin türkcə danışdığını bildirir, lakin bəzi Hun adlarının mənşəcə türkcə ola bilməyəcəyini qeyd edir.[14] Tarixçi Peter Heather 1995-ci ildə türk fərziyyəsini "ən yaxşı təxmin" olaraq dəstəkləsə də,[15] o vaxtdan skeptisizmini dilə gətirdi,[16] 2010-cu ildə "həqiqət odur ki, hunların hansı dildə danışdıqlarını bilmirik. və yəqin ki, heç vaxt da bilməyəcəyik" dedi.[17] Savelyev və Jeong oxşar şəkildə qeyd edirlər ki, "hun adları üçün əvvəllər təklif edilmiş türk etimologiyalarının əksəriyyəti birmənalı olmaqdan uzaqdır, ona görə də bu tip məlumatlardan qəti nəticə çıxarmaq olmaz".[12]

Digər versiyalar

redaktə

Hun imperiyası daxilində xeyli sayda dillərdən istifadə edilirdi. Priskus hun dilinin Attilanın sarayında danışılan başqa dillərdən fərqləndiyini qeyd etmişdir.[18] O, Attillanı sarayda əyləndirən şəxs olan Zerkonun qonaqları "hun və qot dilləri ilə qarışmış latin dilində sözlər" istifadə etməsindən bəhs edir.[18] Priskus deyirdi ki, Attilanın "skif" təbəələri "öz barbar dillərindən başqa, ya hun, ya qot, ya da bir çoxunun Qərbi Romalılarla əlaqə vasitəsi olan Latın dilində danışırlar; lakin Frakiya və İlliriya sərhəd bölgələrindən gələn əsirlər istisna olmaqla, onlardan heç biri asanlıla yunanca danışa bilmirlər".[19] Bəzi alimlər qot dilinin imperiya daxilində lingua franca olduğunu iddia edir.[20] Hyun Jin Kim isə güman edir ki, hunlar dörd dili - hun, qot, latın və sarmat dillərini - hökumətin müxtəlif səviyyələrində istifadə etmişlər və bu dillərdən heç biri dominant olmamışdır.[21]

Hun dilinin özündən isə qədim qaynaqlarda cəmi üç söz qorunub saxlanmışdır.[22] Hun dilində olması ehtima edilən digər sözlərin hamısı ya şəxs, ya da tayfa adlarıdır.[9] Bu sözlərin bir hissəsinə əsaslanan alimlər hun dilinin türk dili olduğunu,[23] digərləri monqol və türk dili arasında bir dil olduğunu[11] və ya Yenisey dillərindən biri olduğunu[24] iddia edirlər. Az bir qisim alim isə Hind-Avropa dil ailəsinin şərq qrupu ilə əlaqələndirməyə çalışırlar.[25][26] Bundan başqa, Saskia Pronk-Tiethoff Hun dilinin əslində türk dili olduğunu vurğulamaqdadır.[4] Bununla belə, əldəki materialın azlığı nəzərə alınarsa, çoxları dili təsnif edilə bilməz hesab edir.[27]

İstinadlar

redaktə
  1. Тенишев Э. Р. Гуннов язык Arxivləşdirilib 2012-10-23 at the Wayback Machine // Языки мира: Тюркские языки. — М., 1997. — С. 52–53.
  2. "Сюнну-Гунны. Кто же они? Стенограмма лекции, прочитанной Анной Владимировной Дыбо". 2014-03-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-09-05.
  3. Maenchen-Helfen, 1973. səh. 424
  4. 1 2 Pronk-Tiethoff, 2013. səh. 58
  5. 1 2 Maenchen-Helfen, 1973. səh. 425
  6. 1 2 Maenchen-Helfen, 1973. səh. 424–426
  7. Schenker, 2015. səh. 6
  8. Vékony, 2000. səh. 236
  9. 1 2 Maenchen-Helfen, 1973. səh. 376
  10. 1 2 3 Menges, 1995. səh. 17
  11. 1 2 Pritsak, 1982. səh. 470
  12. 1 2 Savelyev və Jeong, 2020
  13. Maenchen-Helfen, 1973. səh. 392–411
  14. Kim, 2013. səh. 30
  15. Heather, 1995. səh. 5
  16. Heather, 2006. səh. 148
  17. Heather, 2010. səh. 209
  18. 1 2 Maenchen-Helfen, 1973. səh. 377
  19. Maenchen-Helfen, 1973. səh. 382
  20. Wolfram, 1990. səh. 254; Wolfram, 1997. səh. 142; Heather, 2010. səh. 329.
  21. Kim, 2013. səh. 30–31
  22. Maenchen-Helfen, 1973. səh. 423-426; Pohl, 1999. səh. 501-502.
  23. Maenchen-Helfen, 1973; Kim, 2013. səh. 30.
  24. Vajda, 2013. səh. 4, 14, 48, 103–6, 108–9, 130–1, 135–6, 182, 204, 263, 286, 310
  25. Bailey, 1985. səh. 25
  26. Savelyev və Jeong, 2020. səh. 376
  27. Doerfer, 1973. səh. 50; Golden, 1992. səh. 88-89; Sinor, 1997. səh. 336; Róna-Tas, 1999. səh. 208.

Mənbə

redaktə

Xarici keçidlər

redaktə