Vikipediya

Rafizilər

İslam

İslam Tarixi

İmanın şərtləri

Tövhid • Mələklər
Kitablar • Peyğəmbərlər
Məad • Axirət
Qəza ve Taleh

İslamın beş şərti

Kəlmeyi-şəhadət • Namaz
Oruc • Həcc
Zəkat

Etiqad məzhəbləri
Əşərilər • Matüridilər • Qədərilər (Mötəzililər) • Cəbrilər • Mürcilər • Cəhmiyyə • Müşəbbihilər • Sələfilər
Fiqh məzhəbləri
Sünnilər:
Hənəfilər • Malikilər • Şafiilər • Hənbəlilər
Yox olmuş məzhəblər:
Zahirilər • Auzailər • Leysilər • Səvrilər • Cəririlər

Şiələr:
İmamilər (Cəfərilər (Əxbarilər • Üsulilər • Şeyxilər) • Ələvilər • Ənsarilər • Qızılbaşlar) • Zeydilər •
İsmaililər (Qərmətilər • Xaşxaşilər • Fəthilər • Xəttabilər) • Vaqifiyyə • Rafizilər (Batinilər) • Qeysanilər • Xürrəmilər • Baziğiyyə • Qurabiyyə
Xaricilər:
Mühakkimə • Əcrədilər (Meymunilər • Səələbilər) • Əzraqilər • Bəyhəsilər • İbadilər • Nəcdatilər • Süfrilər

Həmçinin bax

Sufilər • Yəsəvilik • Nəqşibəndilik • Sührəvərdilik • Xəlvətilik • Səfəvilik • Bayramilik • Bəktaşilik • Cəlvətilik • Cərrahilik • Çiştiyyə • Ehqaqiyə • Gülşənilik • Hürufilik • Kübravilik • Məlamətilik • Mövləvilik • Nemətullahiyyə • Nöqtəvilik • Qələndərilik • Qadiriyyə • Rahmaniyyə • Rifailik • Rövşənilər • Sənusilər • Şaziliyyə • Zahidiyyə • Nüseyrilər • Druzlar • İslam fəlsəfəsi

Rafizilik eyni zamanda "rafidah" olaraq tərcümə olunan bir ərəb sözüdür (cəm çoxluq ərəb. الرافضة‎ ar-rāfiḍa; çoxlu cəm ərəb. روافض‎ ravāfiḍ; tək ərəb. رافضي‎ rāfiḍī) "rədd edənlər" və ya "imtina edənlər" mənasını verir. Söz ərəbcə samit kökdən ر ف ض (r-f-ḍ) düzəlib, fel olaraq "rədd etmək" mənasını verir. Cəm olmayan tək forma رافضي rāfiḍī "rədd edən" dir.[1]

Termin bəzi sünni müsəlmanlar tərəfindən şiələri Əbu Bəkr, Ömər və Osmanı Məhəmmədin qanuni varisləri kimi tanımadıqları, Əlini ilk varisi olaraq tanıdıqları üçün təhqiramiz şəkildə istifadə olunur.[2]

Mənşəyi

redaktə

Rafizi termini bir mənbəyə görə, Zeyd ibn Əlinin Üməyyə Xilafətinə qarşı qaldırdığı üsyanda yaranmışdır. Rafizi ilk iki Raşidi xəlifəsini[3][4] qınamamaq siyasətinə sahib olan Zeydi tərk edən və Zeydi dəstəkləməkdən imtina edən Kufəlilərə istinad edir.[5][6] Zeyd ibn Əli Əlini Məhəmməddən sonra ən ali hesab edir, lakin dəstəyini artırmaq üçün üsyanında Əbu Bəkr və Ömərin xilafətini diplomatik məqsədlə qınamaqdan imtina edirdi. Əbu Bəkr və Ömərin xilafətinə, insanların Əlinin hakimiyyətini rədd edib etməməsini görmək üçün Allah tərəfindən bir imtahan olaraq gördü.[7]

Termin mənası zaman keçdikcə bir neçə dəyişikliyə uğradı. Zeyd mənbələrinə görə Zeyd ibn Əlinin bəzi kufəlilərə qarşı işlətdikləri termin Əbu Bəkr və Ömərdən imtina etmələri ilə əlaqəli deyil, lakin Zeyd ibn Əlini rədd etmələri ilə əlaqəli idi. Çünki onlar Cəfər Əs-Sadiqi imam hesab edirdilər.

