Vikipediya

Futurologiya

Gələcək üçün tədqiqatlar, futurizm və ya futurologiya sosial-texnoloji tərəqqinin və digər ekoloji tendensiyaların sistemli, fənlərarası və vahid tədqiqidir; insanların gələcəkdə necə yaşayacaqlarını və işləyəcəklərini araşdırmaq məqsədi ilə bu sahənin araşdırmalarından istifadə olunur. Proqnozlaşdırma kimi üsullar tətbiq oluna bilər, lakin müasir gələcək tədqiqatlar üzrə alimlər alternativlərin sistematik şəkildə araşdırılmasının vacibliyini vurğulayırlar.[1][2][3] Ümumiyyətlə, onu ictimai elmlərin, o sıradan tarix sahəsinin bir qolu hesab etmək olar. Bu sahə bir hissəsi keçmişin və indinin sistematik və nümunə əsasında dərk edilməsinə və gələcək hadisələrin və tendensiyaların mümkünlüyünü araşdırmaq üçün çalışır.[4]

Dəqiq fiziki elmlərdən fərqli olaraq, futurologiya daha böyük və daha mürəkkəb sistemə, lakin metodologiya və təbiət elmləri, sosiologiya və iqtisadiyyat kimi sosial elmlərə nisbətən daha az sübutlara malikdir. Bəzən yalançı elm kimi də təsvir edilir. Buna baxmayaraq, 2002-ci ildə Peşəkar Futuristlər Assosiasiyası yaradılıb, və indi onu akademik olaraq, məsələn, Azad Berlin Universitetində magistr kursu olaraq öyrənmək mümkündür.[5] Gələcək tədqiqatlar ilə bağlı inklüziv müzakirələri təşviq etmək üçün UNESCO dekabrın 2-ni Ümumdünya Gələcək Günü elan etdi.[6]

Ümumi baxış redaktə

 
Mur qanunu futurologiyanın nümunəsidir; gələcək tendensiyaları dəqiq şəkildə ekstrapolyasiya etmək məqsədi ilə keçmiş və indiki tendensiyaların statistik toplusudur.

Futurologiya, mümkün gələcəkləri tərtib etmək üçün həm sadə, həm də peşəkar metodlarla tendensiyaları birləşdirən və təhlil edən fənlərarası bir sahədir . Bu, uzaqgörənliyi inkişaf etdirmək cəhdində dəyişikliklərin və sabitliyin mənbələrini, nümunələrini və səbəblərini təhlil etməyi əhatə edir. Dünyada bu sahəyə müxtəlif adlarla gələcəyin tədqiqatları, strateji uzaqgörənlik, futuristika, gələcək düşüncəsi, fyuturinq və futurologiya deyilir.[7]

Uzaqgörənlik ilkin termin idi və ilk dəfə 1932-ci ildə HG Wells tərəfindən istifadə edilmişdir.[8] "Futurologiya" ensiklopediyalarda geniş yayılmış bir termindir. “Futurologiya” “gələcəyin tədqiqi” kimi müəyyən edilir.[9] Termini 1940-cı illərin ortalarında alman professoru Ossip K. Flechtheim irəli sürdü və o, onu yeni ehtimal elmini əhatə edəcək yeni bilik sahəsi kimi təklif etdi.[10]

Tarix redaktə

 
Kene tərəfindən Tableau Economique- nin orijinal vizuallaşdırılması, 1759


17-ci əsrdə riyaziyyatda irəliləyişlər statistik və ehtimal anlayışlarını hesablamaq cəhdlərinə təkan verdi. Obyektivlik ədədi məlumatlarla ifadə oluna bilən biliklərlə əlaqələndirildi. 18-ci əsrdə Britaniyada investorlar aktivin gələcək dəyərini qiymətləndirmək üçün riyazi düsturlar yaratdılar. 1758-ci ildə fransız iqtisadçısı Fransua Kene gələcək istehsalın planlaşdırılması üçün Tableau Economique kimi tanınan bütün iqtisadiyyatın kəmiyyət modelini yaratmağa başladı. Bu arada, Ann Rober Jak Türgo ilk olaraq azalan gəlir qanununu ifadə etdi. 1793-cü ildə Çin bürokratı Hong Liangji gələcək əhalinin artımını proqnozlaşdırdı.[11]

