Vaqif Hüseynov (şair)

Vaqif Hüseynov
Vaqif Hüseynov
	Vaqif İbrahim oğlu Hüseynov
Təxəllüsü	Vaqif İbrahim
Doğum tarixi	17 may 1936
Doğum yeri	Lənkəran, Lənkəran rayonu, Azərbaycan SSR, ZSFSR, SSRİ;
Vəfat tarixi	10 iyul 1985 (49 yaşında)
Milliyyəti	Azərbaycanlı
Atası	İbrahim
Təhsili	Bakı Dövlət Universiteti;
Fəaliyyəti	jurnalist, publisist
Əsərlərinin dili	Azərbaycan dili
İstiqamət	jurnalistika
Janrlar	şeir, nəsr
Mükafatları	;

Vaqif İbrahim oğlu Hüseynov (17 may 1936, Lənkəran – 10 iyul 1985) – şair, jurnalist

Həyatı

1936-cı ildə Lənkəranda doğulub. Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsini bitirib. İlk mətbu şeiri 1958-ci ildə "Azərbaycan gəncləri" qəzetində dərc olunub. Bir müddət şeirlərini və poemalarını Vaqif İbrahim təxəllüsü ilə çapa verib. "Leninçi" adlı Lənkəran rayon qəzeti redaksiyasında şöbə müdiri, məsul katib (1958–1965), "Çağırış" adlı Masallı rayon qəzeti redaksiyasında şöbə müdiri, məsul katib, sonra redaktor olub (1965–1977). Sosial yüklü məqalə və felyotonları, dövrün ədalətsizliklərinə qarşı sərt şeirləri, redaktor kimi prinsipial mövqeyi onun qısa bir zaman ərzində tanınmasına və nüfuz qazanmasına zəmin yaradıb. Rəhbərlik etdiyi qəzetdə ən müxtəlif sahələrdəki problemləri işıqlandırması, rayon rəhbərliyinin təzyiqlərinə boyun əyməməsi "Çağırış" qəzetinin redaktorluğundan getməsi ilə nəticələnib. 1978-ci ildə doğulduğu Lənkərən rayonuna qayıdıb və omrünün sonunadək radio verilişləri redaksiyasının redaktoru vəzifəsində çalışıb.

Mukafatları

"Şərəf" nişanı ordeni^[1]
iki medalla təltif olunub.
Qızıl qələm^[2]

Əsərləri

Sevərək yaşayanlar (povest) – 1967-ci il
Dəniz çağırır – 1983-cü il
Vətən sənə borcum qaldı — 1985
Mənə vaxt verin – 2006

Qolu bağli bir köləyəm zəmanənin hüzurunda, Pəncəsində xışmalayır əjdaha tək dövran məni. Həyat qəmli bir karvandır addımlayir ağır-ağır, Son mənzilə aparacaq qoşulduğum karvan məni. Nə dostların vəfası var, nə qohumun etibarı, Nə tapılar bir hal əhli, nə bir duyan insan məni. Мən taqətsiz, düşmən güclü, əlində həm tüfəng vardır Su qarşımda, özüm təşmə, fəqət orda nəhəng vardır.

Yoxsul-məzlum, varlı-zalım, aqil – xəcil, axmaq - müdrik, Yaltaqların əllərində oyuncaqdır şahlar уеnə. Hünərləri əsir etmiş hünərsizlər nə zamandır, Ulduzları alişdirar alov saçan ahlar уеnə. Dövran belə uzun sürməz, yüksəlişin enişi var - Bu şahlıgın sütunları təməlindən laxlar уеnə. Qəfil yatma, bu çöllərdə, bu dağlarda pələng vardır, Su qarşimda, özüm təşnə, fəqət orda nəhəng vardır.

İldırım tək şaqqıldayıb haray çəkmək istəyirəm, Zəmanənin qıfılı var fəqət sözlü dodağımda. Vətənimi çalıp-çapır bir göy gözlü sarı iblis, Azad gəzə bilərəmmi əsir olan torpağımda? Eldən-elə, dildən-dilə düşsün gərək bu haqq səsim, Mən qoymaram dustaq olsun bu şeirim bu varağımda. Dörd bir yanım zülmətsə də hər kəlməmdə fişəng vardır,

Su qarşımda, özüm təşnə, fəqət orda nəhəng vardır.

Vaqif Hüseynov

Həmçinin bax

Xarici keçidlər

İstinadlar

↑ "İncəsənət xadimlərinə Azərbaycan Respublikası Prezidentinin mükafatlarının verilməsi haqqında". 2020-09-24 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-07-11.
↑ "Vaqif İbrahim oğlu Hüseynov". 2021-06-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-07-11.

Şair ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.

[1] "İncəsənət xadimlərinə Azərbaycan Respublikası Prezidentinin mükafatlarının verilməsi haqqında". 2020-09-24 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-07-11.

[2] "Vaqif İbrahim oğlu Hüseynov". 2021-06-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-07-11.

[1]

[2]