O dedi: "Allah ən böyükdür! Allaha and içirəm, hamınız Allah Rəsulunun öz ifadəsində qeyd etdiyi rafizilərsiniz: ((Məndən sonra Əhli-beytin yolunu rədd edən bir xalq olacaq və deyəcəklər ki, yaxşılara əmr verən və pisliyi qadağan edən heç bir şey yoxdur! Dində təqlid edib şıltaqlıqlarına tabe olacaqlar…))."[8]

Üməyyə və Abbasi sünni liderlərinin dövründə, ilk sünni Rəşidi, yəni Əbu Bəkr, Ömər və Osmanı rədd etdiklərini xatırlatmaq üçün On iki imam şiəliyi üçün aşağılayıcı məşhur bir terminə çevrildi.[1]

Müasir dövrdə rafizi termini əsasən şiələrin edam edilməsini əsaslandırmaq üçün İŞİD kimi Sələfi cihadizmində istifadə olunur.[9]

Rafidanın dəqiq mənşəyi ilə bağlı çox mübahisələr var. Əvvəlki nümunələrdən biri, 888-ci ildə vəfat edən Əmad ibn Muḥammad Barqī'nın Maḥsinindəndir. Maḥsin bir hissəsi Cəfər Əs-Sadiqə həsr olunan rafidanın (rafizi) istifadə hallarını göstərir:

Bir adam İmam Cəfər Əs-Sadiqin yanına gəldi ki, kimsə ona Rafizi olmaqdan ötrü xəbərdarlıq etdi və İmam Cəfər cavab verdi: "Allaha and olsun ki, bizim öyrətdiyimizə əməl edib bizə yalan danışmadığınız müddətcə Allahın sizə verdiyi bu ad mükəmməldir." Məhəmməd əl-Baqir də bu hadisəni özünə işarə edib xatırladaraq: "Mən rafizilərdənəm" buyurdu.[1]

Muğirə ibn Şöbənin rafizi terminini onu rədd edənlərə qarşı işlətdiyi deyilir.[10]

Digərləri, mənşəyi üçün başqa bir tarixi mətnə ​​istinad edirlər. Cəfər Əs-Sadiq rafizinin ilk öncə Allah tərəfindən verildiyi və İbrani Müqəddəs Kitabında və Əhdi-Cədiddə qorunmuş bir şərəf olduğuna inandığını söylədi: o, firon əhli arasında onu və yolunu rədd edən və Musaya qoşulan 70 nəfərin olduğunu söylədi. Allah həmin 70 adamı Rafida (Rafizi) adlandırdı. Fironu rədd etdikləri, ibadətlərində güclü olduqları və Musaya, Haruna və nəsillərinə olan sevgilərinə görə Musanın ordusunda Rafizi olaraq xatırlandı.

Cəfər Sadiq daha sonra deyir ki, Allah Musaya vəhy etdi: "Bu adını Tövratda qoy, çünki mən bunları özümlə adlandırdım və onlara hədiyyə etdim." Cəfər Sadiq Məhəmməd ailəsinin şiələrini daxil etmək üçün bu sözün istifadəsini genişləndirir.[11]

On iki imam şiələri inanırlar ki, Məhəmmədin ölümündən sonra, pislikləri rədd edən tək əqidə olduqlarına inanır, bu da onları orijinal Rafizinin varisləri edər._[12]

Pisliyi rədd etmələrini Zeyd ibn Əlinin gücünü tərk etmək və Əlinin yollarına sadiq qalmaq hesab etdilər. Halbuki bu termin Quranda rast gəlinmir. Rafizinin orijinal mətnlərdə bəhs edildiyini israr edənlər də var, amma düşmənlər sonradan rafida (rafizi) adlı daxil olan konteksti sildilər.[1]

İstifadəsi

redaktə

Rumi (Mövlana) öz "Məsnəvi" əsərində ("Kitabın hekayəsi" kitabı, şeir 844) Əbu Bəkr adında bir insan belə tapılmayan Səbzəvar (indiki İranda) sakinlərini Rafizilər adlandırır. Bu B. Forouzanfar və R.A.Nikolson tərəfindən ən etibarlı sayılan 677 H Gh (1279 Qriqorian) adlı Məsnəvinin ən qədim nüsxəsidir.