Sənaye inqilabı bütün Avropa qitəsinə yayılmaq ərəfəsində idi, 1798-ci ildə Tomas Maltus “Cəmiyyətin Gələcək Təkmilləşdirməsinə təsir edən Əhali prinsipi” mövzusunda esse nəşr etdirdi. Maltus nikbin utopiyaları və tərəqqi nəzəriyyələrini şübhə altına alırdı. Maltusun bəşər övladının sağ qalması qorxusu erkən Avropa distopiyası kimi qəbul edilir.[12] 1830-cu illərdən başlayaraq, Ogüst Kont sosial təkamül nəzəriyyələrini inkişaf etdirdi.[13] 1870-ci illərdə Herbert Spenser Kontenin nəzəriyyələrini Çarlz Darvinin bioloji təkamül nəzəriyyəsi ilə birləşdirməyə çalışdı. Sosial darvinizm Avropa və ABŞ-da populyarlaşdı. 19-cu əsrin sonlarında bəşəriyyətin tərəqqisinə və elmi ixtiranın zəfərinə inam üstünlük təşkil etdi və elmi fantastika gələcək məşhur mövzuya çevrildi. 1888-ci ildə Uilyam Morris “Heç yerdən xəbərlər” kitabını nəşr etdi və burada iş vaxtının necə azaldılması barədə nəzəriyyə irəli sürdü.[14]

20-ci əsrin əvvəlləri redaktə

 
Uellsin "Müharibəyə son qoyacaq müharibə" əsərinin baş səhifəsi (1914)

İngilis HG Wells əsrin əvvəllərində "əsl elmi fantastika" janrını yaratdı. Onun əsərləri ehtimal olunur ki, sağlam elmi biliklərə əsaslanırdı. Uells sosial və texnoloji proqnozlaşdırmanın öncülü oldu. 1890-1914-cü illər arasında ABŞ və Avropada bir sıra texno-optimist qəzet məqalələri və kitabları nəşr olundu.[15]

Birinci Dünya Müharibəsindən sonra Filippo Tommaso Marinettinin rəhbərlik etdiyi İtalyan Futurizm hərəkatı müasirliyi tərənnüm etdi. Vladimir Mayakovski, David Burlyuk və Vasili Kamenski kimi sovet futuristləri 20-ci əsr boyu rəsmi kommunist mədəniyyət siyasətinə qarşı mübarizə apardılar. Yaponiyada futuroloqlar Birinci Dünya Müharibəsindən sonra Meydzi dövrünü pisləyərək, sürəti və texnoloji tərəqqini tərifləyərək rəğbət qazandılar.[16]

Birinci Dünya Müharibəsinin başa çatması ilə statistik proqnozlaşdırmaya maraq gücləndi. Statistikada proqnoz gələcək hadisənin miqyasının və ya ehtimalının hesablanmasıdır. Proqnozlaşdırma gələcəyi hesablayır, təxmin isə mövcud kəmiyyətin dəyərini təyin etməyə çalışır.[17] ABŞ-da Prezident Huver 1929-cu ildə Uilyam F. Oqburnun rəhbərlik etdiyi Sosial Trendlər üzrə Tədqiqat Komitəsi yaratdı. Keçmiş statistik məlumatlar tendensiyaların qrafikini tərtib etmək və bu tendensiyaları gələcəyə proqnozlaşdırmaq üçün istifadə edilmişdir. Planlaşdırma İkinci Dünya Müharibəsindən sonra bütün dünyada kapitalist və kommunist hökumətləri proqnozlar hazırladıqları üçün siyasi qərarların qəbulu prosesinin bir hissəsi oldu.[18]