On dördüncü əsr sünni səyyahı İbn Bətutə 1326-cı ildə Suriyaya səfəri zamanı çoxları tərəfindən ğulat təriqəti kimi qəbul edilən Ələvi haqqında açıqlamasında istifadə etmişdir.[13] Termin bu gün də bu şəkildə istifadə edilməyə davam edir.[14] Rafizi (rafida) bəzən mülayimlər üçün ekstremistlər və əş-Şiələri göstərmək üçün istifadə olunurdu.[15][16]

İndiki dövr

redaktə

İraq və Suriya hökumətini zəiflətmək məsələsindəki təbliğatlarda İraq Şam İslam Dövləti, eləcə də Suriya müxalif üsyançıları tez-tez kampaniyalarında şiə müsəlmanlarına müraciət etmək üçün tez-tez "rafidah" ​(rafizi) ifadəsini istifadə edirlər. Ələvilər 'Nusayri' olaraq adlanır. İŞİD jurnalı "Dabiq" in 13-cü sayında Rafida: İbn Səbadan Dəccala qədər adlı məqalə var və "şiələrə qarşı yönəlmiş daha şiddətli ritorik səhifələrin", "amerikalılardan daha təhlükəli və daha öldürücüdür…" olduğunu iddia edir. Məqalə İŞİD-in mürtəd olduqlarını iddia etdiyi şiə müsəlmanlarının öldürülməsinə haqq qazandırır.[17]

Səudiyyə Ərəbistanında bu gün şiələrə Rafizi deyilir.[18] İraqda Şiə əleyhinə material hələ də üzə çıxmaqdadır.[19] Ali Şuranın bir üzvünün şiələri öldürmək əmrlərini özündə cəmləşdirən "Tövhid ölkəsindəki Rafizilik" adı ilə düzəliş edildikdən sonra bir diskussiya yayımlandı.[19]

1993-cü ilə qədər Səudiyyə Ərəbistanında məktəb kitabları şiə İslamını açıq şəkildə rədd etdi və kitablarda şiə rafiziyinə istinad edildi.[20] Etirazlardan sonra tədris planı dəyişdirildi və rafida artıq mətn kitablarında istifadə edilmədi; Şiə İslamı inancları hələ də kitablarda pislənilir.[20]

Müəyyən məqamlarda, şiələr gündəlik onlara qarşı istifadə olunan bu mənfi termini dəyişdirərək müsbət bir şeyə çevirmək qərarına gəldilər. Şiələr bəzən özlərini Ravafid, rədd edən biri olaraq təyin etdilər; sünnilərin ilk xəlifələri qəbul etməkdən imtina etdiyi şiələri təsvir etmək üçün tətbiq olunan ləkələmə terminidir. Üməyyə zülmünə qarşı üsyan qaldırdıqları onlara qürur hissi verdiyi üçün özlərini bir Ravafid adlandırmağa qərar verdilər.[21] İllər keçdikcə Rafida Şiə dünyasında təhqiramiz bir ləqəbdən müsbət tərifi ifadə edən bir ada çevrildi.[1] Cəmiyyət arasında hörmətli sözü işlətməklə yanaşı, həm də pisliyi rədd etdikləri, pisliyə tərəf dönmədiklərini qədim tarix hekayələrinə yazaraq bu müsbət termini daha da artırdılar.[10]

Əhməd Cövdət paşa tərəfindən müəyyən edildiyi kimi, şiəlik ilk növbədə Qeysanizmi inkişaf etdirdi; bu da beş imam şiəliyi, yeddi imam şiəliyi və on iki imam şiəliyi kimi tanınan üç böyük qrupa ayrıldı. Zeydi olmayanlar şiələrin qalan hissələrindən ayrıldıqları zaman zeydilər tərəfindən "Rafida" (rafizi) deyilir.[22]

Əks-iddia

redaktə

Bəzi sübutlara əsasən şiələrə "rafizi" ləqəbinin verilməsinin Zeydin qiyamı ilə baş verməsi kökündən yanlış iddiadır. Çünki Zeyd qiyamına qədər şiələr haqqında bəzi əhli-sünnə mənsubları "rafizi" demişdirlər. Məsələn,

قال لي الشعبي أحذركم هذه الأهواء المضلة وشرها الرافضة əş-Şəabi demişdir: "Mən yaradılmışların ən şərliləri olaraq rafiziləri görürəm".[23] Sünnilərin iddiasına görə şiələri "rafizi" adlandıran Zeyddir və o Kufədə üsyan edən zaman şiələr onu tərk etdikləri üçün onları belə adlandırıb. Ancaq Zeyd hicri 121-ci ildə qiyam edib, əş-Şəabi isə hicri 103-cü ildə vəfat edib.

Və yaxud Təlhə ibn Məsrif dedi ki: "rafizilərin qadınları nikahlanmaz və kəsdikləri yeyilməz. Çünki onlar riddət əhlidirlər.

عن طلحة بن مصرف قال: الرافضة لا تنكح نساؤهم ولا تؤكل ذبائحهم لأنهم أهل ردة [24] Təlhə ibn Məsrif hicri 112-ci ildə, yəni, Zeydin qiyamından 9 il əvvəl ölmüşdür.[25]

Tarixi mənbələrdə ilk dəfə olaraq sünni mənbəsi olan "Tarixi- Təbəri"də (Tarixul-uməmi ər-rusul, əl-xuləfa vəl-muluk) deyilir ki, Zeyd Kufədə qiyam etdiyi zaman özü ilə birlikdə üsyan edən şiələr ona gəlirlər və "Əbu Bəkr ilə Ömər haqqında nə düşünürsən?" deyə soruşarlar. Zeyd də "mən onlar haqqında yaxşılıqdan başqa bir şey bilmirəm, cəddimin dostlarıdır" və s. kimi bir cavab verir. Bundan sonra Əbu Bəkr və Ömərə düşmən olan bu şiələrin bəziləri Zeydi tərk edirlər və Zeyd onlara "məni tərk etdilər" deyir. Bundan sonra bu ayrılıb gedənlərə "tərkedənlər/ rafizilər" deyilir.[26] Təbərinin nəql etdiyi bu rəvayəti daha sonralar Əbul Həsən əl-Əşari, Əbu Mənsur əl-Bağdadi və Zeydin qiyamı və ya bioqrafiyası haqqında danışanlar təkrar olaraq qeyd etmişlər. Təbəri bu rəvayəti 2 adam vasitəçiliyi ilə rəvayət edir ki, bu 2 adam Əbu Mihnəf və onun şagirdi Hişamdır. Həm Əbu Mihnəf və həm də şagirdi Hişam müsəlmanlar/şiələr nəzdində etibarlı və fəzilət sahibi olan böyük alimlərdir. Lakin rəvayəti bunlara nisbət edən Təbəridir. Yəni, bizə görə bu rəvayəti Əbu Mihnəf və onun şagirdi Hişam adına uyduran Təbəridir. Və biz artıq burada bu 2 ravinin vəziyyətini sünni ricalına görə verəcəyik.

Əbu Mihnəf (أبي مخنف) sünni ricalına görə zəif, mətruk və yalançı bir ravidir. Sünni rical alimlərindən əz-Zəhəbi onun bioqrafiyasında deyir:

لوط بن يحيى, أبو مخنف, أخباري تالف, لا يوثق به تركه أبو حاتم وغيره. وقال الدارقطني: ضعيف. وقال ابن معين: ليس بثقة. وقال - مرة: ليس بشئ. وقال ابن عدي: شيعي محترق, صاحب أخبارهم Lut ibn Yəhya, Əbu Mihnəf təsbit edilməmişdir, Əbu Hatəm və başqaları onu tərk etmişdir. və Darə Qutni dedi ki: "zəifdir." və ibni Main dedi ki: "etibarlı deyil". Bir dəfə isə "bir şey deyil" demişdir. və ibni Adi dedi ki: "şiədir, onların xəbərlərinin sahibidir."[27]

Hişam ibn Məhəmməd ibn Saib (هشام بن محمد بن السائب): Bu ravi də müəllimi Əbu Mihnəf kimi sünni ricalı baxımından ittiham edilmiş bir ravidir. əz-Zəhəbi onun bioqrafiyasında deyir ki:

ابن الكلبي العلامة الأخباري النسابة الأوحد أبو المنذر هشام بن الأخباري الباهر محمد بن السائب بن بشر الكلبي ibni Kəlbi: əllamə, əxbar, nəsəb alimi Əbu Munzir Hişam ibn Məhəmməd ibn Saib ibn Bişir əl-Kəlbi

وقال الدارقطني وغيره: متروك الحديث Darə Qutni və başqaları dedilər ki: "mətrukul hədisdir."