1960-cı illərin futurist tədqiqatları redaktə

1954-cü ildə Robert Jungk ABŞ-ın tənqidini dərc etdi və gələcəyin güman edilən müstəmləkəçiliyi barədə yazdı. Fred L. Polak 1961-ci ildə "Gələcəyin Şəkilləri"ni nəşr etdi, o, alternativ gələcəkləri təsəvvür edən klassik mətnə çevrildi.[19] 1960-cı illərdə Avropada Bertrand de Jouvenel və Johan Galtung tərəfindən gələcək tədqiqatların insan mərkəzli üsulları hazırlanmışdır. Vahid gələcək haqqında pozitivist ideyaya Tomas Kun, Karl Popper və Yürgen Habermas kimi alimlər etiraz edirdilər.[20] Sosial elm adamları pozitivizmi inandırıcı bir bilik nəzəriyyəsi kimi şübhə altına almağa başlayanda və bunun əvəzinə plüralizmə üz tutduqda gələcək tədqiqatlar akademik sahə kimi özünü büruzə verdi. 1967-ci ildə Osloda keçirilən Birinci Beynəlxalq Gələcək Tədqiqat Konfransında şəhərlərin genişlənməsi, aclıq və təhsillə bağlı araşdırmalar təqdim edildi. 1968-ci ildə RAND Korporasiyasından Olaf Helmer etiraf etdi: "İnsan mümkün gələcəklərin zəngin olduğunu və bu imkanların müxtəlif yollarla formalaşa biləcəyini dərk etməyə başlayır". Gələcək tədqiqatlar çoxlu mümkün gələcəklərin təxmin edilə, proqnozlaşdırıla və manipulyasiya edilə biləcəyi əsasında işlənməyə başladı.[21]

Gələcək tədqiqatlar üzrə beynəlxalq akademik dialoq 1967-ci ildə əsası qoyulmuş Ümumdünya Futures Studies Federation (WFSF) adı altında institusionallaşdı. Gələcəyin öyrənilməsi üzrə ilk doktorantura 1969-cu ildə Massaçusets Universitetində Kristofer Dede və Billi Rojas tərəfindən yaradılmışdır. Dede 1975-ci ildə Hyuston-Clear Lake Universitetində bu sahə üçün magistr dərəcəsini təsis etdi. 1976-cı ildə Manoadakı Havay Universitetində Alternativ Gələcəkdə Dövlət Siyasəti üzrə Magistratura Proqramı yaradılmışdır.[22]

1972-ci il hesabatı "İnkişafın sərhədləri" iqlim dəyişikliyini siyasi gündəmdə möhkəm şəkildə müəyyənləşdirdi. Ətraf mühit hərəkatı sənayedən və siyasətçilərdən elektrik stansiyaları və infrastrukturu planlaşdırma və investisiya qoyarkən uzunmüddətli nəticələri nəzərə almağı tələb etdi.[23]

1990-cı illərdə Birləşmiş Millətlər Təşkilatının 2000-ci ildə 2015-ci il üçün beynəlxalq inkişaf hədəfləri kimi qəbul edilmiş Minilliyin İnkişaf Məqsədlərinə hazırlıq məqsədilə gələcək tədqiqatlara ehtiyacın çoxalması müşahidə olundu. 1990-cı illər boyu elm, texnologiya və innovasiya üzrə milli və regional strategiyaları məlumatlandıran böyük texnoloji proqnoz proqramları işə salındı.[24]

Yalançı elm kimi tənqidi redaktə

Futurologiya bəzən elm adamları tərəfindən yalançı elm kimi təsvir edilir. Futurologiyanın tənqidçiləri hesab edirlər ki, bu elm proqnozları saxtalaşdırmağa cəhd etməklə bilik qurur.[25]

Dövlət qurumları redaktə

Bir sıra hökumətlər uzunmüddətli strateji sosial planlaşdırmanı təşviq etmək üçün strateji proqnoz agentliklərini rəsmiləşdirmişlər, ən çox diqqət çəkən Sinqapur, Finlandiya və Birləşmiş Ərəb Əmirlikləri hökumətləridir. Strateji uzaqgörənlik agentlikləri olan digər hökumətlərə Kanadanın Policy Horizons Canada və Malayziyanın Malayziya Foresight İnstitutu daxildir.