وقال ابن عساكر: رافضي ليس بثقة və ibni Əsakir dedi ki: "rafizidir, siqa (etibarlı) deyil."

مات ابن الكلبي على الصحيح سنة أربع ومائتين İbnul Kəlbi doğru olan görüşə görə 204-ci ildə öldü.[28]

Görüldüyü kimi, rəvayəti nəql edən hər 2 ravi sünni ricalı baxımından ittiham edilmiş, etibar edilməyəcək kəslərdir. Demək Zeyd haqqında tarixi mənbələrdə keçən bu rəvayət də sünni məzhəbinə əsasən zəif və etibar edilməyəcək rəvayətdir. Lakin burada başqa bir əhəmiyyətli nöqtə daha var. O da budur ki, əz-Zəhəbinin də dediyi kimi Əbu Mihnəfin şagirdi Hişam ibn Məhəmməd ibn Səid hicri 204-ci ildə ölmüşdür. Təbəri isə 224-ci ildə dünyaya gəlmişdir.[29] Yəni,ravilərin etibar edilməycək kəslər olmasından əlavə olaraq Təbəri ilə Hişam ibn Məhəmməd ibn Saib bir-birilərini görməmişdir ki, bu da istinadın bu hissəsinin ayrılmış olduğu deməkdir. Bu isə "rəvayəti uyduran Təbəridir" sözünün dəlilidir.

Həmçinin bax

redaktə

Mənbə

redaktə
  • İslam (qısa məlumat kitabı). Azərbaycan Sovet Ensiklopediyasının Baş Redaksiyası. Bakı: 1989, səh.98.

İstinadlar

redaktə
  1. ↑ 1 2 3 4 5 Kohlberg, Etan Journal of the American Oriental Society, Vol. 99, No.4 (Oct.- Dec., 1979), pp. 677–679
  2. ↑ Islam QA, Question # 220687: The relationship between Jews and baatini (esoteric) sects Arxivləşdirilib 2015-11-17 at the Wayback Machine, retrieved on 27 July 2015. ' Əli (Allah ondan razı olsun) dini mətnlər əsasında hökmdar olmalı olduğunu və qiyamət gününə qədər geri qayıdacağını söyləyən ilk adam idi. O, (Abdullah ibn Səba) ilk üç xəlifəyə və Səhabələrə açıq şəkildə xəyanət edənlərdən də biri idi. Bu inancların hamısı Rafizilərin nəzərində əsasdır. '
  3. ↑ Ahmad Kazemi Moussavi; Karim Douglas Crow. Facing One Qiblah: Legal and Doctrinal Aspects of Sunni and Shi'ah Muslims. Pustaka Nasional Pte Ltd. 2005. səh. 186. ISBN 9789971775520.
  4. ↑ Najam Haider. The Origins of the Shī'a: Identity, Ritual, and Sacred Space in Eighth-Century Kūfa. Cambridge University Press. 26 Sep 2011. 196–7. ISBN 9781139503310.
  5. ↑ Najībābādī, Akbar. History of Islam Volume 2. Darussalam Publishers. 2000. səh. 229. ISBN 978-9960892863.
  6. ↑ Suleiman, Yasir, redaktorLiving Islamic History: Studies in Honour of Professor Carole Hillenbrand (illustrated). Oxford University Press. 21 Apr 2010. səh. 11. ISBN 9780748642199.
  7. ↑ حلمي, مصطفى. "Dr". http://www.alukah.net. 2 August 2017 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 August 2017.
  8. ↑ al-Hussein al-Houthi, Allāma Yahya. Al-Jawāb ar-Rāqi 'ala al-Masā'il al-Irāqi. səh. 4. 2019-12-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-09-13.
  9. ↑ Wagemakers, Joas. A Quietist Jihadi. Cambridge University Press. 2012-06-11. səh. xix. ISBN 978-1107606562.
  10. ↑ 1 2 Wasserstrom, Steve. History of Religions, Vol. 25, No. 1 (Aug., 1985), pp. 1–29
  11. ↑ al-Kulayni, Muhammad ibn Ya‘qūb. Al-Kafi (Volume 8). New York City: Islamic Seminary Incorporated. 2015. ISBN 9780991430864.
  12. ↑ , E. "al-Rafida or al-Rawafid." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2010. Brill Online.
  13. ↑ Gibb, H.A.R., 'The Travels of Ibn Battuta, Hakluyt, (1999) v.1, p.93
  14. ↑ Nasr, Vali, Shia Revival, Norton, (2006) p.53
  15. ↑ Abrahamov, Binyamin.Arabica, T. 34, Fasc. 1 (Mar., 1987), pp. 80–105
  16. ↑ Madelung, Wilferd. Islamic Legal Orthodoxy: Twelver Shiite Responses to the Sunni Legal System by Devin J. Stewart. Journal of the American Oriental Society, Vol. 120, NO. 1 (Jan.- Mar., 2000), pp. 111–114
  17. ↑ Calderwood, Imogen. "ISIS declares war on....Muslims: Latest edition of terror group's magazine calls for Shiites to be targeted". Daily Mail. 22 January 2016. 12 October 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 January 2016.
  18. ↑ "Rosen, Nir, "America's unlikely savior; Recently, the U.S. was calling for Muqtada al-Sadr's head. Now, the fiery cleric may be the only man who can defuse Iraq's Sunni-Shiite conflict," Salon, February 3, 2005, accessed February 8, 2010". May 12, 2008 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 13, 2019.
  19. ↑ 1 2 Jones, Toby. Middle East Report, No. 237 (Winter, 2005), pp. 20–25
  20. ↑ 1 2 Prokop, Michaela. International Affairs, Vol. 79, No. 1 (Jan., 2003), pp. 77–89
  21. ↑ "Rawafid." In The Oxford Dictionary of Islam. Ed. John L. Esposito. Oxford Islamic Studies Online.[1] Arxivləşdirilib 2014-12-15 at the Wayback Machine.
  22. ↑ Ahmed Cevdet Pasha, Kısas-ı Enbiyâ, vol. II, page 12.
  23. ↑ ibni Teymiyyə, "Minhac əs-Sünnə", 1/8) http://islamport.com/d/1/aqd/1/318/1300.html Arxivləşdirilib 2021-06-09 at the Wayback Machine
  24. ↑ "ibni Batta, "əl-İbanə əs-Suğra", səhifə 161
  25. ↑ əz-Zəhəbi, "Kəşşaf", 1/514, 2480-ci ravi - http://shamela.ws/browse.php/book-2171/page-506
  26. ↑ Təbəri, “Tarixi Təbəri”, 5/497-498 http://shiaonlinelibrary.com/%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%AA%D8%A8/3478_%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%AE-%D8%A7%D9%84%D8%B7%D8%A8%D8%B1%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D8%B7%D8%A8%D8%B1%D9%8A-%D8%AC-%D9%A5/%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%81%D8%AD%D8%A9_498#top Arxivləşdirilib 2022-02-19 at the Wayback Machine
  27. ↑ əz-Zəhəbi, "Mizanul İtidal", 3/419-420, 6992-ci ravi http://shiaonlinelibrary.com/%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%AA%D8%A8/3308_%D9%85%D9%8A%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B0%D9%87%D8%A8%D9%8A-%D8%AC-%D9%A3/%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%81%D8%AD%D8%A9_0?pageno=419#top
  28. ↑ əz-Zəhəbi, "Siyər", 10/101-103) http://library.islamweb.net/newlibrary/display_book.php?idfrom=1678&idto=1678&bk_no=60&ID=1562 Arxivləşdirilib 2016-06-15 at the Wayback Machine
  29. ↑ əz-Zəhəbi, "Siyər", 14/267 http://library.islamweb.net/newlibrary/display_book.php?idfrom=2879&idto=2879&bk_no=60&ID=2741 Arxivləşdirilib 2016-06-15 at the Wayback Machine


Xarici linklər

redaktə
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Rafizilər&oldid=7790954"