Sinqapur hökumətinin Strateji Gələcəklər Mərkəzi (CSF) Baş Nazirin Ofisi daxilində Strateji Qrupun bir hissəsidir. Onların missiyası Sinqapur hökumətini ortaya çıxan strateji çağırışları idarə etmək və potensial imkanlardan istifadə etmək üçün mövqeləndirməkdir.[26] Sinqapurun strateji uzaqgörənlik sahəsində ilk rəsmi səyləri 1991-ci ildə Müdafiə Nazirliyində Riskin Aşkarlanması və Ssenari Planlaşdırma Ofisinin yaradılması ilə başladı.[27] CSF-ə əlavə olaraq, Sinqapur hökuməti Sinqapur üçün təsir göstərə biləcək inkişaf etməkdə olan tendensiyaları müzakirə etmək üçün dövlət səviyyəsində katib səviyyəli məmurları və proqnoz bölmələrini bir araya gətirən Strateji Gələcək Şəbəkəsini yaratmışdır.[27]

Finlandiyada Gələcək Tədqiqatlar Cəmiyyəti (1980-ci ildə yaradılmışdır), Finlandiya Gələcək Araşdırma Mərkəzi (1992-ci ildə yaradılmış) və Finlandiya Gələcək Akademiyası (1998-ci ildə yaradılmışdır) müxtəlif dövlət qurumlarının proqnoz bölmələri ilə əlaqələndirilməklə dəstəklənir.[28]

Birləşmiş Ərəb Əmirliklərində Nazirlər Kabinetinin İşləri və Gələcək Nazirliyi (MOCAF) BƏƏ-nin Gələcək Strategiyasını hazırlamaq səlahiyyətinə malikdir.[29]

2018-ci ildə Birləşmiş Ştatların Baş Hesabatlılıq İdarəsi (GAO) "siyasətçilərin üzləşdiyi yaranan problemlərin müəyyən edilməsi, monitorinqi və təhlili üçün agentliyin əsas mərkəzi kimi xidmət etmək" qabiliyyətini artırmaq üçün Strateji Proqnozlaşdırma Mərkəzini yaratdı. Mərkəz uzaqgörənlik, planlaşdırma və gələcək düşüncə sahəsində aparıcı ekspert hesab edilən qeyri-rezident təqaüdçülərdən ibarətdir.[30] 2019-cu ilin sentyabrında onlar onlayn və real dünyadakı qarşılıqlı əlaqəni manipulyasiya etmək üçün kosmik siyasət və "dərin saxta" sintetik media mövzusunda konfrans keçirdilər.[31]

Təşkilatlar redaktə

  • Dünya Gələcək Cəmiyyəti
  • Dünya Gələcək Araşdırmalar Federasiyası
  • Dünya Gələcək Şurası
  • Peşəkar Futuristlər Assosiasiyası
  • Minilliyin Layihəsi ( 2006-cı ildə Azərbaycan Futuroloqlar Cəmiyyəti (AFC) və Minilliyin layihəsi arasında əməkdaşlıq və AFC-nin Minilliyin layihəsinin Azərbaycan bölməsi statusunun əldə edilməsi barədə Memorandum imzalanmışdır. Bununla, Azərbaycan bu beynəlxalq təsisatın bölməsinin açıldığı sayca 29-cu ölkə olmuşdur. ) [32]

Dövlət sektorunun proqnoz təşkilatları redaktə

  • Milli Kəşfiyyat Şurası
  • NASA Qabaqcıl Konseptlər İnstitutu
  • Elm üzrə Hökumət İdarəsi (Birləşmiş Krallıq)
  • MiGHT - Yüksək Texnologiyalar üzrə Malayziya Sənaye Hökumət Qrupu 

İstinadlar redaktə

  1. ↑ James Joseph O'Toole. "Futurology | social science". Encyclopedia Britannica (ingilis). 2017. 27 November 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 May 2020.
  2. ↑ "Futurology | Definition of Futurology by Lexico". Lexico Dictionaries | English (ingilis). March 25, 2020 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 May 2020.
  3. ↑ Voros, Joseph. "The Futures Cone, use and history". The Voroscope (ingilis). 2017-02-24. 2021-12-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-13.
  4. ↑ "Futurology". Wordnet Search 3.1. Princeton University. 3 March 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2013.
  5. ↑ "Zukunftsforschung". www.ewi-psy.fu-berlin.de (alman). 2 December 2013. 20 September 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 30 October 2021.
  6. ↑ "World Futures Day | UNESCO". www.unesco.org (ingilis). 2022-12-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-12-12.
  7. ↑ Sardar, Z. (2010) The Namesake: Futures; futures studies; futurology; futuristic; Foresight -- What’s in a name? Futures, 42 (3), pp. 177–184.
  8. ↑ Wells, H.G. (1932) 1987. Wanted: Professors of Foresight! Futures Research Quarterly V3N1 (Spring): p. 89-91.
  9. ↑ "SCIENCE GLOSSARY". tripod.com. 2007-05-06 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2007-06-05.
  10. ↑ Bishop, Peter; Hines, Andy. Teaching about the Future. Houndsmill, UK: Palgrave Macmillan. 2012. ISBN 978-0230363496.
  11. ↑ Paul, Heike, redaktor Critical Terms in Futures Studies. Springer International Publishing. 2019. səh. 128. ISBN 9783030289874.
  12. ↑ Gidley, Jennifer. The Future: A Very Short Introduction. Oxford University Press. 2017. səh. 37. ISBN 9780198735281.
  13. ↑ Gidley, Jennifer. The Future: A Very Short Introduction. Oxford University Press. 2017. səh. 38. ISBN 9780198735281.
  14. ↑ Gidley, Jennifer. The Future: A Very Short Introduction. Oxford University Press. 2017. 38–39. ISBN 9780198735281.
  15. ↑ Gidley, Jennifer. The Future: A Very Short Introduction. Oxford University Press. 2017. səh. 40. ISBN 9780198735281.
  16. ↑ Paul, Heike, redaktor Critical Terms in Futures Studies. Springer International Publishing. 2019. səh. 133. ISBN 9783030289874.
  17. ↑ Paul, Heike, redaktor Critical Terms in Futures Studies. Springer International Publishing. 2019. səh. 127. ISBN 9783030289874.
  18. ↑ Gidley, Jennifer. The Future: A Very Short Introduction. Oxford University Press. 2017. səh. 42. ISBN 9780198735281.
  19. ↑ Gidley, Jennifer. The Future: A Very Short Introduction. Oxford University Press. 2017. səh. 51. ISBN 9780198735281.
  20. ↑ Gidley, Jennifer. The Future: A Very Short Introduction. Oxford University Press. 2017. səh. 52. ISBN 9780198735281.
  21. ↑ Gidley, Jennifer. The Future: A Very Short Introduction. Oxford University Press. 2017. səh. 54. ISBN 9780198735281.
  22. ↑ Hester, Ryan. Historical Research: Theory and Methods. EDTECH. 2018. 115–116. ISBN 9781839474187.
  23. ↑ Miles, Ian; Saritas, Ozcan; Sokolov, Alexander, redaktorlar Foresight for Science, Technology and Innovation. Springer International Publishing. 2016. 1–2. ISBN 9783319325743.
  24. ↑ Miles, Ian; Saritas, Ozcan; Sokolov, Alexander, redaktorlar Foresight for Science, Technology and Innovation. Springer International Publishing. 2016. səh. 2. ISBN 9783319325743.
  25. ↑ Hines, Andy; Bishop, Peter J. Thinking about the future : guidelines for strategic foresight. Washington, DC: Social Technologies. 2006. ISBN 978-0-9789317-0-4. OCLC 133467057.
  26. ↑ "Singapore Centre for Strategic Futures Mission". Centre for Strategic Futures, Singapore. 3 July 2015. 10 December 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 February 2017.
  27. ↑ 27,0 27,1 Kuosa, Tuoma. Practising Strategic Foresight in Government: The Case of Finland, Singapore, and the European Union (PDF) (2011). Singapore: S. Rajaratnam School of International Studies. 2011. səh. 47. ISBN 978-981-08-8860-2. 22 February 2018 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 22 February 2018.
  28. ↑ Boston, Jonathan. Governing for the Future: Designing Democratic Institutions for a Better Tomorrow (2017). Bradford, UK: Emerald Group Publishing Limited. 2017. 403–420. ISBN 978-1-78635-056-5.
  29. ↑ "UAE Future Strategy" (PDF). United Arab Emirates Ministry of Cabinet Affairs & The Future. 25 February 2017 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 February 2017.
  30. ↑ "Center for Strategic Foresight". 2023-08-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-08-20.
  31. ↑ "Deep Space & Deep Fakes: New "Center for Strategic Foresight" Launched". September 10, 2019. 2020-02-18 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  32. ↑ "Azərbaycan Futuroloqlar Cəmiyyətinin 5 illik yubileyi qeyd edilmişdir". Xalq Qəzeti (ingilis). 2023-08-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-08-20.

Xarici keçidlər redaktə

Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Futurologiya&oldid=7231226"